Reklama

Miłość Chrystusa przynagla mnie, abym głosił Ewangelię

W Roku św. Pawła jubileuszowe - XX Spotkanie Stowarzyszenia Koordynatorów Katolickich Szkół Ewangelizacji z Europy (ACCSE/2000) odbyło się na Gibraltarze w dniach 30 kwietnia - 3 maja 2009 r. Zostało przygotowane przez Henry’ego Earle’a z Diecezjalnego Duszpasterstwa Młodzieży na Gibraltarze. Tematem spotkania były słowa Apostoła Narodów: „Miłość Chrystusa przynagla mnie, abym głosił Ewangelię”. Spotkanie zgromadziło 25 osób z 10 krajów. Głównymi mówcami byli o. Tom Forrest CSsR z Waszyngtonu, o. Jim Birmingham z Irlandii i ks. Paul Bear, wikariusz generalny Gibraltaru.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Siostra Mary O’Duffy, dyrektor ACCSE/2000 Europa, otrzymała list od Ojca Świętego Benedykta XVI o następującej treści:
„Ojciec Święty z radością przyjął informację o XX spotkaniu Stowarzyszenia Koordynatorów Katolickich Szkół Ewangelizacji ACCSE/2000 Europa na Gibraltarze w dniach 30 kwietnia - 3 maja 2009 r. i przesyła wszystkim jego uczestnikom serdeczne pozdrowienia. Zauważając wybór tematu Pawłowego na tegoroczne spotkanie: «Miłość Chrystusa przynagla mnie, abym głosił Ewangelię», Jego Świątobliwość zachęca Was do czerpania inspiracji z niestrudzonych wysiłków tego wielkiego Apostoła, którego dwutysięczną rocznicę urodzin obchodzimy w tym roku. Tak jak życie św. Pawła zostało przemienione przez jego spotkanie ze Zmartwychwstałym Panem na drodze do Damaszku, tak życie współczesnych mężczyzn i kobiet otrzymuje radykalnie nowy kierunek, gdy poznają i pokochają Chrystusa naszego Zbawiciela. Jednak jakże mieli usłyszeć dobrą nowinę zbawienia, gdy im nikt nie głosił i jakże mogło się to stać, jeśli głosiciel nie został posłany (por. Rz 10, 14-15)? Zatem Ojciec Święty zachęca Was do podejmowania wysiłków promowania ewangelizacji we współczesnej Europie, by coraz więcej ludzi odkryło radość poznania i pokochania Chrystusa poprzez życiodajne spotkanie z przesłaniem Ewangelii.
Powierzając Was wszystkich wstawiennictwu Maryi, Pani Europy, gdy gromadzicie się w Jej sanktuarium, Ojciec Święty z radością udziela swego apostolskiego błogosławieństwa”.
Dwudzieste ACCSE/2000 Europa było okazją do dzielenia się pracą ewangelizacyjną w różnych krajach Europy, a szczególnie na Gibraltarze, gdzie Kościół katolicki obchodzi 700-lecie sanktuarium Matki Bożej, Pani Europy, i do wskazania nowych wyzwań, przed którymi stoi Europa. W czasie całego spotkania uczestnicy polecali Bogu zmarłego w lutym 2009 r. jezuitę o. Manuela Casanovę z Hiszpanii, pierwszego dyrektora ACCSE/2000.
O. Tom Forrest, dyrektor dzieła Nowa Ewangelizacja, przedstawił nowy projekt ewangelizacji do roku 2033 - Wielkiego Jubileuszu Śmierci i Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. W związku z tym postanowiono zmienić nazwę Stowarzyszenia na ACCSE/2033. Nowy projekt, obejmujący 21 lat przygotowań do roku 2033, zakłada skierowanie uwagi całego świata na tajemnicę Zbawienia. Pierwsze 3 lata to czas planowania. Rok 2012 ma ukazać objawienie mądrości Chrystusa przemawiającego do uczonych w świątyni jerozolimskiej. Następny okres został podzielony na dwie nowenny, pierwsza 2012-2021 będzie poświęcona mobilizacji ewangelizacyjnej kapłanów i biskupów, a nowenna 2021-2030 - ponownej katechizacji i mobilizacji świeckich do głoszenia Dobrej Nowiny. Lata 2030-33 powinny być poświęcone refleksji nad 3-letnią publiczną posługą Jezusa, a Rok Jubileuszowy 2033 - wielkim świętowaniem Misterium Zbawienia.
Szczególnym wydarzeniem naszego pobytu na Gibraltarze była wizyta i Msza św. w sanktuarium Matki Bożej, Pani Europy i Patronki Gibraltaru w dniu 1 maja 2009 r. Mszę św. celebrował bp Charles Caruana z Gibraltaru. Opowiedział nam dzieje kultu figury Maryi z Dzieciątkiem i przedstawił obchody 700-lecia kultu Matki Bożej, Pani Europy, które to sanktuarium obchodzi w tym roku (główna uroczystość, z udziałem kard. José Saraiva Martinsa - wysłannika Benedykta XVI, emerytowanego prefekta Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, odbyła się 5 maja).
Historia kultu Maryi na Gibraltarze rozpoczyna się w roku 1309, kiedy król Hiszpanii Ferdynand IV odbił Gibraltar z rąk muzułmańskich. Po tym zwycięstwie król złożył dziękczynienie Bogu i poświęcił kontynent europejski Matce Chrystusa, nadając Jej tytuł Pani Europy. Równocześnie przekształcił starożytny meczet znajdujący się na najdalszym południowym krańcu skały gibraltarskiej w katolickie sanktuarium, gdzie umieszczono niewielką figurę Maryi. W 1333 r. muzułmanie ponownie zajęli Gibraltar i katolicy musieli przenieść się do Hiszpanii, zabierając ze sobą figurę Maryi. Henryk IV, wnuk Ferdynanda IV, odbił Gibraltar w 1462 r. i ponownie sprowadził jej mieszkańców. Dobudowali dużą kaplicę do wschodniego muru meczetu i cały teren stał się sanktuarium Pani Europy. W XV wieku umieszczono w nim figurę Dziewicy z Dzieciątkiem. Była to niewielka drewniana rzeźba, pomalowana w kolorze czerwieni, błękitu i złota. Figura przedstawiała Maryję z Jezusem na kolanach siedzącą na prostym krześle. Na ich głowach były korony, a Maryja trzymała w prawej ręce berło z trzema kwiatami oznaczającymi Miłość, Prawdę i Sprawiedliwość. W ciągu dwustu lat sanktuarium zyskało sławę i popularność, zwłaszcza wśród marynarzy, którzy salutowali na cześć Pani Europy, przepływając przez Cieśninę Gibraltarską.
W 1540 r. tureccy piraci złupili sanktuarium i miasto, lecz figura Maryi ocalała. Nieszczęście spadło w 1704 r., kiedy flota brytyjsko-holenderska zdobyła Gibraltar. Złupili sanktuarium, a figurę zrzucili ze skały. Pozbierane części figurki zostały zabrane do Algeciras w Hiszpanii. Figurę Pani Europy umieszczono w kaplicy, którą nazwano na Jej cześć. Staraniem bp. Scandelli figura Maryi powróciła na Gibraltar w 1864 r. Zbudowano nową tymczasową kaplicę, gdzie umieszczono figurę. Sanktuarium zajęło wojsko. W 1940 r. Gibraltar stał się fortecą wojskową i cała ludność cywilna została ewakuowana na czas wojny najpierw do francuskiego Maroka, a następnie do Anglii, Irlandii Północnej, na Jamajkę i Maderę (pozostali tylko mężczyźni zaangażowani w służby wojskowe). Figura Maryi została przeniesiona do katedry, gdzie bezpiecznie przetrwała wojnę. Kościół katolicki na Gibraltarze odzyskał sanktuarium w 1961 r., a 7 października 1967 r. figura Maryi, Pani Europy, powróciła do swego sanktuarium, eskortowana przez Regiment Gibraltarski.
Tytuł „Pani Europy i Patronki Gibraltaru” oficjalnie zatwierdził Jan Paweł II w 1979 r. Wtedy także bp Rapallo poprosił Stolicę Apostolską o zmianę daty święta patronalnego na dzień 5 maja, gdy dowiedział się, że ten dzień będzie obchodzony jako Dzień Europy. Historycznie święto Maryi Pani Europy było obchodzone 15 sierpnia, ale bp Scandella zmienił je na 30 maja. Bp Rapallo poświęcił nowe sanktuarium 5 października 1980 r. Uroczystość koronacji figury Pani Europy miała miejsce 10 maja 1995 r. W roku 2002 została ona zabrana do Rzymu. Zorganizowano wtedy dużą pielgrzymkę wiernych z Gibraltaru. Ojciec Święty Jan Paweł II osobiście ukoronował i poświęcił figurę na audiencji generalnej. Od 5 maja 2008 do 5 maja 2009 r. diecezja gibraltarska świętowała jubileusz 700-lecia kultu Maryi Pani Europy i Patronki Gibraltaru. W swoim liście z tej okazji Ojciec Święty Benedykt XVI przypomniał słowa swego poprzednika Jana Pawła II z adhortacji apostolskiej „Ecclesia in Europa”:
„Czuwaj nad Kościołem w Europie:
niech będzie odzwierciedleniem
Ewangelii;
niech będzie autentycznym
miejscem komunii;
niech żyje swoją misją
głoszenia, celebracji i służby
Ewangelii nadziei
dla pokoju i radości wszystkich”.

Autorka była uczestnikiem spotkania ACCSE/2000 na Gibraltarze.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2009-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Patronka dnia - św. Małgorzata z Cortony

[ TEMATY ]

Św. Małgorzata z Cortony

pl.wikipedia.org

Małgorzata z Kortony

Małgorzata z Kortony

W historii św. Małgorzaty występuje wiele elementów z baśni lub fabularnego filmu. Piękna dziewczyna, książęcy zamek, macocha, które nie toleruje przybranej córki, kochanek, który umiera w tajemniczy sposób, a na końcu oczywiście szczęśliwe zakończenie- nawrócenie, które doprowadzi Ją do świętości.

W 1247 r. na świat przychodzi Małgorzata, w wieku 8 lat zostaje osierocona przez matkę, a ojciec żeni się ponownie. Zazdrosna macocha nie toleruje dziewczynki, co objawia się w uprzykrzaniu jej życia. Młoda Małgorzata szuka wolności, w wieku 18 lat zakochuje się w Arseniuszu z Montepulciano, z którym ucieka, myśląc, że ich uczucie zakończy się małżeństwem. Niestety nigdy do tego nie doszło, po mimo przyjścia na świat ich dziecka, gdyż szlachecka rodzina nie zgadza się na ich związek. Małgorzata próbuje wtopić się w życie rodziny swojego ukochanego, hojnie pomagając ubogim.

CZYTAJ DALEJ

Święty oracz

Niedziela przemyska 20/2012

W miesiącu maju częściej niż w innych miesiącach zwracamy uwagę „na łąki umajone” i całe piękno przyrody. Gromadzimy się także przy przydrożnych kapliczkach, aby czcić Maryję i śpiewać majówki. W tym pięknym miesiącu wspominamy również bardzo ważną postać w historii Kościoła, jaką niewątpliwie jest św. Izydor zwany Oraczem, patron rolników.
Ten Hiszpan z dwunastego stulecia (zmarł 15 maja w 1130 r.) dał przykład świętości życia już od najmłodszych lat. Wychowywany został w pobożnej atmosferze swojego rodzinnego domu, w którym panowało ubóstwo. Jako spadek po swoich rodzicach otrzymać miał jedynie pług. Zapamiętał również słowa, które powtarzano w domu: „Módl się i pracuj, a dopomoże ci Bóg”. Przekazy o życiu Świętego wspominają, iż dom rodzinny świętego Oracza padł ofiarą najazdu Maurów i Izydor zmuszony był przenieść się na wieś. Tu, aby zarobić na chleb, pracował u sąsiada. Ktoś „życzliwy” doniósł, że nie wypełnia on należycie swoich obowiązków, oddając się za to „nadmiernym” modlitwom i „próżnej” medytacji. Jakież było zdumienie chlebodawcy Izydora, gdy ujrzał go pogrążonego w modlitwie, podczas gdy pracę wykonywały za niego tajemnicze postaci - mówiono, iż były to anioły. Po zakończonej modlitwie Izydor pracowicie orał i w tajemniczy sposób zawsze wykonywał zaplanowane na dzień prace polowe. Pobożna postawa świętego rolnika i jego gorliwa praca powodowały zawiść u innych pracowników. Jednak z czasem, będąc świadkami jego świętego życia, zmienili nastawienie i obdarzyli go szacunkiem. Ta postawa świętości wzbudziła również u Juana Vargasa (gospodarza, u którego Izydor pracował) podziw. Przyszły święty ożenił się ze świątobliwą Marią Torribą, która po śmierci (ok. 1175 r.) cieszyła się wielkim kultem u Hiszpanów. Po śmierci męża Maria oddawała się praktykom ascetycznym jako pustelnica; miała wielkie nabożeństwo do Najświętszej Marii Panny. W 1615 r. jej doczesne szczątki przeniesiono do Torrelaguna. Św. Izydor po swojej śmierci ukazać się miał hiszpańskiemu władcy Alfonsowi Kastylijskiemu, który dzięki jego pomocy zwyciężył Maurów w 1212 r. pod Las Navas de Tolosa. Kiedy król, wracając z wojennej wyprawy, zapragnął oddać cześć relikwiom Świętego, otworzono przed nim sarkofag Izydora, a król zdumiony oznajmił, że właśnie tego ubogiego rolnika widział, jak wskazuje jego wojskom drogę...
Izydor znany był z wielu różnych cudów, których dokonywać miał mocą swojej modlitwy. Po śmierci Izydora, po upływie czterdziestu lat, kiedy otwarto jego grób, okazało się, że jego zwłoki są w stanie nienaruszonym. Przeniesiono je wówczas do madryckiego kościoła. W siedemnastym stuleciu jezuici wybudowali w Madrycie barokową bazylikę pod jego wezwaniem, mieszczącą jego relikwie. Wśród licznych legend pojawiają się przekazy mówiące o uratowaniu barana porwanego przez wilka, oraz o powstrzymaniu suszy. Izydor miał niezwykły dar godzenia zwaśnionych sąsiadów; z ubogimi dzielił się nawet najskromniejszym posiłkiem. Dzięki modlitwom Izydora i jego żony uratował się ich syn, który nieszczęśliwie wpadł do studni, a którego nadzwyczajny strumień wody wyrzucił ponownie na powierzchnię. Piękna i nostalgiczna legenda, mówiąca o tragedii Vargasa, któremu umarła córeczka, wspomina, iż dzięki modlitwie wzruszonego tragedią Izydora, dziewczyna odzyskała życie, a świadkami tego niezwykłego wydarzenia było wielu ludzi. Za sprawą św. Izydora zdrowie odzyskać miał król hiszpański Filip III, który w dowód wdzięczności ufundował nowy relikwiarz na szczątki Świętego.
W Polsce kult św. Izydora rozprzestrzenił się na dobre w siedemnastym stuleciu. Szerzyli go głównie jezuici, mający przecież hiszpańskie korzenie. Izydor został obrany patronem rolników. W Polsce powstawały również liczne bractwa - konfraternie, którym patronował, np. w Kłobucku - obdarzone w siedemnastym stuleciu przez papieża Urbana VIII szeregiem odpustów. To właśnie dzięki jezuitom do Łańcuta dotarł kult Izydora, czego materialnym śladem jest dzisiaj piękny, zabytkowy witraż z dziewiętnastego stulecia z Wiednia, przedstawiający modlącego się podczas prac polowych Izydora. Do łańcuckiego kościoła farnego przychodzili więc przed wojną rolnicy z okolicznych miejscowości (które nie miały wówczas swoich kościołów parafialnych), modląc się do św. Izydora o pomyślność podczas prac polowych i o obfite plony. Ciekawą figurę św. Izydora wspierającego się na łopacie znajdziemy w Bazylice Kolegiackiej w Przeworsku w jednym z bocznych ołtarzy (narzędzia rolnicze to najczęstsze atrybuty św. Izydora, przedstawianego również podczas modlitwy do krucyfiksu i z orzącymi aniołami). W 1848 r. w Wielkopolsce o wolność z pruskim zaborcą walczyli chłopi, niosąc jego podobiznę na sztandarach. W 1622 r. papież Grzegorz XV wyniósł go na ołtarze jako świętego.

CZYTAJ DALEJ

Jasna Góra: dziękczynienie za dar przyjęcia I Komunii Świętej

2024-05-15 17:34

[ TEMATY ]

Jasna Góra

Pierwsza Komunia św.

Karol Porwich/Niedziela

Przyjeżdżają, aby podziękować za dar przyjęcia I Komunii Świętej. To czas dziękczynienia dzieci, ale i rodziców, katechetów, duszpasterzy - docierają na Jasną Górę ze wszystkich stron Polski.

- Tworzymy piękną rodzinę, bo jesteśmy tu wspólnie z dziećmi, ich rodzicami, opiekunami, nauczycielami - zauważył proboszcz parafii św. Jana Chrzciciela z Chełma z diec. tarnowskiej ks. Jerzy Bulsa.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję