Reklama

Katechezy o Psalmach i Hymnach (21)

Obietnica zachowania Prawa Bożego

Niedziela Ogólnopolska 47/2001

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ps 119 [118], 145-152 - z Jutrzni na sobotę I tygodnia

Audiencja generalna 14 listopada 2001 r.
1. Liturgia Jutrzni na sobotę I tygodnia proponuje nam fragment Psalmu 119 [118], będącego monumentalną modlitwą, złożoną z 22 strof, co odpowiada liczbie liter alfabetu hebrajskiego. Każda strofa naznaczona jest jedną literą alfabetu, która rozpoczyna poszczególne wersety, zaś porządek strof jest zgodny z porządkiem alfabetycznym. Przed chwilą przeczytaliśmy strofę dziewiętnastą, która odpowiada literze qof. Ta wstępna uwaga pozwala nam lepiej zrozumieć znaczenie tej Pieśni na cześć Bożego Prawa. Jest ona podobna do muzyki Wschodu, której modulacje, zdające się nigdy nie mieć końca, wznoszą się ku niebu w nieustannym powtarzaniu, które angażuje umysł i zmysły, ducha i ciało modlącego się człowieka.
2. Widzimy przejście od alef do tau, tzn. od pierwszej do ostatniej litery alfabetu hebrajskiego, czyli od A do Z w naszym rozumieniu - człowiek modlący się zagłębia się w uwielbieniu Prawa Bożego, które jest jak lampa przyświecająca krokom na ciemnej drodze życia (por. Ps 119 [118], 105). Mówi się, że wielki filozof i naukowiec Blaise Pascal codziennie odmawiał ten najbardziej znany Psalm, zaś teolog Dietrich Bonhoeffer, zamordowany przez nazistów w 1945 r., uczynił go żywą i aktualną modlitwą, pisząc: "Z pewnością Psalm 119 [ 118] jest trudny z powodu swej długości i monotonii, jednakże powinniśmy odmawiać słowo po słowie, zdanie po zdaniu, powoli i cierpliwie. Odkryjemy wówczas, że pozorne powtórzenia są nowym ukazaniem tej samej rzeczywistości: miłości do Słowa Bożego. Miłość ta nie może się nigdy skończyć, jak nie mają końca słowa, które ją przekazują. Mogą one towarzyszyć nam przez całe życie i w swej prostocie stają się modlitwą dziecka, człowieka dojrzałego i starca" (Pregare i Salmi con Cristo, Brescia 1978, s. 48).
3. Powtarzanie w śpiewie chórowym, które wspomaga pamięć, jest drogą ożywienia wewnętrznego i ufnego oddania się w ramiona wzywanego i umiłowanego Boga. Wśród powtórzeń Psalmu 119 [118] chcemy zwrócić uwagę na niektóre, bardziej znaczące. Każdy ze 176 wersetów, z których składa się pochwała Torah, to znaczy Prawa i Słowa Bożego, zawiera przynajmniej jedno z ośmiu słów, które definiują Torah: prawo, słowo, świadectwo, wyrok, powiedzenie, dekret, przykazanie i nakaz. W ten sposób celebrowane jest Objawienie Boże, które odsłania tajemnicę Boga oraz jest moralnym przewodnikiem życia dla człowieka wierzącego. Bóg i człowiek są w ten sposób złączeni w dialogu słów i czynów, nauczania i słuchania, prawdy i życia.
4. Przechodzimy do naszej strofy (Ps 119 [118], 145-152), która dostosowana jest do atmosfery porannej Jutrzni. Wydarzenie, które znajduje się w centrum tej oktawy, jest sceną nocną, lecz otwartą na nowy dzień. Po długiej nocy oczekiwania i czuwania człowieka modlącego się w świątyni, gdy na horyzoncie pojawia się jutrzenka i rozpoczyna się liturgia, wierzący jest pewien, że Bóg wysłucha człowieka, który spędził noc na modlitwie, pełen nadziei i oddany medytacji Bożego Słowa. Umocniony tą świadomością, w obliczu dnia, który się przed nim otwiera, nie będzie się już lękać niebezpieczeństw. Wie on, że nie będzie zwyciężony przez prześladowców, którzy podstępnie go atakują ( Ps 119 [118], 150), ponieważ Pan jest blisko.
5. Wiersze te są wyrazem intensywnej modlitwy: "Z całego serca wołam: wysłuchaj mnie, Panie. (...) Przychodzę o świcie i błagam; pokładam ufność w Twoich słowach" (Ps 119 [118], 145. 147). W Księdze Lamentacji czytamy zaproszenie: "Powstań, wołaj po nocy, przy zmianie straży, wylewaj swe serce jak wodę, przed Pańskim obliczem, podnoś do Niego swe ręce" (Lm 2, 19). Św. Ambroży powtarzał: "Nie wiesz, o człowieku, że każdego dnia winieneś ofiarować Bogu pierwociny twego serca i twego głosu? Pospiesz się, aby o poranku zanieść do kościoła pierwociny twojej pobożności" (Exp. in ps. CXVIII: PL 15, 1476A).
Nasza strofa jest równocześnie wychwalaniem pewności, że nie jesteśmy sami, gdyż Bóg nas słucha i interweniuje. Mówi to modlący się: "Jesteś blisko, o Panie" (Ps 119 [118], 151). Mówią to również inne Psalmy: "Zbliż się do mnie i wybaw mnie; uwolnij mnie przez wzgląd na moich wrogów!" (Ps 69 [68], 19); "Pan jest blisko skruszonych w sercu i wybawia złamanych na duchu" (Ps 34 [33], 19) .

Z oryginału włoskiego tłumaczył o. Jan Pach - paulin

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2001-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Msza Krzyżma. W Chrystusie wzrastamy i przynosimy owoce

2024-03-28 13:30

Archikatedra lubelska

Kapłani są namaszczeni i posłani, aby głosić Chrystusa i dawać świadectwo Ewangelii słowem i życiem - powiedział abp Stanisław Budzik.

CZYTAJ DALEJ

„Napełnił naczynie wodą i zaczął umywać uczniom nogi” (J 13, 5)

Niedziela warszawska 15/2004

[ TEMATY ]

Wielki Tydzień

pl.wikipedia.org

Mistrz Księgi Domowej, "Chrystus myjący nogi apostołom", 1475

Mistrz Księgi Domowej,

1. Wszelkie „umywanie”, „obmywanie się” lub kogoś albo czegoś kojarzy się ściśle z faktem istnienia jakiegoś brudu. Umywanie to akcja mająca na celu właśnie uwolnienie się od tego brudu. I jak o brudzie można mówić w znaczeniu dosłownym i przenośnym, taki też sens posiada czynność obmywania; jest to oczyszczanie się z fizycznego brudu albo akcja symboliczna powodująca uwolnienie się od moralnego zbrukania. To ten ostatni rodzaj obmycia ma na myśli Psalmista, kiedy woła: „Obmyj mnie całego z nieprawości moich i oczyść ze wszystkich moich grzechów …obmyj mnie a stanę się bielszy od śniegu” (Ps 51, 4-9). Wszelkie „bycie brudnym” sprowadza na nas złe, nieprzyjemne samopoczucie, uwolnienie się zaś od owego brudu przez obmycie przynosi wyraźną ulgę.
Biblia mówi wiele razy o obydwu rodzajach zarówno brudu jak i obmycia, czyli oczyszczenia. W rozważaniach niniejszych zajmiemy się obmyciami z brudu w znaczeniu moralnym.

CZYTAJ DALEJ

Rozważania na Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego: szatan połknął haczyk

2024-03-28 23:26

[ TEMATY ]

rozważania

ks. Marek Studenski

Materiał prasowy

Jak wygląda walka dobra ze złem na zupełnie innym, nieuchwytnym poziomie? Jak to możliwe, że szatan, będący ucieleśnieniem zła, może zostać oszukany i pokonany przez dobro?

Zagłębimy się w niezwykłą historię i symbolikę Hortus deliciarum (grodu rozkoszy) Herrady z Landsbergu (ok. 1180). Ten odcinek to nie tylko opowieść o starciu duchowych sił, ale także głębokie przemyślenia na temat tego, jak każdy z nas może stawić czoła pokusom i trudnościom, wykorzystując mądrość przekazywaną przez wieki.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję