Wydarzenie rozpoczęła Msza św. w kościele seminaryjnym pw. św. Michała Archanioła pod przewodnictwem Biskupa Sandomierskiego Krzysztofa Nitkiewicza. Koncelebrowali ja bp pomocniczy senior Edward Frankowski, ks. dr Michał Powęska, rektor seminarium, ks. dr Tomasz Bać z Rzeszowa oraz przybyli kapłani. We wspólnej modlitwie uczestniczyła wspólnota seminaryjna, siostry zakonne oraz świeccy.

Ks. Wojciech Kania/Niedziela

Eucharystii przewodniczył bp Krzysztof Nitkiewicz

Rozpoczynając Mszę św. bp Nitkiewicz wspomniał o wielkiej czci św. Tomasza z Akwinu do Eucharystii oraz do Matki Bożej. Słowa homilii wygłosił ks. dr Tomasz Bać.

Dalsza cześć spotkania odbyła się w auli budynku seminaryjnego. Przybyłych gości powitał ks. Michał Powęska, rektor uczelni. Następnie ks. dr Tomasz Bać zaprezentował wykład pt. „Celebracja – piękno – życie. Benedykt XVI o liturgii”. Prelegent zaprezentował spojrzenie na Eucharystię i liturgię papieża Benedykta XVI w czasie ośmiu lat pontyfikatu.

- U podstaw spojrzenia Benedykta XVI na więź pomiędzy liturgią a życiem chrześcijańskim leży jedna z najgłębszych myśli soborowej Konstytucji o liturgii Sacrosanctum Concilium: Liturgia jest szczytem, do którego zmierza działalność Kościoła, i jednocześnie jest źródłem, z którego wypływa cała jego moc (KL 10). W tym zdaniu Ojcowie Soboru ukazali, że liturgia oraz życie chrześcijańskie to nie są dwie niezależne rzeczywistości, istniejące obok siebie i nie mające na siebie żadnego realnego wpływu. Benedykt XVI zauważa, że te dwie rzeczywistości tworzą jedność, są spójne i jedna bez drugiej nie może istnieć. Nie ma liturgii i uczestnictwa w niej bez relacji z całym życiem i nie ma życia chrześcijańskiego, w którym nie byłoby przestrzeni na liturgię. Liturgia jako źródło i szczyt życia chrześcijańskiego to bardzo piękne porównanie. Osiągnięcie szczytu po długiej wędrówce, czy łyk wody prosto ze źródła to fantastyczne przeżycia, ale zwykle są to momenty, które trwają bardzo krótko, a ich sens i piękno rozpoznaje się w trudzie wędrówki i w zachwycie drogą, jaką się pokonuje. Żeby doświadczyć całej pełni doznań związanych ze stanięciem na szczycie czy poczuć smak wody zaczerpniętej prosto ze źródła, konieczne jest świadome przeżycie drogi na szczyt oraz dalsza wędrówka po zaspokojeniu pragnienia i odnowieniu sił. Szczyt osiąga się tylko idąc, a woda ze źródła daje siłę na dalszą drogę. Sama wspinaczka jest przecież równie ważna co stanięcie na szczycie. Dopiero obydwie razem dają pełnię. Odnosząc to do chrześcijaństwa i wypowiedzi soborowej, należy podkreślić, na co zresztą zwrócili też uwagę Ojcowie Soboru, że liturgia nie obejmuje ani nie wyczerpuje całości ludzkiego życia. Liturgia jednak to życie porządkuje i sprawia, że w jej świetle widać pełnię, piękno i sens ludzkiej egzystencji – mówił prelegent.

Ks. Wojciech Kania/Niedziela

Wykład wygłosił ks. dr Tomasz Bać

Po wystąpieniu ks. dr. Tomasza Bacia odbyła się dyskusja. Na koniec głos zabrał bp Krzysztof Nitkiewicz. Dziękując za zorganizowanie akademii powiedział, że takie wydarzenia pozwalają skierować wzrok ku szczytom, aby móc oceniać codzienną rzeczywistość z perspektywy Boga i Jego świętych. Podziękował jednocześnie wszystkim uczestnikom spotkania, którzy przez swoją obecność, wyrazili jedność ze wspólnotą seminaryjną.