Wałbrzyscy sybiracy, osieroceni po śmierci ks. prał. Stanisława Pająka, zwrócili się do biskupa świdnickiego o wyznaczenie nowego kapłana, który będzie miał duchową pieczę nad zesłańcami i ich rodzinami.
Na prośbę Koła Związku Sybiraków w Wałbrzychu, mając na uwadze cele Związku, które nawiązują do chrześcijańskich wartości miłości Boga i bliźniego, a także sytuację miejscowego Koła, któremu przez wiele lat posługiwał śp. ks. prał. Stanisław Pająk, bp Marek Mendyk mianował ks. prał. Krzysztofa Moszumańskiego kapelanem Koła Związku Sybiraków w Wałbrzychu. – Życząc owocnej posługi, udzielam pasterskiego błogosławieństwa – czytamy w dekrecie biskupa, który zwraca się z prośbą do nowego kapelana o gorliwą opiekę duszpasterską i formacyjną nad członkami Koła.
- Serdecznie dziękujemy ekscelencji za tę radosną decyzję i zapewniamy o kontynuowaniu wspólnie z ks. Kapelanem misji pielęgnowania wartości chrześcijańskich na chwałę Bożą i mieszkańców naszego miasta – napisał Wacław Kwieciński - sekretarz Koła.
Przypomnijmy, że ks. prał. Krzysztof Moszumański, urodził się 2 kwietnia 1960 roku w Świebodzicach. Został wyświęcony na kapłana 1 czerwca 1985 roku, a następnie posługiwał na placówkach w Zgorzelcu oraz Wałbrzychu, gdzie aktualnie jest proboszczem parafii Niepokalanego Poczęcia NMP, a także dziekanem dekanatu Wałbrzych - Północ. Ks. Moszumański, jest doktorem teologii w zakresie Historii Kościoła. Przez wiele lat pełnił ważne funkcje w diecezji świdnickiej. Aktualnie jest także asystentem kościelnym katolickiego stowarzyszenia „Civitas Christiana” i dziekanem wałbrzyskiej Kapituły Kolegiackiej.
Apostolstwo Dobrej Śmieci w Mszy dziękczynnej w 15 rocznicę powstania
W wałbrzyskiej parafii Niepokalanego Poczęcia NMP od 15 lat działa wspólnota, która przypomina o pilnej konieczności dobrego przygotowania się do ostatecznego spotkania z Bogiem.
To Stowarzyszenie Apostolstwa Dobrej Śmierci, skupiające osoby, które poprzez swoje modlitwy i ofiary, pragną wyjednać – dla wiernych katolików – wytrwanie w łasce uświęcającej, dla obojętnych religijnie i dla grzeszników – łaskę nawrócenia oraz dla wszystkich – dobrą i świętą śmierć. W ten sposób członkowie wspólnoty starają się wystrzegać grzechu, by wzrastać w dobru i w ten sposób być gotowym na śmierć w każdej chwili życia.
Siostry Służebnice Ducha Świętego od Wieczystej Adoracji
Od 1915 roku w Filadelfii grupa zakonnic poświęciła swoje życie nieustającej adoracji Najświętszego Sakramentu. Te różowe zakonnice, zrodzone z charyzmatu niemieckiego świętego Arnolda Janssena, nadal stanowią duchowy filar, który wspiera misję Kościoła swoimi modlitwami i towarzyszy cierpieniom świata.
Janssen urodził się w 1837 roku i zmarł w 1909 roku. Święcenia kapłańskie przyjął w wieku 24 lat. Szybko zrozumiał, zwłaszcza podczas modlitwy i nabożeństw, że jego misją jest kształcenie księży do ewangelizacji w krajach obcych. W 1875 roku założył seminarium misyjne w małym miasteczku w Holandii, co dało początek Towarzystwu Słowa Bożego.
W Niedzielę Palmową media obiegła wiadomość o rzekomo „rewolucyjnym dokumencie Watykanu”, biły po oczach „klikbajtowe” tytułu o tym, że papież czegoś zakazał, że postanowił, zdecydował, nakazał itd. A jak to jest naprawdę? Zobaczmy zatem!
W wielu miejscach przyjął się zwyczaj celebracji tzw. Mszy świętych zbiorowych, czyli takich, gdzie podczas jednej celebracji jeden kapłan sprawuje ją w kilku różnych intencjach przyjętych od ofiarodawców. Trzeba tu odróżnić ją od Mszy koncelebrowanej, gdy dwóch lub więcej kapłanów celebruje wspólnie, każdy w swojej indywidualnej intencji. Stolica Apostolska zleca, by w ramach prowincji (czyli metropolii) ustalić zasady dotyczące ewentualnej częstszej celebracji takich właśnie zbiorowych Mszy świętych. Zasady ustalone w roku 1991 na mocy dekretu Kongregacji ds. Duchowieństwa o intencjach mszalnych i mszach zbiorowych Mos iugiter przewidywały, że taka celebracja może odbywać się najwyżej dwa razy w tygodniu. Tymczasem biskupi mogą zdecydować, by można było takie zbiorowe Msze święte sprawować częściej, gdy brakuje kapłanów a liczba przyjmowanych intencji jest znaczna. Oczywiście ofiarodawca musi wyrazić wprost zgodę, by jego intencja została połączona z innymi w jednej celebracji. Celebrans może zaś pozostawić dla siebie jedynie jedno stypendium mszalne (czyli ofiarę za jedną intencję). Wszystkie te zasady – oprócz uprawnienia dla biskupów prowincji do ustalenia innych reguł – już dawno obowiązywały, zatem… rewolucji nie ma.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
