Pierwsza Chilijka wyniesiona do chwały ołtarza – Juana Enriquetta Josefina de los Sagrados Corazones Fernández Solar, lepiej znana jako św. Teresa od Jezusa z Andów. Urodzona 13 lipca 1900 r. w zamożnej rodzinie, rozpieszczana przez rodziców, mogła wieść życie księżniczki z bajki, lecz wolała poświęcić wszystko dla Jezusa. Dla Niego zmieniła nawet swój porywczy charakter. Jaki był efekt tego poświęcenia? Dostąpiła chwały ołtarzy, a teraz jest jednym z najskuteczniejszych orędowników w niebie – do poświęconego jej sanktuarium każdego dnia napływają podziękowania za łaski, które dzięki niej zostały wyproszone. Jednym z najbardziej spektakularnych cudów za wstawiennictwem chilijskiej świętej było „wskrzeszenie” pewnej nastolatki.

Dramat na basenie

Marcela Antuňez Riveros była uczennicą V klasy szkoły Las Condes. 7 grudnia 1988 r. udała się wraz z innymi uczennicami na szkolną wycieczkę. Dziewczęta bawiły się na miejskim basenie. Dla Marceli było to jeszcze większe przeżycie, gdyż nie miała wcześniej wielu okazji do zabawy na kąpieliskach – nie potrafiła nawet pływać. Wskoczyła na materac i dała się ponieść przygodzie. Wystarczył moment nieuwagi, by znalazła się pod wodą. Żadna z osób przebywających na basenie nie zauważyła tonącej dziewczynki. Po chwili rozpaczliwej walki o życie dziewczynka nabrała wody w płuca i powoli opadała na dno basenu. Znalazła się niemal 3 m pod lustrem wody. Jak długo przebywała pod wodą, tego nikt nie wie, ale musiało to być co najmniej 5 minut. Gdy wreszcie wyciągnięto ją na brzeg basenu, nie dawała śladów życia. Cała była sina, wiotka i ze spuchniętym od wody brzuchem, nie oddychała, a jej serce nie biło. Jej koleżanki płakały, krzycząc: – Marcela umarła!

Tereso, wskrześ ją!

Ratownik Juan Carlos przystąpił do resuscytacji, ale widząc stan dziewczynki, nie miał nadziei na powodzenie. Wówczas jedna z uczennic zaczęła prosić, by wszystkie modliły się do beatyfikowanej kilka lat wcześniej Teresy od Jezusa z Andów. Krzyczała: – Tylko ona może ją uratować! Większość z dziewcząt natychmiast upadła na kolana, ale pojawił się też głos defetyzmu, pewna dziewczynka zrezygnowana powiedziała: – Po co się modlić, skoro ona już umarła. Od razu usłyszała odpowiedź: – Jeśli ona nie żyje, Tereso, wskrześ ją! Ratownik nie przerywał resuscytacji. Minęło kilkanaście minut, gdy nagle, pośród słów modlitwy wypowiadanych ustami koleżanek, Marcela wydała z siebie gardłowy dźwięk, dając znać, że żyje. Nie odzyskała jednak przytomności. Wreszcie na miejsce przybyła karetka, która zabrała Marcelę do stołecznej kliniki.

Godzina cudu

Przyjmujący dziewczynkę dr Gabriel Munoz powiedział: – Przyjąłem wcześniej kilkoro dzieci z uduszeniem w wyniku utonięcia, wiedziałem więc, że stan Marceli był fatalny. Brak tlenu na skutek przebywania pod wodą powoduje uszkodzenia różnych narządów: mózgu, nerek, serca, wątroby. Doktor Munoz nie dawał dziewczynce szans na powrót do normalnego życia, jego zdaniem mózg, serce i inne narządy młodej pacjentki zostały trwale uszkodzone – przez resztę swojego życia może pozostać w stanie wegetatywnym. Ale tak się nie stało. Zaledwie godzinę od przyjęcia Marceli na SOR nastąpiło coś, co zszokowało tego doświadczonego lekarza. Dziewczyna nie tylko zaczęła samodzielnie oddychać, ale w jej organizmie nie znaleziono nawet śladu po tak długim braku tlenu.

Żyła dla Jezusa

Przypadek Marceli zainteresował Stolicę Apostolską. Po wnikliwym śledztwie komisja lekarska bezspornie stwierdziła, że uzdrowienie małej Chilijki było cudem. Papież Jan Paweł II zatwierdził ten cud 11 lipca 1992 r.

Kim była święta, której Marcela zawdzięcza życie? Teresa od Jezusa z Andów wychowywała się w pobożnej rodzinie, odkąd pamiętała, każdego dnia odmawiała Różaniec. Jej życie uległo zmianie, gdy w wieku 10 lat przyjęła Pierwszą Komunię św. Później wspominała: – Od tego pierwszego uścisku Jezus mnie nie wypuścił i zatrzymał mnie dla siebie. Wzrastała duchowo, aż osiągnęła wewnętrzną doskonałość. Kiedyś stwierdziła: – To nie ja żyłam, to Jezus żył we mnie. W 1919 r. wstąpiła do klasztoru Karmelitanek Bosych w Los Andes. Po niespełna roku zmarła na tyfus, ale sława o niej, wielkiej apostołce Jezusa, rozeszła się po Chile. Każdego roku dziesiątki tysięcy Chilijczyków przyjeżdża na jej grób, prosząc ją o wstawiennictwo w trudnych sprawach.

Tekst pochodzi z archiwalnego numeru "Bliżej życia z wiarą". Najnowsza "Niedziela" do kupienia wraz z tygodnikiem "Bliżej życia z wiarą": Zobacz