Zmarła wybitna aktorka filmowa i teatralna Jolanta Lothe. 19 kwietnia skończyłaby 80 lat. Grała m.in. w filmach Andrzeja Wajdy, Stanisława Barei, Sylwestra Chęcińskiego, Andrzeja Kondratiuka, Jerzego Hoffmana - poinformował w piątek na Facebooku ksiądz Andrzej Luter.
Joanna Lothe urodziła się 19 kwietnia 1942 roku w Wilnie. Po studiach na warszawskiej PWST, które ukończyła w 1966 r. występowała na scenach stołecznych scen takich jak Teatr Syrena (1966–1967), Teatr Klasyczny (1968–1972), Teatr Studio (1972–1976), Teatr Narodowy (1976–1982). Od 1989, z mężem Piotrem Lachmannem, prowadziła w Warszawie eksperymentalny "Videoteatr Poza".
Wystąpiła w wielu filmach, zazwyczaj grała role drugoplanowe u Andrzeja Wajdy, Stanisława Barei, Sylwestra Chęcińskiego, Andrzeja Kondratiuka, Jerzego Hoffmana. Razem z matką, aktorką Wandą Stanisławską-Lothe, wystąpiły w "Rejsie" Marka Piwowskiego.
W serialu "Doktor Ewa" Henryka Kluby zagrała pielęgniarkę Genowefę, asystentkę tytułowej bohaterki (Ewa Wiśniewska). Największą popularność przyniosła jej rola Urszuli, żony Kurasia (Kazimierz Kaczor) w "Polskich drogach" Janusza Morgensterna. Grała również w serialach "Czterej pancerni i pies", "Daleko od szosy", "Barwy Szczęścia". (PAP)
Wyrażamy nadzieję, że spełnienie odnajdowane w pracy artystycznej pozostanie dla Pani skuteczną receptą na długowieczność, radość i pogodę ducha na co dzień - napisała para prezydencka w liście do aktorki Teresy Lipowskiej z okazji rocznicy jej urodzin.
"Z okazji rocznicy urodzin prosimy Panią o przyjęcie najlepszych życzeń dobrego zdrowia, rodzinnego szczęścia wśród kochających bliskich, kolejnych pasjonujących wyzwań artystycznych oraz wciąż tej samej energii, twórczej pasji i zaangażowania, z jakimi uprawia Pani swój wymarzony zawód. Niech obchody dzisiejszego jubileuszu przyniosą Pani jak najwięcej miłych chwil i dobrych wzruszeń" - napisali Agata Kornhauser-Duda i Andrzej Duda.
Zły stan psychiczny, natarczywy adwokat proaborcyjnej FEDERY oraz uległość lekarzy wystarczą by zabić dziecko w 9. miesiącu ciąży bez zmiany ustawy. Chłopca zabito śmiertelnym zastrzykiem w szpitalu w Oleśnicy. Jak do tego doszło skoro lekarze w Łodzi twierdzili, że jego aborcja jest sprzeczna z prawem?
Chłopiec miał już 37 tygodni życia, a więc w świetle nomenklatury medycznej nie był nawet wcześniakiem. W ginekologicznym szpitalu w Łodzi nie chciano go zabić, choć adwokat fundacji FEDERA żądał „indukcji asystolii płodu”, czyli zabicia dziecka zdolnego do życia poprzez wbicie igły do jego serca z podaniem chlorku potasu. - Zaproponowaliśmy natychmiastowe rozwiązanie przez cięcie cesarskie (ze względu na zły stan psychiczny Pani Anity) w znieczuleniu ogólnym z objęciem dziecka wysokospecjalistycznym leczeniem pediatrycznym. Oznacza to, że zaproponowaliśmy Pani Anicie niezwłoczne zakończenie ciąży, co nie jest jednoznaczne z uśmierceniem płodu zdolnego do życia – napisał w oświadczeniu prof. Piotr Sieroszewski, kierownik ginekologii szpitala w Łodzi i prezesa Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników.
Chrzest Polski, a właściwie chrzest przyjęty przez Mieszka I, był bez wątpienia aktem wiekopomnym. Wprawdzie z wydarzeniem tym wiąże się wiele niewiadomych: data, miejsce, szafarz, jak i imię chrzestne księcia, to jednak decyzja władcy Polan o przyjęciu chrześcijaństwa zaważyła na całych dziejach państwa, które przyszło mu współtworzyć.
Analizując poszczególne elementy wydarzenia na pierwszy plan wysuwa się ustalenie daty przyjęcia przez Mieszka chrztu. Niestety, nie dysponujemy żadnymi zapiskami z okresu panowania pierwszego historycznego władcy Polski. Faktu przyjęcia przez niego chrztu nie odnotował nawet w swoim dziele skrupulatny saski kronikarz Widukind. Jako pierwszy uczynił to dopiero pół wieku później biskup merseburski Thietmar. Dziejopis ten jednak notorycznie mylił termin owego wydarzenia, raz mówiąc o nim pod rokiem 966, w innym zaś miejscu wspominając rok 968 i utworzenie biskupstwa w Poznaniu. Nie były zgodne w tej dziedzinie i późniejsze roczniki pochodzące z połowy XI w., które podając lakoniczną informację: Mesco dux Poloniae baptizatur, umieszczały ją zarówno pod datą 966, jak i alternatywnymi jej odpowiednikami: 965 i 967. Żmudna praca historyków, jak i mocno zakorzeniona w narodzie polskim tradycja pozwoliły na określenie terminu chrztu na rok 966. Odniesienie się natomiast do praktyki chrzcielnej Kościoła umożliwiło wskazanie hipotetycznej daty dziennej. Tą najprawdopodobniej była Wielka Sobota, która wtenczas przypadła w dniu 14 IV. Powyższe ustalenia sprawiły, że dziś powszechnie, i na ogół zgodnie, uznaje się datę 14 IV 966 r. jako moment przyjęcia przez Mieszka I i jego najbliższych współpracowników chrztu świętego.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
