Reklama

Świat

Rumunia: po śmierci dziecka w czasie chrztu w cerkwi ludzie żądają zmiany ceremoniału

Gwałtowne reakcje wywołała w Rumunii wiadomość o śmierci 6-tygodniowego dziecka w czasie chrztu w jednej z cerkwi. Kilkadziesiąt tysięcy mieszkańców kraju podpisało już za pośrednictwem internetu specjalną petycję z żądaniem zmiany obrzędu udzielania tego sakramentu w świątyniach Patriarchatu Rumuńskiego.

[ TEMATY ]

prawosławie

Adobe Stock

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

1 lutego w szpitalu w Suczawie we północno-wschodniej Rumunii zmarła 6-tygodniowa dziewczynka, która dzień wcześniej zachłysnęła się wodą w czasie chrztu. Spowodowało to ustanie pracy serca i – mimo wysiłków lekarzy – niemowlę zmarło nazajutrz. Księdzu, który dokonywał tego obrzędu, postawiono zarzut nieumyślnego spowodowania śmierci.

Rumuński Kościół Prawosławny uznał wyniki ekspertyzy lekarskiej, ale na razie wstrzymuje się od komentarzy, czekając na zakończenie śledztwa.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Wiadomość o tragedii błyskawicznie obiegła cały kraj, wywołując głębokie poruszenie i żądanie zmiany dotychczasowego sposobu udzielania chrztu. Na istniejącej już stronie internetowej Campania mea, na której obywatele mogą wyrażać swe poglądy na różne ważne zagadnienia, dotychczas prawie 60 tys. osób podpisało tekst następującej treści: "Biorąc pod uwagę tragiczne sytuacje, w czasie których dzieci umierały po zanurzeniu ich w wodzie w chrzcielnicy, Kościół winien natychmiast uregulować tę praktykę! Domagamy się nie zniesienia praktyki chrztu, ale jej zmiany tak, aby uniknąć niepotrzebnego, a nawet absurdalnego ryzyka".

Reklama

Media przypominają, że w przeszłości doszło już w Rumunii do kilku tego rodzaju zdarzeń, co sprawiło, że pojawiło się kilka inicjatyw społecznych, wymierzonych w udzielanie chrztu przez całkowite (trzykrotne) zanurzenie dziecka w wodzie. Przedstawiciel Patriarchatu Rumuńskiego Vasile Bănescu oświadczył, że księża "powinni polewać dziecku tylko czoło" w czasie chrztu, aby uniknąć tego rodzaju tragedii. Jednakże abp Teodozjusz z Tomisu (na południu kraju) odrzucił takie propozycje. "Nie damy się zastraszyć" - stwierdził hierarcha.

Podziel się cytatem

Chrzest w Kościele prawosławnym jest udzielany zasadniczo przez trzykrotne całkowite zanurzenie osoby w wodzie, przy czym małym dzieciom nieraz zatyka się na chwilę uszy, rzadziej usta, aby zapobiec zachłyśnięciu się. Zdarza się jednak, zwłaszcza w diasporze prawosławnej, że kapłan tylko polewa woda święconą głowę danej osoby, co jednak budzi wiele zastrzeżeń w środowiskach bardziej zachowawczych, a nawet zarzuty o nieważności takiego obrzędu. W czasie chrztu katechumen otrzymuje też od razu dwa inne sakramenty: bierzmowanie i komunię św.

2021-02-06 08:18

Ocena: +7 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Bartłomiej I w orędziu na prawosławną Wielkanoc wzywa do pokoju i spokoju

[ TEMATY ]

prawosławie

Massimo Finizio / pl.wikipedia.org

Na ogrom cierpienia, jakie niosą ze sobą toczące się wojny i konflikty zbrojne w różnych miejscach globu, zwrócił uwagę patriarcha Konstantynopola Bartłomiej I w przesłaniu wielkanocnym do wyznawców prawosławia na całym świecie. Pamiątka Zmartwychwstania Pańskiego, mająca w prawosławiu najwyższą rangę jako tzw. święto nad świętami, obchodzona jest w większości Kościołów lokalnych zgodnie z kalendarzem juliańskim i według innych zasad niż w chrześcijaństwie zachodnim, toteż najczęściej wypada ona w innym, późniejszym terminie. W tym roku jest to 12 kwietnia według kalendarza gregoriańskiego.

„Jesteśmy po to, by ciągle przypominać, że nie sianie śmierci i pragnienie zemsty, ale dobro może uczynić świat lepszym miejscem!” – napisał duchowy zwierzchnik światowego prawosławia. Podkreślił, że „wiele nieszczęść pojawiło się przez pogardę dla człowieka i jego praw. Tymczasem potrzeba uszanowania wartości osoby ludzkiej, aby człowiek – zwłaszcza słaby i bezbronny – mógł żyć w pokoju”.

CZYTAJ DALEJ

Rocznica imienin ks. Jerzego Popiełuszki

2024-04-23 08:06

[ TEMATY ]

bł. ks. Jerzy Popiełuszko

ks. Mirosław Benedyk

Relikwie bł. ks. Jerzego Popiełuszki

Relikwie bł. ks. Jerzego Popiełuszki

Na imieniny ks. Jerzego Popiełuszki 23 kwietnia 1984 r. przybyło blisko tysiąc osób. Kwiaty wypełniły cały pokój na plebanii. W rocznicę tego wydarzenia, spotkają się niektórzy jego uczestnicy oraz wiele innych osób bliskich ks. Jerzemu i takich, które chcą wyrazić mu wdzięczność.

Po Eucharystii o godz. 18.00 w kościele pw. św. Stanisław Kostki w Warszawie w parafialnym Domu Amicus odbędzie się spotkanie, podczas którego głos zabiorą uczestnicy imienin ks. Popiełuszki z 1984 r. oraz przedstawiciele związanych z nim środowisk, w tym parafii, w których posługiwał. Wszyscy zaproszeni są do tego, by przynieść kwiaty na grób ks. Popiełuszki i wpisać się do „Księgi wdzięczności”, m.in. za pośrednictwem strony: 40rocznica.popieluszko.net.pl.

CZYTAJ DALEJ

Marcin Zieliński: Znam Kościół, który żyje

2024-04-24 07:11

[ TEMATY ]

książka

Marcin Zieliński

Materiał promocyjny

Marcin Zieliński to jeden z liderów grup charyzmatycznych w Polsce. Jego spotkania modlitewne gromadzą dziesiątki tysięcy osób. W rozmowie z Renatą Czerwicką Zieliński dzieli się wizją żywego Kościoła, w którym ważną rolę odgrywają świeccy. Opowiada o młodych ludziach, którzy są gotyowi do działania.

Renata Czerwicka: Dlaczego tak mocno skupiłeś się na modlitwie o uzdrowienie? Nie ma ważniejszych tematów w Kościele?

Marcin Zieliński: Jeśli mam głosić Pana Jezusa, który, jak czytam w Piśmie Świętym, jest taki sam wczoraj i dzisiaj, i zawsze, to muszę Go naśladować. Bo pojawia się pytanie, czemu ludzie szli za Jezusem. I jest prosta odpowiedź w Ewangelii, dwuskładnikowa, że szli za Nim, żeby, po pierwsze, słuchać słowa, bo mówił tak, że dotykało to ludzkich serc i przemieniało ich życie. Mówił tak, że rzeczy się działy, i jestem pewien, że ludzie wracali zupełnie odmienieni nauczaniem Jezusa. A po drugie, chodzili za Nim, żeby znaleźć uzdrowienie z chorób. Więc kiedy myślę dzisiaj o głoszeniu Ewangelii, te dwa czynniki muszą iść w parze.

Wielu ewangelizatorów w ogóle się tym nie zajmuje.

To prawda.

A Zieliński się uparł.

Uparł się, bo przeczytał Ewangelię i w nią wierzy. I uważa, że gdyby się na tym nie skupiał, to by nie był posłuszny Ewangelii. Jezus powiedział, że nie tylko On będzie działał cuda, ale że większe znaki będą czynić ci, którzy pójdą za Nim. Powiedział: „Idźcie i głoście Ewangelię”. I nigdy na tym nie skończył. Wielu kaznodziejów na tym kończy, na „głoście, nauczajcie”, ale Jezus zawsze, kiedy posyłał, mówił: „Róbcie to z mocą”. I w każdej z tych obietnic dodawał: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych” (por. Mt 10, 7–8). Zawsze to mówił.

Przecież inni czytali tę samą Ewangelię, skąd taka różnica w punktach skupienia?

To trzeba innych spytać. Ja jestem bardzo prosty. Mnie nie trzeba było jakiejś wielkiej teologii. Kiedy miałem piętnaście lat i po swoim nawróceniu przeczytałem Ewangelię, od razu stwierdziłem, że skoro Jezus tak powiedział, to trzeba za tym iść. Wiedziałem, że należy to robić, bo przecież przeczytałem o tym w Biblii. No i robiłem. Zacząłem się modlić za chorych, bez efektu na początku, ale po paru latach, po którejś swojej tysięcznej modlitwie nad kimś, kiedy położyłem na kogoś ręce, bo Pan Jezus mówi, żebyśmy kładli ręce na chorych w Jego imię, a oni odzyskają zdrowie, zobaczyłem, jak Pan Bóg uzdrowił w szkole panią woźną z jej problemów z kręgosłupem.

Wiem, że wiele razy o tym mówiłeś, ale opowiedz, jak to było, kiedy pierwszy raz po tylu latach w końcu zobaczyłeś owoce swojego działania.

To było frustrujące chodzić po ulicach i zaczepiać ludzi, zwłaszcza gdy się jest nieśmiałym chłopakiem, bo taki byłem. Wystąpienia publiczne to była najbardziej znienawidzona rzecz w moim życiu. Nie występowałem w szkole, nawet w teatrzykach, mimo że wszyscy występowali. Po tamtym spotkaniu z Panem Jezusem, tym pierwszym prawdziwym, miałem pragnienie, aby wszyscy tego doświadczyli. I otrzymałem odwagę, która nie była moją własną. Przeczytałem w Ewangelii o tym, że mamy głosić i uzdrawiać, więc zacząłem modlić się za chorych wszędzie, gdzie akurat byłem. To nie było tak, że ktoś mnie dokądś zapraszał, bo niby dokąd miał mnie ktoś zaprosić.

Na początku pewnie nikt nie wiedział, że jakiś chłopak chodzi po mieście i modli się za chorych…

Do tego dzieciak. Chodziłem więc po szpitalach i modliłem się, czasami na zakupach, kiedy widziałem, że ktoś kuleje, zaczepiałem go i mówiłem, że wierzę, że Pan Jezus może go uzdrowić, i pytałem, czy mogę się za niego pomodlić. Wiele osób mówiło mi, że to było niesamowite, iż mając te naście lat, robiłem to przez cztery czy nawet pięć lat bez efektu i mimo wszystko nie odpuszczałem. Też mi się dziś wydaje, że to jest dość niezwykłe, ale dla mnie to dowód, że to nie mogło wychodzić tylko ode mnie. Gdyby było ode mnie, dawno bym to zostawił.

FRAGMENT KSIĄŻKI "Znam Kościół, który żyje".

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję