Ksiądz katolicki ma być znakiem Chrystusa na ziemi; ma być - jak pisał Jan Paweł II - alter Christus. Prowadzenie ludzi ku Bogu dokonuje się nie tylko przez nauczanie, ale przede wszystkim przez przykład życia. Kapłan przyciąga do Chrystusa wówczas, gdy jest z Nim w pełni zjednoczony. Zachwyca wtedy innych ludzi pokojem serca, entuzjazmem i pogodą ducha, serdecznością i życzliwością, troską o wiernych nie tylko w aspekcie duchowym, ale i materialnym. Kapłan powinien być człowiekiem o wysokiej kulturze osobistej i szerokiej wiedzy. Do pełni kapłaństwa dojrzewa się poprzez ducha Maryjnego, którego zdobywa się, budując zażyłą więź z Matką Kapłanów. Maryja jest dla kapłana wielkim wzorem. Uczy otwartości na wolę Bożą, odwagi w jej wypełnianiu; Maryja jest też wzorem dzielenia się z innymi Ewangelią, gdyż sama dała tego wyraz, udając się z pośpiechem do krewnej Elżbiety, aby dać świadectwo wielkich rzeczy, jakie Jej Pan uczynił (por. Łk 1, 49). Dzięki Maryi kapłan uwrażliwia się na potrzeby innych (cud w Kanie Galilejskiej) oraz uczy się cierpliwie znosić ból i cierpienie (Maryja pod krzyżem). Maryja oczekująca wraz z Apostołami na zesłanie Pocieszyciela jest dla księdza wzorem otwartości na działanie Ducha Świętego.
Ludzie oczekują, aby kapłan był dla nich i ojcem... i poniekąd „matką”. Potrzebują rady, wsparcia, oczekują współczucia, empatii w słuchaniu i przejrzystości w działaniu. Tylko kapłan Maryjny może spełnić te oczekiwania wiernych, pod warunkiem, że jego duszpasterstwo będzie odzwierciedlało nie tylko ojcowską troskę Boga o ludzi, ale i Maryjną opiekę nad swymi dziećmi. Doskonałym tego przykładem był Jan Paweł II - „Totus Tuus”.
Co jakiś czas mówi się o celibacie i jego rzekomych złych stronach. Tymczasem dla kapłana przeżywającego gorącą miłość do Kobiety - Maryi trwanie w czystości serca nie jest czymś trudnym, ale rodzi się z serca przepełnionego duchowym zjednoczeniem z Niepokalaną Dziewicą. Tylko Maryja może ustrzec kapłana przed niebezpieczeństwami, na jakie narażony jest dziś jak każdy inny człowiek. Miłość pasterska rodzi się z miłości, jaką w sercu kapłana zaszczepia Chrystus, a którą Maryja pogłębia, rozwija i umacnia, nadając jej wyjątkowy „ojcowsko-macierzyński” charakter. Per Mariam ad Christum - przez Maryję do Chrystusa, przez Maryję do pełni kapłaństwa Chrystusowego!
Pomóż w rozwoju naszego portalu