Czwartek, 2 marca 2023. Wielki Post

• Est 14, 1.3-5.12-14 • Ps 138, 1-2a.2b-3.7c-8 • Mt 7, 7-12

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Albowiem każdy, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzą. Gdy którego z was syn prosi o chleb, czy jest taki, który poda mu kamień? Albo gdy prosi o rybę, czy poda mu węża? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, o ileż bardziej Ojciec wasz, który jest w niebie, da to co dobre tym, którzy Go proszą. Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie. Albowiem na tym polega Prawo i Prorocy».

Ojciec… da to, co dobre, tym, którzy Go proszą.

Chrystus uczy, że prawdziwa pobożność nie jest „religią warg”, ale serca. Pobożność i – w jej ramach wytrwała modlitwa – jest odpowiedzią na ojcowską miłość Boga. Ta miłość wyraziła się najmocniej w przyjściu do nas i w ofiarnym oddaniu za nas życia przez Chrystusa. Modlitwa jest rozmową z Kimś, kto jak dobry, kochający ojciec chce dawać dobre dary swoim dzieciom. W pobożności ważny jest więc duch miłości. Modlitwa jest odpowiedzią na miłość Boga. Ważne jest zaufanie do Boga, to „Jezu, ufam Tobie!”. Ważna jest wiara, że Bóg Ojciec czuwa nad nami i wie o naszych potrzebach, a jeśli nie daje nam od razu tego, o co prosimy, to może ma w tym plan. Czasem trzeba więcej czasu i wytrwałości, aby zrozumieć plan Boga, który On ma dla każdego z nas. Ten plan jest zawsze planem miłości wobec nas i wszystkich ludzi. Czasami jednak rzeczywistość nas przerasta, wytrwałe modlitwy jakby trafiają w próżnię. Wtedy trzeba zdać się na Boga i mówić: „Jezu, Ty się tym zajmij”. Można też modlić się przez wstawiennictwo Maryi, jak mówiła św. Maria De Mattias: Zrób to, co możesz – reszty dokona Maryja. Jednak od swojej strony bądź wytrwały – zrób to, co możesz, a resztę Maryja wyprosi ci u Boga.

W zdrowej pobożności i modlitwie jest też zastanowienie się nad potrzebami bliźnich, troska o nich, duch pokuty, ofiarności i prawdy.

Ojcze Przedwieczny, ofiarujemy Ci nasze życie razem z Krwią Twojego Syna. Niech ta przelana za nas Krew, znak Twojej ofiarnej miłości, obmywa nasze grzechy, zmarłych obdarzy szczęściem wiecznym, a nas, wspólnotę Twoich uczniów, zachowa w miłości i w jedności.

K.K.

WSZYSTKIE ROZWAŻANIA DOSTĘPNE W KSIĄŻCE "Żyć Ewangelią" DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!