Reklama

Kościół

O. Egidiusz Włodarczyk OFM nowym prowincjałem ojców bernardynów

19 kwietnia 2023 r. Kapituła Prowincjalna Prowincji Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny Zakonu Braci Mniejszych wybrała na urząd Ministra Prowincjalnego o. Egidiusza Włodarczyka. Nowo wybrany prowincjał będzie sprawował swoją funkcję przez najbliższe 6 lat.

[ TEMATY ]

bernardyni

bernardyni.pl

o. Egidiusz Włodarczyk

o. Egidiusz Włodarczyk

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W dniach 17-22 kwietnia 2023 r. w Kalwarii Zebrzydowskiej odbywa się Kapituła Prowincjalna Prowincji Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny Zakonu Braci Mniejszych. W Kapitule uczestniczy łącznie 50 braci: 40 z głosem wyborczym, pozostali z głosem doradczym lub w innym charakterze, np. koordynatora pracy w grupach czy też ceremoniarza.

Na początku kapituły sprawowana była Eucharystia pod przewodnictwem abp. Marka Jędraszewskiego. Wymiar duchowy spotkania podkreślają konferencje, nabożeństwo pokutne i drogi krzyżowej, które poprowadził ojciec duchowny Kapituły – o. Olgierd Paszkiewicz z Prowincji Wniebowzięcia NMP. Głównymi celami kapituły są sprawozdania, dyskusje, wybory, weryfikacja dotychczasowego projektu życia oraz ustalenie nowego programu formacji ciągłej.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

We środę 19 kwietnia 2023 r. Kapituła Prowincjalna wybrała na urząd Ministra Prowincjalnego o. Egidiusza Włodarczyka.

Reklama

O. Egidiusz Jarosław Włodarczyk rodził się 28 października 1979 r. w Piotrkowie Trybunalskim jako syn Jana i Bożeny z d. Stępień. W latach 1994-1998 był uczniem bernardyńskiego Niższego Seminarium Duchownego w Łodzi (późniejszego Katolickiego Liceum Ogólnokształcącego). Wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych w Prowincji Niepokalanego Poczęcia NMP (OO. Bernardynów) 12 września 1998 r. W latach 1999-2005 odbył studia filozoficzno-teologiczne w WSD w Kalwarii Zebrzydowskiej. Święcenia prezbiteratu przyjął 16 czerwca 2005 r. z rąk ówczesnego metropolity krakowskiego, kard. Franciszka Macharskiego.

Po święceniach został skierowany do pracy duszpasterskiej do klasztoru w Warszawie, celem spełniania obowiązków katechety, spowiednika, kaznodziei (2005‑2011). W 2006 r. rozpoczął studia specjalistyczne z homiletyki na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. W 2008 r. uzyskał tamże licencjat. W 2011 r. został skierowany do Klasztoru Matki Bożej Anielskiej w Kalwarii Zebrzydowskiej celem spełniania obowiązków Referenta ds. Rekolekcji i Misji Ludowych, spowiednika i kaznodziei (2011-2014). W roku 2014 został przeniesiony do klasztoru w Krakowie celem spełniania obowiązków prowincjalnego Sekretarza Ewangelizacji i Misji, Referenta ds. rekolekcji i Misji Ludowych, sekretarza osobistego Ministra Prowincjalnego oraz redaktora naczelnego „Wiadomości i Komunikatów”. Powyższe obowiązki pełnił przez rok. W 2015 r. został skierowany do klasztoru w Piotrkowie Trybunalskim celem kontynuowania studiów na UPJP2 w Krakowie, profesora WSD w Kalwarii Zebrzydowskiej, spowiednika i kaznodziei.

Reklama

W 2017 r. na Kapitule Prowincjalnej został wybrany na urząd Definitora Prowincji. Na Kongresie Kapitulnym w 2017 r. został powołany na urząd gwardiana klasztoru i proboszcza w Warszawie. W roku 2021 r. uzyskał tytuł doktora teologii z zakresu homiletyki na UPJP2 w Krakowie. W tym samym roku został powołany na urząd Definitora Prowincji, w miejsce o. Konrada Cholewy (powołanego na urząd Definitora Generalnego w Rzymie).

Kapituła wybrała także o. Arkadiusza Belcika na urząd Wikariusza Prowincji, a na definitorów: o. Hadriana Kamasa, o. Gracjana Kubicę, o. Cypriana Moryca, br. Samuela Portkę, o. Leszka Walkiewicza.

Nowy prowincjał zastąpił o. Teofila Czarniaka, który przez 6 lat kierował zarządem prowincji. Na mocy dekretu Ministra Generalnego, o. Massimo Fusarelli’ego, o. Teofil Czarniak został mianowany Delegatem Generalnym i Wizytatorem Generalnym Prowincji św. Franciszka z Asyżu w Afryce. Prowincja ta obejmuje swoim zasięgiem takie kraje jak: Kenia, Rwanda, Tanzania, Uganda, Malawi, Madagaskar, Burundi, Zambia i Mauritius.

Bracia Prowincji Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny Zakonu Braci Mniejszych pracują w 27 klasztorach w Polsce oraz podejmują pracę duszpasterską w następujących krajach: we Włoszech, w Niemczech, w Austrii, w Wielkiej Brytanii, w Belgii, w Ziemi Świętej, w Demokratycznej Republice Kongo, w USA, w Argentynie i w Ekwadorze. Bracia, oprócz podstawowych zajęć jakimi jest ewangelizacja i posługa sakramentalna, podejmują się rozmaitych zajęć: są katechetami w szkołach, kapelanami sióstr zakonnych, szpitali, więzień i aresztów, misjonarzami, egzorcystami, wykładowcami na uczelniach, zakrystianami, ogrodnikami, furtianami, introligatorami, oprowadzają pielgrzymów po sanktuariach, prowadzą archiwa. Do szczególnych dzieł prowadzonych przez prowincję należą: Szkoły Bernardyńskie w Łodzi, Oratorium w Piotrkowie Trybunalskim, Kuchnie dla ubogich w Radomiu i Tarnowie, Muzeum Prowincji w Leżajsku, Studio muzyczne „Fanfara” w Lublinie czy Wydawnictwo „Calvarianum” w Krakowie.

2023-04-20 14:19

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Dłonie, które uczą miłości

Blask i ciepło

I pokazuje mi siebie w ludziach i znakach, które – tak myślę – są znakami od niego. Więc najpierw siostry antonianki i klasztor przy ul. Janosika. Choć pierwszym i pamiętającym o. Anastazego Pankiewicza był ten przy Mariańskiej 3 – niedaleko miejsca, w którym wzniósł szkołę, klasztor i kościół. S. Agnieszka, z którą rozmawiam, pamięta jeszcze tamto miejsce i dom, bo tam właśnie zaczynała swoją zakonną drogę. W zakonie, który utworzył. Po to, by charyzmatem wspierały życie, dzieci poczęte, te już narodzone, by służyły tym najsłabszym. Ale spotykam też s. Zytę – ona wstąpiła do zgromadzenia dokładnie 60 lat temu – w roku, gdy zostało ono oficjalnie zatwierdzone. Starsza zakonnica, kobieta, ma niezwykły uśmiech i ciepło bijące z oczu. I jest tak po ludzku niezwykle piękna. Pytam, czy nie żałuje. „Nie” - odpowiada. I robi to z takim przekonaniem, że aż coś ściska za gardło. Bo już wiem, co daje jej ten blask.
CZYTAJ DALEJ

Pierwszy kartuz

Święty Brunon – założyciel zakonu kartuzów, jednego z najsurowszych zakonów istniejących do dziś w Kościele, wybrał charyzmat milczenia, samotności i ciszy.

O zakonie kartuzów usłyszeliśmy zapewne dzięki filmowi Wielka cisza. Kim był jego założyciel? Brunon urodził się w Kolonii i pochodził ze znamienitej rodziny. Uczył się m.in. w szkole katedralnej w Reims, a także w Tours. Około 1055 r. przyjął święcenia kapłańskie. Rok później biskup Reims – Manasses I powołał Brunona, aby prowadził tam szkołę katedralną. Trwało to ok. 20 lat (1056-75). Wychował wielu wybitnych mężów owych czasów. W 1080 r. zaproponowano mu biskupstwo, nie przyjął jednak tej godności. Udał się do opactwa cystersów w Seche-Fontaine, by poddać się kierownictwu św. Roberta. Po pewnym czasie opuścił klasztor i w towarzystwie ośmiu uczniów udał się do Grenoble. Tam św. Hugo przyjął swojego mistrza z wielką radością i jako biskup oddał mu w posiadanie pustelnię, zwaną Kartuzją. Tutaj w 1084 r. Brunon urządził klasztor, zbudowany też został skromny kościółek. Klasztor niebawem tak się rozrósł, że otrzymał nazwę „Wielkiej Kartuzji” (La Grande Chartreuse). W 1090 r. Brunon został wezwany do Rzymu przez swojego dawnego ucznia – papieża bł. Urbana II na doradcę. Zabrał ze sobą kilku towarzyszy i zamieszkał z nimi przy kościele św. Cyriaka. Wkrótce, w 1092 r., w Kalabrii założył nową kartuzję, a w pobliskim San Stefano in Bosco Bruno stworzył jej filię. Tam zmarł. Kartuzję w Serra San Bruno odwiedził w 1984 r. św. Jan Paweł II. Uczynił to również Benedykt XVI 9 października 2011 r. W słowie do kartuzów podkreślił wówczas znaczenie charyzmatu milczenia we współczesnym świecie. Charyzmat kartuzji – powiedział – sprawia, że „człowiek wycofując się ze świata, poniekąd «eksponuje się» na rzeczywistość w swej nagości, eksponuje się na tę pozorną pustkę, aby doświadczyć Pełni, obecności Boga, Rzeczywistości najbardziej realnej, jaka istnieje, i która wykracza poza wymiar zmysłowy”.
CZYTAJ DALEJ

Rada Praw Człowieka ONZ forsuje aborcję pod pretekstem ochrony zdrowia matek

2025-10-06 11:21

[ TEMATY ]

aborcja

ONZ

Adobe Stock

Negocjowana obecnie w Genewie rezolucja Rady Praw Człowieka ONZ dotycząca śmiertelności matek i opieki okołoporodowej – „Preventable Maternal Mortality and Morbidity” (PMMM) miała w założeniu dotyczyć realnego problemu zdrowia matek i redukcji wskaźników umieralności okołoporodowej. Dokument, który mógłby stanowić narzędzie budowania współpracy międzynarodowej w obszarze poprawy opieki zdrowotnej został jednak obudowany szeregiem ideologicznych sformułowań, w tym wielokrotnymi odniesieniami do aborcji, „praw seksualnych i reprodukcyjnych” (SRHR), „autonomii cielesnej”, a także do tzw. kompleksowej edukacji seksualnej (CSE) - informuje Ordo Iuris.

Wbrew postulatom wielu państw, sygnatariusze rezolucji – Kolumbia, Estonia i Nowa Zelandia – nie uwzględnili żadnych istotnych poprawek ograniczających ideologiczne elementy dokumentu. Mimo około dziesięciu godzin negocjacji, nowe brzmienie projektu zachowało wszystkie najbardziej kontrowersyjne sformułowania.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję