Reklama

Uczelnia Patrona Polski

Pół wieku "Bobolanum"

Niedziela warszawska 47/2002

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Od 50 lat istnieje w Warszawie "Bobolanum" - wyższa uczelnia teologiczna prowadzona przez Towarzystwo Jezusowe. Obecnie jest to jedna z dwóch sekcji Papieskiego Wydziału Teologicznego. Kształci świeckich, siostry zakonne oraz przyszłych kapłanów - jezuitów.
Sekcja św. Andrzeja Boboli "Bobolanum" historycznie związana jest z Akademią Połocką założoną w 1812 r. przez Zakon Jezuitów i rząd rosyjski. Uczelnia, kształcąca pierwotnie młodych jezuitów, po wielu transformacjach i przenosinach trafiła w końcu w 1952 r. do Warszawy jako Wydział Teologiczny Towarzystwa Jezusowego.
Przeniesienie "Bobolanum" do Warszawy spowodowało najpierw nieoczekiwanie powstanie parafii św. Andrzeja Boboli. Powołał ją do istnienia w 1953 r. kard. Stefan Wyszyński, przekonany, że zakorzenienie jezuitów na miejscu dzięki parafii pomoże uczelni przetrwać niepewne czasy komunistyczne. Złączenie z parafią na Rakowieckiej nie tylko pozwoliło przetrwać, ale przyniosło "Bobolanum" rozbudowę zajmowanego budynku. Poprawiło to warunki mieszkaniowe dla profesorów i studentów, a także umożliwiło sprowadzenie z Lublina bogatego księgozbioru uczelni.
Dalsze lata przyniosły rozmaite perypetie co do statusu "Bobolanum" od strony państwowej. Od 1961 r. uczelnia przestała pojawiać się na liście szkół wyższych, których dyplomy były przez państwo respektowane. Pomimo tego bardzo aktywna była działalność naukowa uczelni, której profesorowie byli cenionymi wykładowcami m.in. KUL i ATK. Na "Bobolanum" powstały także znaczące zbiorowe prace teologiczne, takie jak: Pascha nostrum; Kościół w świetle Soboru; Sakramenty Kościoła posoborowego. Trzeba też wspomnieć o ogromnej pracy o. prof. Jana Charytańskiego SJ, współtwórcy programów i podręczników polskiej katechezy pięćdziesięciu ostatnich lat.
Ostatecznie statuty Papieskiego Wydziału Teologicznego, składającego się z 2 sekcji: "Bobolanum" i św. Jana Chrzciciela, zatwierdziła 15 stycznia 1994 r. Kongregacja ds. Wychowania Katolickiego. Każda z sekcji posiada osobowość prawną. - Potrzebujemy siebie nawzajem, bo tylko razem osiągamy liczbę, która nas uprawnia do nadawania stopni doktora i doktora habilitowanego - mówi o współpracy z Sekcją św. Jana Chrzciciela o. prof. Jacek Bolewski SJ, prodziekan PWT i kierownik "Bobolanum". - Na poziomie zwyczajnego funkcjonowania, czyli gdy prowadzimy studentów do magisterium albo licencjatu, każda sekcja działa samodzielnie, dysponując odpowiednimi siłami. Tym, co na co dzień najbardziej nas łączy, jest współpraca w ramach Rady Wydziału, jak i sprawowanie funkcji dziekana, który co 3 lata pochodzi na przemian z obu sekcji.
O. Bolewski dodaje, że w odróżnieniu od Sekcji św. Jana, gdzie niemała liczba profesorów angażuje się także na Wydziale Teologicznym UKSW, pracownicy "Bobolanum" skupiają się przeważnie na działalności w obrębie swojego wydziału. - Także w przyszłości jesteśmy zainteresowani zachowaniem odrębnego Wydziału Teologicznego, otwartego na współpracę nie tylko z UKSW, ale także z Uniwersytetem Warszawskim, bardziej skłonnym do szukania dialogu z teologią "na zewnątrz", jako że nie posiada on "własnej" struktury o charakterze teologicznym.
Dla "Bobolanum" zasłużyło się wielu znamienitych profesorów. Wśród nich m.in.: o. Stanisław Styś SJ, o. Bogusław Waczyński SJ, o. Edward Bulanda SJ, o. Jan Maria Szymusiak SJ, o. Jan Charytański SJ, o. Stefan Moysa-Rosochacki SJ, o. Ignacy Bieda SJ, o. Marian Żurowski SJ, o. Henryk Bogacki SJ, o. Jerzy Laskowski SJ, o. Franciszek Sieg SJ, o. Zygmunt Perz SJ, o. Stanisław Głowa SJ i o. Józef Kulisz SJ.
Szczególnie barwną postacią był o. Józef Majkowski SJ, wykładowca psychologii religii i teologii ascetycznej. Był jednocześnie legendarnym już duszpasterzem akademickim. - Jedną ze znamiennych jego cech była lojalność polskim prymasom, niezależnie od tego, jak oceniali ich inni. Kiedy kard. Wyszyński był niepopularny wśród tzw. "postępowej inteligencji katolickiej" i pomawiany nierzadko o wstecznictwo, o. Majkowski uzasadniał słuszność jego decyzji. Podobnie, gdy w okresie stanu wojennego ciskano gromy w kard. Józefa Glempa, przypominał, że łatwo jest skrzywdzić człowieka, jeżeli sprawę zna się naskórkowo - wspomina o. Felicjan Paluszkiewicz SJ.
Obecna działalność "Bobolanum" to przede wszystkim dzienne i zaoczne studia magisterskie z zakresu teologii. Pięcioletnie akademickie, dzienne studium teologii w swoim programie zawiera podstawowe zagadnienia z filozofii, Pisma Świętego, teologii dogmatycznej, moralnej i pastoralnej. Po napisaniu pracy magisterskiej i jej obronie otrzymuje się stopień magistra teologii. Ten sam tytuł można uzyskać po ukończeniu zaocznego studium teologii, gdzie zajęcia odbywają się 2 razy w miesiącu, w soboty.
Na "Bobolanum" funkcjonuje także Podyplomowe Studium Duchowości, Podyplomowe Studium Katechetyczno-Pedagogiczne (dla nauczycieli religii, którzy pragną zdobyć albo uzupełnić kwalifikacje wymagane przez MEN) oraz Otwarte Studium Akademickie (dla wszystkich zainteresowanych teologią). Na działalność wydawniczą uczelni składają się: periodyk naukowy Studia Bobolanum oraz Seria Bobolanum, oferująca monografie naukowe z zakresu teologii. W ramach "Bobolanum" działa również Europejskie Centrum Komunikowania i Kultury. Ten instytut naukowy służy zawodowej i duchowej formacji dziennikarzy z krajów Europy Wschodniej i Środkowej.
O. Bolewski twierdzi, że ogłoszenie 16 maja br. patrona uczelni, św. Andrzeja Boboli, patronem Polski, otwiera nowe perspektywy dla sekcji. - Sam fakt, że relikwie Boboli nie znalazły się w Lublinie czy w Pińsku, jak niektórzy chcieli, tylko w stolicy Polski, był znaczący: zapowiadał, iż Święty pragnął patronować Ojczyźnie, służyć Kościołowi polskiemu dzięki posłudze współbraci - jezuitów, wierzących w Jego patronat i wstawiennictwo. Może dzisiaj od tego ma się zacząć owocowanie jego patronatu: od umocnienia Towarzystwa Jezusowego, które właśnie w Andrzeju Boboli znajduje nie tylko przypomnienie minionej świetności, ale zachętę do tego, by także dzisiaj żyć duchem ożywiającym Świętego. To duch autentycznej troski o dusze ludzkie, które dla "duszochwata", jak określali Bobolę jego współcześni, były największą wartością, wartą najwyższego poświęcenia. I to, że przed 50 laty "Bobolanum" przyciągnęło do siebie parafię, stanowi także na przyszłość istotną wskazówkę: że teologiczna praca w uczelni ma służyć duszom, owocując w duszpasterstwie. Może nie przypadkiem najważniejszy wkład "Bobolanum" do życia Kościoła w Polsce w ostatnich 50 latach wyraził się w dziele służącym katechezie - mówi o. Bolewski.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2002-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Dziesiątki tysięcy mężczyzn przybyło do Matki Bożej Piekarskiej

2024-05-26 16:40

[ TEMATY ]

Piekary Śląskie

pielgrzymka mężczyzn i młodzieńców

Adam Stano / Vatican News PL

Jak co roku, w ostatnią niedzielę maja, Kalwaryjskie Wzgórze w Piekarach Śląskich wypełniło się pielgrzymami. Mężczyźni i młodzieńcy przybyli do Sanktuarium Matki Sprawiedliwości i Miłości Społecznej, by zjednoczyć się na modlitwie pod hasłem „Jestem w Kościele”. Uroczystej Eucharystii przewodniczył Prymas Polski abp Wojciech Polak.

„Kościół jest rodziną Bożą w świecie. Ty i ja, my wszyscy, na mocy chrztu udzielonego nam kiedyś, w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego, włączeni zostaliśmy w Chrystusa i w Kościół. Przychodzimy dziś, by Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu za to włączenie dziękować” - mówił podczas homilii abp Polak, nawiązując do obchodzonej uroczystości Trójcy Przenajświętszej. Prymas podkreślił również, jak ważne jest odpowiedzialne ojcostwo:„Odpowiedzialne za wypowiadane słowa, za podejmowane decyzje, za powierzonych sobie bliskich, (…), ale także za kształtowanie w sercach synów i córek prawdziwego Boga”.

CZYTAJ DALEJ

Bóg jest Trójcą Świętą. Skąd o tym wiemy?

Niedziela Ogólnopolska 24/2019, str. 10-11

[ TEMATY ]

Trójca

©Renta Sedmkov – stock.adobe.com

Giovanni Maria Conti della Camera, „Trójca Święta” – fresk z kościoła Świętego Krzyża w Parmie

Giovanni Maria Conti della Camera, „Trójca Święta” – fresk z kościoła Świętego Krzyża w Parmie

„Drodzy bracia i siostry, obchodzimy dziś uroczystość Trójcy Przenajświętszej. Cóż wam mogę powiedzieć o Trójcy? Hm... Jest Ona tajemnicą, wielką tajemnicą wiary. Amen”. To było najkrótsze kazanie, jakie usłyszałem kiedyś w młodości. Wiernych obecnych w kościele to zaskoczyło. Jednych pozytywnie, bo kazanie było wyjątkowo krótkie, inni byli zirytowani, gdyż nie zdążyli się jeszcze wygodnie usadowić w ławce. Wtedy przyszły mi do głowy pytania: Czy o Trójcy Świętej nie możemy nic powiedzieć? Dlaczego więc wyznajemy, że Bóg jest w Trójcy jedyny? Skąd o tym wiemy?

Mówienie o Trójcy nie jest rzeczą łatwą. Wyrażenie trójjedyności jest zawsze trudne do zrozumienia, gdyż według naszego naturalnego sposobu myślenia, trzy nigdy nie równa się jeden, jak i jeden nie równa się trzy. W przypadku nauki o Bogu nie chodzi jednak o matematyczno-logiczny problem, ale o sformułowanie prawdy wiary, której nie sposób zamknąć w granicach ludzkiej logiki. Chrześcijanie wyznają wiarę w jednego Boga w trzech Osobach. Dla wielu jednak to wyznanie nie ma większego znaczenia w życiowej praktyce. W świecie, w którym jest wiele „pomysłów na Boga”, my, chrześcijanie, powinniśmy pamiętać, że to nie my wymyślamy sobie Boga – my Go tylko odkrywamy i poznajemy, gdyż On sam zechciał do nas przyjść i pokazać nam siebie. Uczynił to zwłaszcza przez fakt wcielenia Syna Bożego. To dzięki Niemu wiemy, że Bóg jest wspólnotą trzech Osób, które żyją ze sobą w doskonałej jedności. „Nie wyznajemy trzech bogów – przypomina Katechizm Kościoła Katolickiego (253) – ale jednego Boga w trzech Osobach: «Trójcę współistotną». Osoby Boskie nie dzielą między siebie jedynej Boskości, ale każda z nich jest całym Bogiem: «Ojciec jest tym samym, co Syn, Syn tym samym, co Ojciec, Duch Święty tym samym, co Ojciec i Syn, to znaczy jednym Bogiem co do natury»”. Człowiek wiary nie wymyśla prawdy, lecz ją przyjmuje. Zastanawia się nad nią, podejmując wielowiekowe doświadczenie Kościoła, który wyjaśniał ją zawsze w świetle objawienia.

CZYTAJ DALEJ

Opactwo Benedyktynów zaprasza do Tyńca!

2024-05-27 17:33

[ TEMATY ]

rekolekcje

Tyniec

benedyktyni

mat. prasowy

Od niemalże 1000 lat w podkrakowskim Tyńcu żyją ludzie szukający Boga. Wedle woli założyciela zakonu, św. Benedykta z Nursji, klasztor ma być także miejscem gościny dla poszukujących ciszy, doświadczenia Boga, chcących poznać życie mnichów.

Służą temu wznoszone w obrębie klasztornych murów domy dla gości. Taki też jest zamysł „Domu Gości” tynieckiego opactwa. Pragnący poznać życie benedyktyńskich mnichów mogą włączyć się w rytm ich pracy i modlitwy. W razie potrzeby mogą też skorzystać z rozmowy indywidualnej z którymś z Ojców.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję