O duszpasterskim wymiarze posługi sędziów trybunałów kościelnych przypomniał Ojciec Święty, przyjmując przedstawicieli Trybunału Roty Rzymskiej na tradycyjnym spotkaniu inaugurującym rok sądowy. Podkreślił, że praca ta jest szczególną posługą dla Boga, który jest miłością, bliskiego każdej osobie i ma zasadniczo wymiar duszpasterski. "Każda dokumentacja, każda pozycja, sprawa, to osoby oczekujące sprawiedliwości" - stwierdził papież Franciszek. Wcześniej przyjął na audiencji dziekana Roty, ks. prał. Pio Vito Pinto.

Ojciec Święty zaznaczył, że wymiar prawny i duszpasterski posługi kościelnej nie są sobie przeciwstawne, ponieważ dążą do osiągnięcia dobra wiernych i budowania wspólnoty kościelnej. Następnie nakreślił profil sędziego trybunału kościelnego. Powinien on być osobą po ludzku dojrzałą, co wyraża się w pewności osądu i oderwaniu od poglądów osobistych. Jednocześnie powinien on dogłębnie zapoznać się z sytuacją osób oczekujących orzeczenia, w tym z aktami i wszystkimi elementami potrzebnymi do wydania wyroku.

Papież dodał, że sędzia powinien też dobrze znać prawo, być obiektywny w osądzie i sprawiedliwy, zachowując jednakowy dystans wobec stron. Ma dbać o prawdę, szanując prawo, a jednocześnie zachowując delikatność i humanizm właściwe duszpasterzowi.

Jako trzeci element papież Franciszek wskazał wymiar duszpasterski, zaznaczając, że sędzia ma cechować się autentycznym duchem posługi. "Jest on sługą sprawiedliwości, powołanym do rozważenia i osądzenia sytuacji wiernych, którzy z ufnością zwracają się do niego. Ma on naśladować Dobrego Pasterza, który troszczy się o zranioną owcę" - zaznaczył Ojciec Święty. Podkreślił zarazem, że praca ta jest szczególną posługą dla Boga, który jest miłością, bliskiego każdej osobie i ma zasadniczo wymiar duszpasterski. "Każda dokumentacja, każda pozycja, sprawa to osoby oczekujące sprawiedliwości" - powiedział papież Franciszek.

Trybunał Roty Rzymskiej należy do najstarszych organizmów kurialnych. Jednak nazwa „Rota” pojawiła się po raz pierwszy w 1337 r., a w stałe użycie weszła w 1424 r. Pod obecną nazwą instytucja ta istnieje od 1934 r. Zajmuje się rozstrzyganiem spraw zastrzeżonych tylko dla Stolicy Apostolskiej, przede wszystkim dotyczących odwołań od orzeczeń trybunałów kościelnych niższych instancji; najczęściej chodzi o wydawanie orzeczeń dotyczących stwierdzenia ważności bądź nieważności sakramentu małżeństwa. Trybunał składa się z prałatów audytorów, z których grona papież powołuje dziekana, stojącego na czele tego organizmu jako „primus inter pares” (pierwszy wśród równych). Jest to jedyny centralny urząd kurialny, w którego skład nie wchodzą kardynałowie.