Zebranych przywitał ks. Kazimierz Sroka, proboszcz parafii. – Serdecznie witam na tej Eucharystii, na której wspominamy św. Łukasza, patrona służby zdrowia, ale również patrona kaplicy Szpitala Uniwersyteckiego. Cieszymy się, że w naszym kościele gromadzą się przedstawiciele służby zdrowia razem z ojcem biskupem Jackiem – mówił ks. Sroka.

W homilii bp Jacek Kiciński podkreślił, że cała historia zbawienia ukazuje nam zatroskanie Boga o człowieka. – Bóg na kartach Pisma Świętego jawi się jako ten, który kocha człowieka. Dzisiaj w pierwszym czytaniu słyszeliśmy, że Bóg jest tym, który miłuje życie. Pan Bóg daje każdemu z nas życie fizyczne i życie duchowe – mówił bp Kiciński.

Zaznaczył, że Bóg posługuje się ludźmi, by troszczyli się o nasze życie duchowe i fizyczne. Życie fizyczne jest przedmiotem troski szeroko pojętej służby zdrowia. Natomiast życie duchowe to troska kapłanów, kapelanów i tych, którzy towarzyszą nam na drodze wiary.

– Jesteśmy tu na ziemi pielgrzymami i chodzi o to, żeby jak najpiękniej przeżyć pielgrzymkę życia doczesnego, by otrzymać nagrodę życia wiecznego. Dziś towarzyszy nam postać św. Łukasza i za jego przyczyną dziękujemy za Waszą obecność i Wasze powołanie do służby drugiemu człowiekowi. Dzisiaj dziękujemy w Kościele za Wasze poświęcenie, Wasz trud i Waszą gotowość do tego, by leczyć ludzkie choroby, pomimo zmęczenia, bo przecież Wasze możliwości fizyczne też są często bardzo ograniczone. Dziękujemy za Waszą odpowiedź na łaskę powołania, za doglądanie i pielęgnowanie ludzkiego życia. Dziś Wam mówimy, kochani: Dobrze, że jesteście! – mówił ksiądz biskup, zwracając się do medyków.

Przybliżając postać św. Łukasza, patrona służby zdrowia, zauważył, że tradycja chrześcijańska podaje, że towarzyszył św. Pawłowi aż do jego śmierci. Był człowiekiem wykształconym w dziedzinie medycyny i sztuk pięknych. Przypisuje mu się również autorstwo obrazu Matki Bożej Częstochowskiej.

– Dzisiaj nieprzypadkowo słyszymy słowa zapisane przez niego w Ewangelii. Dziś jesteśmy świadkami wydarzenia, które miało miejsce w Jerychu. Św. Łukasz opisuje spotkanie Jezusa z Zacheuszem – mówił biskup Jacek, przypominając to wydarzenie. Podkreślił, że Jerycho to miasto położone najniżej na świecie, miasto bardzo głębokiej depresji.

– Możemy powiedzieć: Bóg niżej już zejść nie może. Jezus schodzi z Jerozolimy do Jerycha. Jezus przychodzi do najniżej położonego miejsca na świecie – zauważył hierarcha.

Zaznaczył, że spotkanie Jezusa z Zacheuszem ma wielką symbolikę. Zacheusz chce zobaczyć Jezusa, ale nie wiemy, czy z ciekawości czy z potrzeby serca. Próbuje spojrzeć na Jezusa z sykomory, z góry. Jezus zaś podnosi wzrok ku górze i woła Zacheusza po imieniu. To sprawia, że Zacheusz przyjmuje Jezusa z radością i to spotkanie rodzi owoce.

– W dzisiejszej Ewangelii jesteśmy świadkami procesu uzdrowienia Zacheusza. Jezus jawi się jako lekarz, który uzdrawia Zacheusza z choroby egoizmu, chciwości i pychy. A proces uzdrawiania jest bardzo prosty. Jezus jako lekarz dostrzega wzrokiem chorego Zacheusza. Później Jezus mówi: Zejdź z drzewa, tzn. zbliż się, podejdź do mnie. Muszę zatrzymać się w twoim domu, chcę poświęcić Ci czas, pragnę zobaczyć twoje serce. Spotkanie w domu owocuje uzdrowieniem serca Zacheusza – nauczał ksiądz biskup.

Zauważył, że tak wygląda proces uzdrawiania. Można nawet powiedzieć, że Jezus daje nam lekcję wizyty u lekarza: dostrzec człowieka, stanąć naprzeciw, poświęcić czas i odwiedzić w domu.

– Jesteśmy świadkami personalistycznego podejścia Jezusa do chorego; do chorego pacjenta, którym jest Zacheusz. I takie personalistyczne podejście do pacjenta przyspiesza proces uzdrowienia. Zacheusz natychmiast wykazał gotowość do współpracy z lekarzem Jezusem Chrystusem – mówił biskup Jacek i podkreślił: – Każdy z nas ma swoje Jerycho. Te pokłady w naszym sercu najniżej położone, o których nie bardzo chcemy z innymi rozmawiać, to są te przestrzenie naszego życia, w których czasami jesteśmy bezradni, nie wiemy co z nimi zrobić. Może nieraz wstydzimy się również opowiedzieć o tym, co dzieje się w naszym sercu. Każdy z nas ma swoistego rodzaju depresję.

Ksiądz biskup podkreślił, że ważne jest to, co z tym zrobimy. – Jezus przechodzi przez Jerycho naszego serca. Dokonuje się to w każdej Eucharystii. Gdy przychodzimy na Mszę św. z naszym Jerychem, Jezus schodzi do głębin naszego serca, przechodzi przez nasze życie. Jezus dziś mówi: Przestań patrzeć na mnie z góry, zejdź z piedestału twego życia i stań naprzeciw mnie. Ja chcę dzisiaj zatrzymać się w twoim domu, to znaczy w twoim sercu – mówił biskup Jacek.

Podkreślił przy tym, jak ważna jest współpraca z lekarzem. Jezus chce uzdrawiać, ale decyzja należy do mnie. Mogę wspiąć się na sykomorę swojego życia i patrzeć na Jezusa z góry, ale mogę zejść, podejść do Niego i przyjąć Jego zaproszenie.

Po Eucharystii zebrani przeszli do Rotundy, gdzie wysłuchali konferencji asystenta kościelnego Oddziału Wrocławskiego Katolickiego Stowarzyszenia Lekarzy Polskich ks. dr. Marcina Kołodzieja pt. "Nowa karta pracowników służby zdrowia". Odbyła się również część artystyczna a po niej Agapa.

Dr n. med. Anna Dadun-Sęk otrzymała medal "Zasłużony dla Katolickiego Stowarzyszenia Lekarzy Polskich im. bł. ks. Jerzego Popiełuszki". Medal przyznany został za szczególne zasługi dla podtrzymywania i rozwoju chrześcijańskich zasad w życiu osobistym i zawodowym, nieprzemijających tradycji i wartości stanu lekarskiego, za poświęcenie w służbie chorym i potrzebującym. Medal wręczył ks. dr Marcin Kołodziej.