Reklama

Jak rozmawiać w rodzinie... o narzekaniu, krytykowaniu i plotkowaniu

Niedziela Ogólnopolska 45/2010, str. 25

Elżbieta Łozińska
Doradca pedagogiczno-psychologiczny, terapeuta NEST (to program terapeutyczny dla osób dorosłych, które doświadczyły traumatycznych przeżyć), żona, mama Mateusza (10 lat), Marty (6 lat) i Tomka (4 lata); pracuje w Centrum Mamy Dziecko

Elżbieta Łozińska<br>Doradca pedagogiczno-psychologiczny, terapeuta NEST (to program terapeutyczny dla osób dorosłych, które doświadczyły traumatycznych przeżyć), żona, mama Mateusza (10 lat), Marty (6 lat) i Tomka (4 lata); pracuje w Centrum Mamy Dziecko

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Co się na tym świecie porobiło, gorzej być nie może.
Już niczego dobrego się nie spodziewam. Tylko siąść i płakać.
Ja tam nikomu nie wierzę.
No i na co to wszystko? Bez sensu się starać. Jak się ma dobre serce, trzeba mieć twardy...
A wiesz co, ona... U nich to...
Co on zrobił, nie uwierzysz...

Nawet jeśli udaje nam się unikać tego typu określeń, nawet jeśli sami nie prowokujemy plotkarskiej rozmowy, bywa, że stajemy się mimowolnymi słuchaczami takich zdań. W sytuacji, kiedy nie potrafimy im zaprzeczyć, nie ucinamy destrukcyjnych treści - podświadomie zaczynają one, mimo wszystko, wpływać na nasz sposób myślenia.
Lubię sprawdzać znaczenia słów, już w dzieciństwie lubiłam wśród wielu innych książek czytać również słowniki. Teraz także zajrzałam do „Słownika języka polskiego”, by sprawdzić, co dokładnie oznacza słowo „narzekać”. Narzekać to mówić o czymś z niezadowoleniem, wypowiadać skargi, żale; utyskiwać, skarżyć się, wyrzekać, biadać i zrzędzić. Słownik podaje również ciekawe przykłady: narzekać, że nie ma pieniędzy, narzekać na niewygody, narzekać na zły stan zdrowia i... narzekać na dzieci. Do tych przykładów dodałabym narzekanie na współmałżonka, teściów lub męczących sąsiadów. Spotkanie przypadkowych osób, np. w poczekalni przychodni, często kończy się rozmową wyrażającą pretensje lub wyliczającą przebyte choroby. Niestety, nasze spotkania wśród bliskich znajomych czy rodziny zdominowane są przez komentarze od niezadowolenia po oburzenie sytuacją polityczną, gospodarczą i inną. Rzeczywistość przynosi nam fakty, które mają prawo wywoływać takie reakcje, ale powinniśmy zadbać także o to, aby jakość naszych familijnych rozmów była budująca, przynosząca nadzieję i wychwytująca jasne strony naszej rzeczywistości.
Nawet zwykłe pytanie: „Co słychać?” warto zamienić na: „Co u Was dobrego?”. Tak jak na to pierwsze można odpowiedzieć: „Stara bieda”, na drugie również: „Ano nic dobrego”, to może jest jednak szansa, że sprowokujemy naszego rozmówcę do podzielenia się jakąś dobrą wiadomością.
Wszelkie określenia typu: „Gorzej być nie może” i „Co się na tym świecie wyrabia” świadczą, niestety, o naszej historycznej ignorancji i braku docenienia czasów, w jakich, mimo wszystko, żyjemy. Jak marginalne jest zauważanie dobra, a nawet błogosławieństw w naszych czasach. Jak język krytyki, zjadliwości i obmowy, czyli ataku słownego, niemającego pokrycia w rzeczywistości, przynosi postawę wrogości, negatywnego myślenia. Narzekanie na bliskich, pracę i ogólnie ciężkie życie nigdy nikomu nie poprawiło tak naprawdę samopoczucia. Nie chodzi o to, żeby ze sztucznie przypiętym uśmiechem wszystko chwalić, ale aby w zdrowy sposób szukać równowagi między tym, co trudne, a tym, co dobre w naszym życiu. Spróbujmy w trakcie rozmów sami dzielić się pozytywnymi informacjami, cieszyć się sukcesami innych, chwalić dzieci czy współmałżonka. Zdecydowanie też mówić: „Stop, nie mam ochoty rozmawiać na ten temat”, „Nie wiem, czy ta osoba życzyłaby sobie, abyś mi to mówiła”, „Czuję się niezręcznie, słysząc to”.
Przykazanie: „Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu” zwraca nam również uwagę na to, aby swoją opinią nie budować fałszywego obrazu danej osoby - czy to idealizowanego, czy skrajnie negatywnego. Idealizowanie może uśpić naszą czujność wobec zła, natomiast skrajnie negatywny obraz buduje wrogość. Możemy o kimś powiedzieć: „To uroczy, przemiły mężczyzna, przyjaciel i wielbiciel kobiet”, a z drugiej strony: „To erotoman, uwodziciel, skrzywdzi każdą kobietę”. Może więc być bożyszczem tłumu kobiet, ale może być tak, że po linii tej drugiej opinii jakaś pokrzywdzona kobieta zechce mu wymierzyć sprawiedliwość. Sprawiedliwe spojrzenie budzi zdrowe emocje, niesprawiedliwość może być przyczyną nieszczęścia. Jakże inaczej brzmi wyważona opinia: „Ten pan otacza się wieloma kobietami, myślę, że w kontakcie z nim trzeba być bardzo czujną”.
W naszych rozmowach więc bądźmy czujni, aby narzekanie, krytykanctwo czy plotkowanie nie sprzeciwiały się ósmemu przykazaniu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2010-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Niezbędnik Katolika miej zawsze pod ręką

Do wersji od lat istniejącej w naszej przestrzeni internetowej niezbędnika katolika, która każdego miesiąca inspiruje do modlitwy miliony katolików, dołączamy wersję papierową. Każdego miesiąca będziemy przygotowywać niewielki i poręczny modlitewnik, który dotrze do Państwa rąk razem z naszym tygodnikiem w ostatnią niedzielę każdego miesiąca.

CZYTAJ DALEJ

Jest orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego ws. lekcji religii

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że rozporządzenie MEN, przewidujące, że od 1 września br. religia lub etyka będą się odbywać w szkołach w wymiarze jednej godziny tygodniowo, jest niezgodne z konstytucją. Minister edukacji arbitralnie ukształtował treść rozporządzenia - podkreślono w uzasadnieniu wyroku.

Trybunał wydał orzeczenie trojga sędziów pod przewodnictwem prezesa TK Bogdana Święczkowskiego. Sprawozdawcą była Krystyna Pawłowicz; w składzie był jeszcze Stanisław Piotrowicz. Orzeczenie zapadło jednogłośnie. Sprawa dotyczyła nowelizacji rozporządzenia MEN z 17 stycznia 2025 r., która wprowadza od 1 września 2025 r. jedną godzinę religii lub etyki tygodniowo, odbywającą się bezpośrednio przed lub po obowiązkowych zajęciach.
CZYTAJ DALEJ

Rozważania na niedzielę: Dlaczego chcą osłabić Kościół?

2025-07-03 21:38

[ TEMATY ]

rozważania

ks. Marek Studenski

Mat.prasowy

"Posyłam was jak owce między wilki" — te słowa Jezusa stają się dziś bardziej aktualne niż kiedykolwiek. Zapraszam Cię do refleksji nad trzema dramatycznymi i jednocześnie budującymi wątkami.

1. Owce wśród wilków – Mówię o narastającej agresji wobec duchowieństwa, o aktach przemocy i profanacji, które dotykają kapłanów w Polsce. To nie tylko dane statystyczne – to dramat prawdziwych ludzi. Ale też apel: nie dajmy się podzielić, bo samotna owca nie ma szans z wilkiem.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję