...w Wies, małej bawarskiej wiosce u stóp Alp, znajduje się najpiękniejszy rokokowy kościół w Niemczech? To arcydzieło sztuki sakralnej stworzyli bracia Dominikus i Johann Baptist Zimmermannowie. Pierwszy z nich był najznamienitszym architektem i sztukatorem bawarskim swojej epoki, drugi – wziętym malarzem i podobnie jak brat utalentowanym sztukatorem.
Przy ozdabianiu świątyni bracia uczynili wszystko, aby uwidocznić to, co nadprzyrodzone. Kiedy wchodzimy do wnętrza kościoła, odnosimy wrażenie, jakbyśmy zatapiali się w centrum teologicznego dyskursu i w głębinach modlitewnej kontemplacji, gdyż rzeźby i malowidła ścienne połączono w taki sposób, by przybliżały wiernym Boskość w widzialnej, artystycznej formie. Na uwagę zasługuje sufit, który choć w rzeczywistości jest płaski, to dzięki zastosowanej iluzji optycznej sprawia wrażenie wypukłego.
Powstanie kościoła w Wies związane jest z cudem, który wydarzył się w 1738 r. Na drewnianej figurze biczowanego Chrystusa, która stała na cokole, zapomniana przez mieszkańców wioski, pojawiły się łzy. Do Wies zaczęły przybywać rzesze pielgrzymów z całych Niemiec, którzy przeżywali tu duchowe odrodzenie. W celu sprostania wzmożonemu ruchowi pątniczemu w latach 1745-54 zbudowano ten przepiękny rokokowy kościół. Artystyczna forma kościoła jest wyłącznie tłem dla tego, co najcenniejsze – jego centrum stanowi cudowna figura, przypominająca wiernym, że Syn Boży oddał życie za całą ludzkość. Ruch pielgrzymkowy w Wies nadal się rozwija, a miejsce to przyczyniło się do odnalezienia przez wielu ludzi Boga.
Bóg pomnaża dobro tych, którzy je czynią już teraz, choćby w niewielkim zakresie. Karze zaś tych, którzy mają serce skąpe i niczego nie dają potrzebującym.
Jezus powiedział do faryzeuszów:
«Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień ucztował wystawnie. U bramy jego pałacu leżał żebrak pokryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza. A także psy przychodziły i lizały jego wrzody.
Umarł żebrak i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany.
Gdy cierpiąc męki w Otchłani, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. I zawołał: „Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i przyślij Łazarza, aby koniec swego palca umoczył w wodzie i ochłodził mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu”.
Lecz Abraham odrzekł: „Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz w podobny sposób – niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A ponadto między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd nie przedostają się do nas”.
Tamten rzekł: „Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca. Mam bowiem pięciu braci: niech ich ostrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki”.
Lecz Abraham odparł: „Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają!” „Nie, ojcze Abrahamie – odrzekł tamten – lecz gdyby ktoś z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą”. Odpowiedział mu: „Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby ktoś z umarłych powstał, nie uwierzą”».
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.