Reklama

Z „misją” na juwenalia

Choć formalnie „Misję Warszawy” wieńczył Marsz Gwiaździsty dla Jezusa, jednak akcja ewangelizacyjna w stolicy trwa. W piątek młodzi ludzie z warszawskich wspólnot katolickich będą dzielić się swoją wiarą z uczestnikami juwenaliów na Polach Mokotowskich

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Studenci, którzy pojawią się w piątek na Stadionie Syrenki na juwenaliach Politechniki Warszawskiej, SGH i Uczelni Łazarskiego, trafią na sporą grupkę rówieśników, którzy chcą zachęcić ich do rozmowy. To ewangelizatorzy z warszawskich wspólnot katolickich, uczestniczący w akcji „Ewangelizacja na Juwenaliach”.
Co prawda ten rodzaj ewangelizacji odbywa się w stolicy już od sześciu lat (jej inicjatorką była zmarła przed półtora rokiem Monika Brzoza), ale po raz pierwszy w ramach projektu „Misja Warszawy”. I akcja, i cały projekt mają podobne cele: chodzi o dotarcie ze Słowem Bożym do osób, które utraciły więź z Kościołem, i do tych, które nigdy do niego nie należały.
Młodzi ewangelizatorzy podczas juwenaliów, jak sami mówią, dzielą się z rówieśnikami swoją wiarą. - Nie jest to łatwe - przyznaje Magda Gałązka ze wspólnoty Ruchu Światło-Życie przy kościele św. Anny, koordynator akcji. - Mamy jednak dla kolegów konkretną propozycję. Ta propozycja to wiara.

Ważne dla obu stron

„Dzielenie się” nie jest łatwe, bo - jak przyznają sami ewangelizatorzy (do działania w czasie juwenaliów zgłosiło się ponad 150 osób) - trochę tam nie będą pasować do otoczenia. - Ludzie przyjdą w innym celu, poskakać, posłuchać głośnej muzyki, napić się piwa. A tu wychodzi do nich grupa ludzi i proponuje, żeby ich posłuchać - mówi Magda Gałązka. - Nie ma jednak w tym sztuczności, pokazujemy im, co jest radością naszego życia, jak to się dzieje, że nie potrzebujemy narkotyków czy alkoholu, by cieszyć się życiem. Pokazujemy, że można żyć tak, jak my to robimy. To konkretna propozycja dla naszych rówieśników.
Oprócz rozmów jest śpiew i scenki odgrywane przez aktorów z „Grupy Sensowni”, działającej przy Duszpasterstwie Akademickim „Studnia”, ewangelizującej przez teatr. Wystawiają krótkie pantomimy, z konkretną myślą i przesłaniem, często inspirowane Pismem Świętym, ale przenoszone do współczesnego świata.
W tej akcji Magda Gałązka bierze udział po raz czwarty i już wie, że relacja między ewangelizowanymi i ewangelizującymi jest bardziej skomplikowana, niż mogłoby to się wydawać. - To ważne doświadczenie dla obu stron. Po rozmowach zawsze czuję się bogatsza - mówi. Niesamowite dla niej jest to, jak wielka jest potrzeba Pana Boga w jej rówieśnikach i jak bardzo się wtedy otwierają.
Jaki jest efekt takiej ewangelizacji na stadionie? - Tego do końca nie wiemy - mówi jeden z uczestników akcji. - Bo przecież jest rozmowa, a potem ludzie idą dalej. Ale choćby jedna osoba dzięki temu zastanowiła się nad swoim życiem, to już dla niej warto to robić. Rozdajemy studentom, z którymi rozmawiamy, listę wspólnot, do których mogą pójść, żeby na jednej rozmowie się nie skończyło. Czy trafia do nich, to już inna sprawa. Znam relację osoby, która dzięki ewangelizacji na juwenaliach trafiła do Pana Boga. Zresztą z wielu owoców takiej akcji nie zdajemy sobie również sprawy.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Dla każdego coś

Co prawda tydzień misyjny, a następnie wieńczący go „Marsz…” odbyły się w końcu kwietnia, jednak i to, i cały rok 2012 ma być dopiero początkiem „permanentnej ewangelizacji” stolicy. A chwili jej zakończenia nie można ani… nie da się, wskazać.
Projekt „Misji …”, będącej częścią europejskiej inicjatywy ewangelizacyjnej „Misja w metropolii”, stworzonej przez Papieską Radę ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji, powstał z inicjatywy kard. Kazimierza Nycza i abp. Henryka Hosera. Ma ożywić Kościół warszawski, szczególnie wspólnoty parafialne i akademickie oraz relacje między duszpasterzami a osobami świeckimi w parafii.
- Próbujemy zainteresować proboszczów takimi inicjatywami, jak misje parafialne, kurs alfa czy - to zupełna nowość - system ewangelizacji komórkowej, a także oferujemy kontakt z jakąś konkretną wspólnotą, jeśli taka nie działa w parafii - mówi Marzena Mikosz ze wspólnoty Emmanuel, wywodzącej się z Odnowy w Duchu Świętym, rzeczniczka projektu „Misji…”.
Pierwsze efekty już są. - Większość dziekanów, proboszczów jest zainteresowana działaniami na obrzeżach parafii, takimi jak kurs alfa czy misje parafialne. Wielu jest zainteresowanych duszpasterstwami akademickimi, jak się je tworzy, jak działają - mówi Marzena Mikosz.

Reklama

Komórki, czyli małe grupy

Zorganizowanie parafii w struktury komórkowe (ewangelizacja odbywa się w małych grupach) to pieśń przyszłości. Tę uznaną przez Watykan metodę ujmowania aktywności świeckich w trwałe - aktywne! - struktury, w pełni realizuje najpewniej dopiero kilka parafii w Polsce. Także dlatego, że jest wymagająca i dla proboszcza, i dla jego wiernych.
Wymaga znalezienia ludzi, którzy chcieliby zostać liderami, rodzi obawy, jak połączyć, włączyć stare formy wspólnoty, np. koła różańcowe, w struktury komórek. Zainteresowanie komórkami wzrośnie po czerwcowej wizycie, pierwszej w Polsce, Don PiGi Periniego, proboszcza parafii św. Eustorgiusza w Mediolanie, rozwijającego tę metodę.
Cel tych wszystkich działań, także tworzenia komórek, jest tyleż prosty, co skomplikowany. - Chodzi o to, żeby osoby świeckie stały się odpowiedzialne za budowanie wspólnoty parafialnej. Żeby zaczęły dostrzegać innych, którzy są daleko lub na obrzeżach Kościoła i żeby - dzięki własnym kontaktom - zaprosili ich do Kościoła - mówi Marzena Mikosz.
Sama pierwsze efekty pierwszych działań „Misji…” widziała w czasie Marszu Gwiaździstego. Pokazał bogactwo Kościoła i jego pogodną twarz - uważa. - Było widać, że nasz Kościół jest dynamiczny, uśmiechnięty i różnorodny - mówi. - Szczególnie dojmujący był dla mnie moment adoracji, gdy w szumie miasta wszyscy na placu uklękli i zapadła cisza. Pomyślałam wtedy, że tym, z czym Kościół ma wyjść do tego miasta, jest cisza i czas. Że będziemy mieli czas dla drugiego człowieka i to, że potrafimy go słuchać.

Centrum wydarzeń

„Startujemy w piątek, 18 maja o godz.16.00 na Stadionie Syrenki, gdzie będzie centrum naszych wydarzeń. Całość zakończymy uwielbieniem w kościele pw. Najświętszego Zbawiciela o godz. 21.00” - informują organizatorzy ewangelizacji. W akcji wezmą udział także księża. Na ogół są to młodzi kapłani. - Ewangelizować młodych powinni inni młodzi - mówi jeden z uczestników akcji. - Inaczej to wygląda, gdy do skaczących studentów podchodzi ktoś w sile wieku i powie „wiesz, ja inaczej żyję”, a inaczej, gdy to robi ktoś mniej więcej w twoim wieku.
Duchowni będą na Polach Mokotowskich - jak zawsze! - po to, żeby pomagać. - Chodzi o to, żeby byli z nami, żeby miał kto spowiadać, jeśli zajdzie taka potrzeba. Ale także po to, żeby odpowiadać na trudniejsze pytania w czasie rozmów ze studentami. Na takie, na które my nie znajdujemy odpowiedzi - zaznacza Magda Gałązka.
Ewangelizacja kończy się przed początkiem występu gwiazdy wieczoru (w tym roku będzie nią zespół Muńka Staszczyka). Organizatorzy są przekonani, że jak co roku znajdą się tacy, którzy zamiast zostawać na wieczornym koncercie, pójdą z nimi na kończące akcję uwielbienie w kościele przy pl. Zbawiciela.

2012-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Pierwszy Synod Diecezji Świdnickiej. Hasło, hymn i logo

2024-04-24 10:53

[ TEMATY ]

Świdnica

synod diecezji świdnickiej

diecezja świdnicka

Logo Pierwszego Synodu Diecezji Świdnickiej

Logo Pierwszego Synodu Diecezji Świdnickiej

Już w sobotę 18 maja w katedrze świdnickiej zostanie zainaugurowana uroczysta sesja Pierwszego Synodu Diecezji Świdnickiej. Tym czasem świdnicka kuria zaprezentowała logotyp wydarzenia.

Ważnymi znakami, które będą towarzyszyć wiernym w czasie tego ważnego wydarzenia, są specjalnie wybrane hasło, hymn oraz logo, odzwierciedlające duchową misję i cel Synodu.

CZYTAJ DALEJ

Marcin Zieliński: Znam Kościół, który żyje

2024-04-24 07:11

[ TEMATY ]

książka

Marcin Zieliński

Materiał promocyjny

Marcin Zieliński to jeden z liderów grup charyzmatycznych w Polsce. Jego spotkania modlitewne gromadzą dziesiątki tysięcy osób. W rozmowie z Renatą Czerwicką Zieliński dzieli się wizją żywego Kościoła, w którym ważną rolę odgrywają świeccy. Opowiada o młodych ludziach, którzy są gotyowi do działania.

Renata Czerwicka: Dlaczego tak mocno skupiłeś się na modlitwie o uzdrowienie? Nie ma ważniejszych tematów w Kościele?

Marcin Zieliński: Jeśli mam głosić Pana Jezusa, który, jak czytam w Piśmie Świętym, jest taki sam wczoraj i dzisiaj, i zawsze, to muszę Go naśladować. Bo pojawia się pytanie, czemu ludzie szli za Jezusem. I jest prosta odpowiedź w Ewangelii, dwuskładnikowa, że szli za Nim, żeby, po pierwsze, słuchać słowa, bo mówił tak, że dotykało to ludzkich serc i przemieniało ich życie. Mówił tak, że rzeczy się działy, i jestem pewien, że ludzie wracali zupełnie odmienieni nauczaniem Jezusa. A po drugie, chodzili za Nim, żeby znaleźć uzdrowienie z chorób. Więc kiedy myślę dzisiaj o głoszeniu Ewangelii, te dwa czynniki muszą iść w parze.

Wielu ewangelizatorów w ogóle się tym nie zajmuje.

To prawda.

A Zieliński się uparł.

Uparł się, bo przeczytał Ewangelię i w nią wierzy. I uważa, że gdyby się na tym nie skupiał, to by nie był posłuszny Ewangelii. Jezus powiedział, że nie tylko On będzie działał cuda, ale że większe znaki będą czynić ci, którzy pójdą za Nim. Powiedział: „Idźcie i głoście Ewangelię”. I nigdy na tym nie skończył. Wielu kaznodziejów na tym kończy, na „głoście, nauczajcie”, ale Jezus zawsze, kiedy posyłał, mówił: „Róbcie to z mocą”. I w każdej z tych obietnic dodawał: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych” (por. Mt 10, 7–8). Zawsze to mówił.

Przecież inni czytali tę samą Ewangelię, skąd taka różnica w punktach skupienia?

To trzeba innych spytać. Ja jestem bardzo prosty. Mnie nie trzeba było jakiejś wielkiej teologii. Kiedy miałem piętnaście lat i po swoim nawróceniu przeczytałem Ewangelię, od razu stwierdziłem, że skoro Jezus tak powiedział, to trzeba za tym iść. Wiedziałem, że należy to robić, bo przecież przeczytałem o tym w Biblii. No i robiłem. Zacząłem się modlić za chorych, bez efektu na początku, ale po paru latach, po którejś swojej tysięcznej modlitwie nad kimś, kiedy położyłem na kogoś ręce, bo Pan Jezus mówi, żebyśmy kładli ręce na chorych w Jego imię, a oni odzyskają zdrowie, zobaczyłem, jak Pan Bóg uzdrowił w szkole panią woźną z jej problemów z kręgosłupem.

Wiem, że wiele razy o tym mówiłeś, ale opowiedz, jak to było, kiedy pierwszy raz po tylu latach w końcu zobaczyłeś owoce swojego działania.

To było frustrujące chodzić po ulicach i zaczepiać ludzi, zwłaszcza gdy się jest nieśmiałym chłopakiem, bo taki byłem. Wystąpienia publiczne to była najbardziej znienawidzona rzecz w moim życiu. Nie występowałem w szkole, nawet w teatrzykach, mimo że wszyscy występowali. Po tamtym spotkaniu z Panem Jezusem, tym pierwszym prawdziwym, miałem pragnienie, aby wszyscy tego doświadczyli. I otrzymałem odwagę, która nie była moją własną. Przeczytałem w Ewangelii o tym, że mamy głosić i uzdrawiać, więc zacząłem modlić się za chorych wszędzie, gdzie akurat byłem. To nie było tak, że ktoś mnie dokądś zapraszał, bo niby dokąd miał mnie ktoś zaprosić.

Na początku pewnie nikt nie wiedział, że jakiś chłopak chodzi po mieście i modli się za chorych…

Do tego dzieciak. Chodziłem więc po szpitalach i modliłem się, czasami na zakupach, kiedy widziałem, że ktoś kuleje, zaczepiałem go i mówiłem, że wierzę, że Pan Jezus może go uzdrowić, i pytałem, czy mogę się za niego pomodlić. Wiele osób mówiło mi, że to było niesamowite, iż mając te naście lat, robiłem to przez cztery czy nawet pięć lat bez efektu i mimo wszystko nie odpuszczałem. Też mi się dziś wydaje, że to jest dość niezwykłe, ale dla mnie to dowód, że to nie mogło wychodzić tylko ode mnie. Gdyby było ode mnie, dawno bym to zostawił.

FRAGMENT KSIĄŻKI "Znam Kościół, który żyje". CAŁOŚĆ DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!

CZYTAJ DALEJ

Konkurs fotograficzny na jubileusz 900-lecia

2024-04-24 19:00

[ TEMATY ]

konkurs fotograficzny

diecezja lubuska

Bożena Sztajner/Niedziela

Do końca sierpnia 2024 trwa konkurs fotograficzny z okazji jubileuszu 900-lecia utworzenia diecezji lubuskiej. Czekają atrakcyjne nagrody.

Konkurs jest przeznaczony zarówno dla fotografów amatorów, jak i profesjonalistów z wszystkich parafii naszej diecezji. Jego celem jest uwiecznienie śladów materialnych pozostałych po dawnej diecezji lubuskiej, która istniała od 1124 roku do II połowy XVI wieku.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję