Moi Bracia i Moje Siostry!

I. Zbliża się dzień poświęcony w sposób szczególny czci Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, w naszym tradycyjnym języku nazywany Bożym Ciałem. Wychodzimy na ulice miast i wsi w uroczystej procesji, niesiemy Jezusa Eucharystię między naszymi domami, urzędami i zakładami pracy. Uroczystość ta niech stanie się czasem do przypomnienia najważniejszego przesłania, które zostawił nam Ojciec Święty ogłaszając Rok Eucharystii. Mówił Jan Paweł II: „Niech Rok Eucharystii będzie dla wszystkich cenną okazją do uświadomienia sobie na nowo tego, jaki niezrównany skarb Chrystus powierzył swemu Kościołowi. Niech pobudza do celebrowania jej w sposób żywszy i bardziej świadomy, a z tego niech wypływa życie chrześcijańskie przemienione miłością” (MND, 29).
Wśród wielu form kultu eucharystycznego szczególną uwagę zwracamy na kongresy, których celem jest publiczne zamanifestowanie wiary w Eucharystię oraz umocnienie więzi osobowej z Chrystusem poprzez zgłębianie Tajemnicy Miłości Zbawiciela. Na program kongresów składają się wykłady, dyskusje, katechezy, adoracje. Jednakże kulminacyjnym punktem jest zawsze Msza św. oraz procesja eucharystyczna.
W diecezji łomżyńskiej, do tej pory, odbyły się dwa kongresy eucharystyczne: w 1936 r. pod hasłem: Pójdźmy, pokłońmy się Panu i w 1992 r. z myślą przewodnią: Abyśmy byli świadkami Chrystusa. Trzeci diecezjalny kongres eucharystyczny przeżyjemy rozważając prawdę, że: Eucharystia jest źródłem i szczytem życia chrześcijańskiego. Program tego kongresu rozpisany został na wszystkie dekanaty. W miastach, gdzie są dwa dekanaty, kongres organizuje całe miasto. Zostały też przygotowane specjalne czytanki na miesiąc maj, abyśmy mogli przybliżyć sobie tematykę kongresową, zrozumieć szczegóły tej formy kultu, sięgnąć do historii i popatrzeć na zadania naszych czasów. Maryja, Niewiasta Eucharystii, jest naszą przewodniczką; niech nam rozpali serca, byśmy mogli wrażliwiej spojrzeć i wnikliwiej kontemplować Oblicze Jej Syna, Chrystusa Zbawiciela.
Uroczystości kongresowe rozpoczęły się w Ostrowi Mazowieckiej, w dniach 16-17 kwietnia i trwać będą w różnych terminach, aż do zakończenia Roku Eucharystii. Już teraz, po kilku dekanatach, możemy radować się błogosławionymi owocami modlitwy i społecznego zaangażowania wszystkich instytucji i środowisk. Życie chrześcijańskie doznaje w tych spotkaniach nowego wyrazu, ukazuje się jako wzór wspólnego rozwiązywania zadań, które niesie nam chwila obecna.

II. Kongres Eucharystyczny w mieście biskupim, w Łomży, pragnę złączyć z uroczystością Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej. Po konsultacji z księżmi proboszczami Miasta ustaliliśmy, że w tym dniu, 26 maja, we wszystkich kościołach parafialnych, o wyznaczonej porze będzie odprawiona Msza św. z homilią, po czym wyruszy uroczysta procesja, z zatrzymaniem się przy czterech ołtarzach, do sanktuarium Miłosierdzia Bożego. Trasy tych procesji będą szczegółowo podane w ogłoszeniach parafialnych i na osobnych plakatach.
Ok. godz. 12.30, przy ołtarzu papieskim, na błoniach Miłosierdzia Bożego odbędzie się uroczyste nabożeństwo eucharystyczne połączone z adoracją, homilią, dziękczynnym hymnem: Ciebie Boga wysławiamy i błogosławieństwem Najświętszym Sakramentem. Spotkamy się znów na tym świętym miejscu, łącząc się w sposób szczególny z osobą odwołanego do wieczności Ojca Świętego tak, jak modliliśmy się razem 8 kwietnia br., gdy na Placu św. Piotra cały świat zgromadził się zjednoczony w modlitwie, wielbiąc Boga za wielki pontyfikat Jana Pawła II.
Wszystkich mieszkańców Łomży serdecznie zapraszam do wzięcia udziału w tym wyjątkowym nabożeństwie eucharystycznym. Najpierw do swoich kościołów parafialnych, a potem na procesję i uroczyste błogosławieństwo. Kościół uczy nas, że „kult eucharystyczny stanowi jak gdyby duszę całego życia chrześcijańskiego. Jeżeli bowiem życie chrześcijańskie wyraża się w spełnieniu największego przykazania, czyli miłości Boga i bliźniego, to miłość ta znajduje swoje źródło właśnie w tym sakramencie, który powszechnie nazywany bywa Sakramentem Miłości... Jeżeli praktykujemy autentycznie kult eucharystyczny, w oczach naszych musi rosnąć godność każdego człowieka. A poczucie tej godności staje się najgłębszym motywem naszego odniesienia do bliźnich” (List do wszystkich biskupów Kościoła o tajemnicy i kulcie Eucharystii).

III. Chciałbym też przypomnieć o szczególnych darach, które ustanowił Ojciec Święty Jan Paweł II ogłaszając Rok Eucharystii. Jest to możliwość uzyskania odpustu dla wszystkich, którzy włączą się w program Roku Eucharystii.
1. Udziela się odpustu zupełnego wszystkim i poszczególnym wiernym, pod zwykłymi warunkami (spowiedź sakramentalna, komunia eucharystyczna i modlitwa w intencjach Ojca Świętego, z sercem całkowicie wolnym od przywiązania do jakiegokolwiek grzechu), ilekroć z powagą i pobożnie uczestniczą w świętym obrzędzie lub w nabożeństwie ku czci Najświętszego Sakramentu, wystawionego uroczyście lub przechowywanego w tabernakulum.
2. Ponadto, na warunkach wyżej wspomnianych, zostaje udzielony odpust zupełny duchowieństwu, członkom Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego oraz innym wiernym zobowiązanym przez prawo do odmawiania Liturgii Godzin, a także tym, którzy zwykli odmawiać Divinum Officium z czystej pobożności, za każdym razem, gdy u schyłku dnia wspólnie lub indywidualnie odmówią Nieszpory i Kompletę przed Najświętszym Sakramentem, wystawionym do adoracji wiernych lub przechowywanym w tabernakulum.
Wierni, którzy z powodu choroby lub innych słusznych powodów nie mogą nawiedzić Najświętszego Sakramentu Eucharystii w kościele lub oratorium, mogą uzyskać odpust zupełny w swoim domu lub gdziekolwiek się znajdują i z wiarą w rzeczywistą obecność Jezusa Chrystusa w Sakramencie Ołtarza odbędą duchowe nawiedzenie Najświętszego Sakramentu oraz odmówią Modlitwę Pańską i Skład Apostolski, dodając pobożne wezwanie do Jezusa obecnego w Najświętszym Sakramencie (np. „Niechaj będzie pochwalony Przenajświętszy Sakrament, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen”).
Gdyby i tego nie mogli uczynić, uzyskają odpust zupełny, jeśli duchowo zjednoczą się z tymi, którzy spełniają w zwyczajny sposób przepisane praktyki w celu uzyskania odpustu, i ofiarują Miłosiernemu Bogu choroby i trudy swego życia, postanawiając, że i oni spełnią przepisane warunki, gdy tylko będzie to możliwe.
Kapłani pełniący posługę duszpasterską, zwłaszcza proboszczowie, winni informować w najwłaściwszy sposób wiernych o tych zbawiennych rozporządzeniach Kościoła, gorliwie i ofiarnie słuchać ich spowiedzi, a w dniach, które zostały ustalone dla pożytku wiernych przewodzić w sposób uroczysty publicznym modlitwom zanoszonym do Jezusa w Najświętszym Sakramencie.
Niech wreszcie, głosząc katechezy, zachęcają wiernych, by często dawali otwarte świadectwo wiary i czci dla Najświętszego Sakramentu, przy okazji adoracji i procesji eucharystycznej, Mszy św. prymicyjnej nowo wyświęconych kapłanów, a także obchodów jubileuszu święceń kapłańskich i biskupich.
3. Odpust zupełny mogą uzyskać wierni, którzy przynajmniej przez pół godziny będą adorować Najświętszy Sakrament.
4. W uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej (Boże Ciało) wezmą udział w uroczystej procesji eucharystycznej.
5. Przystąpią do Komunii świętej i innych doprowadzą do Komunii świętej.
6. Prymicjant i wszyscy, którzy uczestniczą we Mszy św. prymicyjnej, a także księża jubilaci obchodzący 25., 50., 60. i 70. rocznicę święceń kapłańskich i biskupi świętujący 25., 40., 50. rocznicę święceń biskupich oraz wierni uczestniczący we Mszy św. jubileuszowej.
Niech powyższe akty kultu Najświętszego Sakramentu i związane z nimi odpusty pomogą wiernym w tym Roku Eucharystii jeszcze bardziej zbliżyć się do Eucharystii i żyć Eucharystią, która jest źródłem i szczytem całego życia chrześcijańskiego.