Paradyż: Diecezjalne Obchody Światowego Dnia Życia Konsekrowanego
W Wyższym Seminarium Duchownym w Gościkowie-Paradyżu 1 lutego odbyły się Diecezjalne Obchody Światowego Dnia Życia Konsekrowanego.Uczestniczyły w nich osoby życia konsekrowanego ze zgromadzeń męskich i żeńskich, a także dziewice i wdowy konsekrowane. Uroczystej Mszy św. z odnowieniem przyrzeczeń rad ewangelicznych w kościele seminaryjnym przewodniczył bp Paweł Socha, a homilię wygłosił wieloletni misjonarz w Ugandzie, franciszkanin o. Bogusław Dąbrowski.
Tegoroczne obchody Światowego Dnia Życia Konsekrowanego zostały zorganizowane w seminarium w Paradyżu z racji zaplanowanych na październik uroczystości związanych z ustanowieniem tam diecezjalnego sanktuarium oraz koronacją wizerunku Matki Bożej Ozdoby Paradyża. Jak powiedział bp Paweł Socha, Dzień Życia Konsekrowanego, obchodzony w Kościele 2 lutego w Święto Ofiarowania Pańskiego, został ustanowiony, aby podkreślić znaczenie życia duchowego. - Życie konsekrowane jest formą radykalizmu chrześcijańskiego naśladowania Chrystusa w sposób najbardziej dosłowny. Jest ono następstwem zaniku krwawego męczeństwa w pierwszych trzech wiekach i szukania drogi oddania się Bogu w sposób tzw. białego męczeństwa, czyli całkowitej rezygnacji z dóbr doczesnych i decydowania o sobie, aby wszystko oddać Panu Bogu i w ten sposób dawać świadectwo, że Chrystus nadal jest obecny w Kościele - powiedział bp Socha.
- Dla mnie jest to umocnienie w moim powołaniu takiego całkowitego oddania się dla Chrystusa. Z każdym dniem coraz bardziej pociąga mnie do Chrystusa. Jestem szczęśliwa, że mogę być i wiernie trwać przy Chrystusie - mówi s. Zofia Jarosińka, ze Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a'Paulo, która trwa w powołaniu od 48 lat. - Pracowałam w szpitalu w Krośnie Odrzańskim jako laborantka, później też przy starszych i samotnych ludziach w Krakowie. Teraz powróciłam do ubogich i bezdomnych wśród których posługuję w Gorzowie.
Kapucynki – malowidło z kościoła w Sędziszowie Młp.
Mury starych klasztorów i prowadzone w nich życie kryją wielką tajemnicę – tajemnicę miłości człowieka do Boga.
W diecezji rzeszowskiej jest wiele zgromadzeń zakonnych. Na przykład historia jasielskich wizytek ma genezę w Wilnie. Wygnane stamtąd w XVIII wieku musiały się przenieść do Wersalu. Zaś stamtąd, dzięki pewnemu księdzu, który zaproponował im przyjazd na Podkarpacie, przybyły do Cieklina koło Jasła, gdzie zajęły niezamieszkany dom. Matka Małgorzata Węcławowiczówna uprosiła bp. Sebastiana Pelczara, aby zajęto się sprawą budowy klasztoru w Jaśle. 14 czerwca 1902 r. położono kamień węgielny pod budowę klasztoru i kościółka. 13 października 1904 r. odbyła się uroczystość poświęcenia kościoła jeszcze nie całkiem ukończonego. Prace ukończono w 1904 r. Niestety, 15 września 1939 r. siostry wizytki musiały opuścić miasto. 23 grudnia 1944 r. klasztor i kościół wysadzono w powietrze. Ostatecznie zamieszkały w udostępnionej im przez Siostry Bernardynki części klasztoru w Zakliczynie. Po wojnie sukcesywnie odbudowywano klasztor i kościół, który konsekrowano w 1966 r. Siostry wizytki zarówno we Francji, jak i w Polsce zajmowały się wychowaniem dziewcząt, prowadzeniem internatów i pensji dla uczennic, uczyły również wielu przedmiotów.
Spotkanie formacyjno-modlitewne w parafii Ducha Świętego
W parafii Ducha Świętego we Wrocławiu rozpoczął się cykl spotkań formacyjno-modlitewnych przeznaczonych dla wszystkich, w szczególności dla ludzi młodych 18-35 lat.
– Cały cykl spotkań mamy zaplanowany przynajmniej do kwietnia przyszłego roku, ale może będzie i dłużej. Całość jest zatytułowana „Dobrze biegniesz, ale czy w dobrą stronę?”, bo bardzo dużo rzeczy robimy i w Kościele, i w codzienności, mamy dobre tempo życia, ale czy w dobrym kierunku to tempo realizujemy? – mówi o inicjatywie ks. Wojciech Sulima.
Po odmówieniu modlitwy „Anioł Pański” i udzieleniu apostolskiego błogosławieństwa Ojciec Święty ze swej kaplicy w Domu Świętej Marty pobłogosławił figurki Dzieciątka Jezus, które rzymskie dzieci umieszczą po powrocie w swoich domach. Wezwał do szczególnej troski o osoby starsze i aby nikt w tych dniach nie był sam.
Dziś rano miałem radość przebywać z dziećmi, z ich matkami, które uczęszczają do przychodni Santa Marta w Watykanie, prowadzonej tutaj w Watykanie przez siostry szarytki. Są to wspaniałe zakonnice, a wśród nich zakonnica, która jest jak babcia tego wszystkiego, dzielna siostra Antonietta, którą pamiętają z wielką miłością. Ma ponad osiemdziesiąt lat. Było bardzo wiele dzieci, wypełniły moje serce radością. Powtarzam: żadne dziecko nie jest pomyłką.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1733754340.jpg)
_1733754239.jpg)
