Uroczystości przewodniczył biskup legnicki Andrzej Siemieniewski, a uczestnikami byli parafianie oraz przybyli goście, a wśród nich przedstawiciele władz.
Wśród duchowieństwa, obecni byli księża na różne sposoby związani z tą parafią; jako parafią rodzinną, parafią w które pracowali jako proboszczowie bądź wikarzy, bądź też należą do tego samego dekanatu.
Obecny proboszcz parafii, ks. Remigiusz Bernasiewicz, podkreślał radość z obecności jednego z pierwszych proboszczów salezjańskich ks. Henryka Soboniaka SDB który był tu proboszczem w latach 1972-81, objąwszy parafię po tragicznej śmierci pierwszego proboszcza ks. Ludwika Macalaka SDB. Obecni byli także m.in.: pierwszy proboszcz spośród księży diecezjalnych ks. Maciej Wesołowski (1992-93), czy też pełniący dotąd najdłużej tą funkcję ks. Władysław Sanak (1995-2009).
Obecny gospodarz parafii, mówiąc o jej historii, przypomniał że najpierw tworzyła ona Samodzielny Wikariat należący do dekanatu Lubin Legnicki, wydzielony z parafii Zimna Woda z siedzibą w Grzymalinie. W 1967 r., przybyli do Miłkowic księża salezjańscy: Jan Włodawski i Tadeusz Repich, którzy rozpoczęli pracę duszpasterską w pełnym wymiarze. Od 1968 r. pracę duszpasterską kontynuował wspomniany wcześniej ks. Macalak ze współpracownikiem ks. Szymonem Jachem.
Reklama
W 1971 r. odbyła się wizytacja która przeprowadził ówczesny biskup wrocławski Wincenty Urban. Wiosną 1972 r., po odbytych misjach parafialnych, Wrocławska Kuria Metropolitalna wydała 10 IV 1972 r., stosowny Dekret, mocą którego z dniem 23 kwietnia 1972 r., powstała ta parafia, wydzielona z parafii Zimna Woda, a obejmująca miejscowości: Miłkowice, Siedliska i Studnicę.
Po 20 latach pracy księży Salezjanów, parafia została przejęta przez księży diecezjalnych, w nowo powstałej diecezji legnickiej. Wspomnianym pierwszym proboszczem był ks. Maciej Wesołowski a wikariuszem ks. Maciej Oliwa.
Obecne uroczystości również zostały poprzedzone misjami parafialnymi, które poprowadzili O. Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej: O. Marcin Szwarc OMI z Kodnia i O. Jarosław Kędzia OMI z Siedlec.
Podczas uroczystości homilię, jako jedną nauk rekolekcyjnych podczas trwających jeszcze do 22 maja misji parafialnych, wygłosił O Marcin.
Na zakończenie, Biskup legnicki pobłogosławił i odsłonił okolicznościową płytę, upamiętniającą dotychczasowych proboszczów na przestrzeni ostatnich 50 lat.
Wrocławska parafia św. Maurycego ma szczęście do dobrych duszpasterzy, zarówno przed wojną, jak i po 1945 r. Najbardziej znanym z nich jest ks. Paul Peikert, proboszcz w latach 1932-1946, dzięki któremu powstał dziennik „Kronika dni oblężenia Wrocławia 22 stycznia – 6 maja 1945”
Urodził się 1 października 1884 r. w Langendorf (dzisiejszy Bodzanów w powiecie nyskim). Studiował teologię i 20 czerwca 1910 r. otrzymał z rąk kard. Georga Koppa święcenia kapłańskie. Był wikariuszem w Wiązowie, Jaworze, Wrocławiu (parafia św. Henryka), Grodkowie, podwrocławskich Żernikach. W Sobięcinie koło Wałbrzycha w 1920 r. po raz pierwszy został proboszczem, a w 1932 r. spośród 100 kandydatów został wybrany proboszczem parafii św. Maurycego. Od początku swojej posługi prowadził dziennik parafii. Na pewno nie przypuszczał, że przyjdzie mu opisywać najtrudniejszy okres dziejów historii Wrocławia i jego mieszkańców. Wrocław został ogłoszony twierdzą już 25 sierpnia 1944r., jednak do początku 1945r. nic nie zapowiadało tego, co przyniosły następne miesiące. 13 lutego rozpoczęło się oblężenie Festung Breslau, które trwało do 6 maja. 20 stycznia wydano rozkaz opuszczenia miasta przez ludność cywilną, 6 lutego dowództwo twierdzy kazało opuścić Wrocław wszystkim duchownym. Wśród tych, którzy się sprzeciwili, był ksiądz Paul Peikert. Wydarzenia, których był świadkiem opisywał w swoim dzienniku. Dzięki tym zapiskom możemy się dowiedzieć, że już 18 lutego na cmentarzu przykościelnym pochowano pierwszego żołnierza SS. W 1947 r. ekshumowano z tego terenu 74 ciała żołnierzy i 67 cywilów. 15 marca ksiądz Peikert odprawił Mszę św. dla 3 tys. robotników przymusowych w obozie pracy Clauzewitz Schule (dzisiaj Zespół Szkół Elektrycznych i Elektronicznych) przy ul. Hauke Bosaka. Byli to głównie Polacy, ale też Ukraińcy, Czesi, Węgrzy, Serbowie, Bułgarzy i Francuzi. Kościół przez długi okres szczęśliwie unikał zniszczeń. 3 marca pocisk artyleryjski zniszczył sygnaturkę. Jednak bez większych uszkodzeń kościół przetrwał do Wielkiej Soboty. Wtedy jeden z pocisków zniszczył część dachu i wszystkie szyby. Dzieło zniszczenia dokonało się w Niedzielę i Poniedziałek Wielkanocny. W wyniku burzy ogniowej wypaliła się wieża. Ostatnia bomba spadła na kościół 15 kwietnia. Zniszczenia były na tyle duże, że nie mógł być użytkowany po zakończeniu wojny. Pierwszą Mszę św. po wojnie ks. Peikert odprawił w kościele Bonifratrów 6 czerwca. W 1946 r. ks. Peikert wyjechał do Bredenborn w Westfalii. Do śmierci w 1949 r. był wikarym w tamtejszym kościele parafialnym. Jego dziennik, wydany po wojnie pod tytułem „Kronika dni oblężenia Wrocławia 22 I – 6 V 1945”, stał się cennym dokumentem źródłowym, pozwalającym odtworzyć przebieg tamtych wydarzeń.
W parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Górze coraz mocniej szerzy się kult św. Rity. 22 września minął rok, kiedy zainaugurowano nabożeństwa ku czci świętej z Cascii. Dziś już św. Rita ma swoją kapliczkę w Górze.
Pierwsze nabożeństwo do św. Rity odbyło się 22 września 2024 roku. - Miałem taką potrzebę serca - mówi ks. Wiesław Mąkosa, wikariusz, dodając: - Zaproponowałem księdzu proboszczowi Henrykowi Wachowiakowi, aby takie nabożeństwo odbywało się w naszej parafii. Zgodził się bez zastanowienia. Była to dla mnie wielka radość, zwłaszcza, że wtedy byłem nowym księdzem w parafii, bo zaledwie kilkanaście dni wcześniej tutaj przybyłem. Nabożeństwo cieszy się dużym zainteresowaniem, bo przychodzi około 120 osób, nie tylko z naszej parafii. Na każde nabożeństwo kupuję róże, które wierni zabierają po poświęceniu i po nabożeństwie do domu.
W dzisiejszej audiencji wzięli także udział przedstawiciele społeczeństwa obywatelskiego Rumunii a także uczestnicy XIX pielgrzymki Ordynariatu Sił Zbrojnych i Korpusów Zbrojnych Republiki Słowackiej.
Zwracając się do pielgrzymów z greckokatolickiej eparchii Maramureş i Brasova także delegacji senatorów, prawników, nauczycieli i przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego Rumunii Ojciec Święty życzył im, aby ich wizyta w Rzymie umocniła ich wiarę, „abyście byli coraz bardziej wiarygodnymi świadkami Ewangelii w rodzinie i społeczeństwie”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
