Przewielebnemu Bratu
Andrzejowi Wojciechowi Suskiemu
Biskupowi Toruńskiemu
Gdy zbliża się srebrny jubileusz Twojego, Przewielebny Bracie, Biskupstwa, który będziesz świętował czwartego października, we wspomnienie św. Franciszka z Asyżu, z miłością posyłam Ci ten list, aby powiększyć Twoją radość, pogratulować Ci długiej i gorliwej posługi pasterskiej oraz wyrazić najlepsze życzenia.
Wiele jest powodów Twojej radości i wdzięczności wobec Chrystusa, który zechciał obdarzyć Cię wieloma darami i którego wolę starałeś się pilnie poznawać i wypełniać. Swoją młodość przeżyłeś we wzorowej chrześcijańskiej rodzinie, w solidnych szkołach i w znanym Wyższym Seminarium Duchownym Twojego rodzinnego miasta Płocka. Pod kierunkiem sławnych profesorów starannie przygotowałeś się do kapłaństwa, które z wdzięcznością przyjąłeś trzynastego czerwca 1965 r. Następnie studiowałeś Pismo Święte w Rzymie, po czym wróciłeś do Polski, by uczyć młodzież w Płocku i Warszawie.
Widząc Twoje ludzkie, chrześcijańskie i kapłańskie przymioty, błogosławiony Jan Paweł II mianował Cię w 1986 r. Biskupem Pomocniczym Diecezji Płockiej oraz ozdobił tytułem Stolicy Pulcheriopolis. Przez sześć lat, pracując wśród wiernych tej umiłowanej wspólnoty, piastowałeś ważne urzędy, również Wikariusza Generalnego i Rektora Seminarium.
Dwudziestego piątego marca 1992 r. zostałeś mianowany pierwszym Biskupem nowej wówczas Diecezji Toruńskiej, którą do tej pory roztropnie kierujesz. Zrealizowałeś wiele inicjatyw, aby ukierunkować tę nową wspólnotę kościelną na płaszczyźnie duchowej, liturgicznej, katechetycznej i administracyjnej. Utworzyłeś Kurię, Wyższe Seminarium Duchowne, nowe parafie, domy rekolekcyjne, punkty Caritas. Po ojcowsku towarzyszysz i pomagasz kapłanom w ich życiu i działalności duszpasterskiej. Troszcząc się bardzo o wychowanie młodzieży, walnie przyczyniłeś się do powstania Wydziału Teologicznego na słynnym Uniwersytecie Mikołaja Kopernika oraz do zorganizowania diecezjalnych domów dla studentów. Wśród różnych inicjatyw pragnę wspomnieć Synod Diecezjalny, który - bardzo Wam tego życzę - niech będzie źródłem duchowej odnowy w diecezji.
Wypełniłeś też ważne zadania w Konferencji Episkopatu Polski, zwłaszcza w Radzie Głównej i w Komisjach ds. Dialogu z Judaizmem, Duchowieństwa oraz w Zespole Biskupów ds. Duszpasterskiej Troski o Radio Maryja. Wspominam Twój udział i doświadczenie w prowadzeniu spraw, wykazane przy spełnianiu zadań, jakie powierzyły Ci Kongregacja Wychowania Katolickiego oraz Kongregacja Ewangelizacji Narodów.
Odznaczając się apostolską gorliwością, z zapałem przekazywałeś wiernym prawdy niosące zbawienie, udzielając im sakramentów świętych i głosząc wszystkim prawdę o Krzyżu, jedynej naszej Nadziei. Chętnie wspomnę też Twoją głęboką pobożność oraz szczególną życzliwość w relacjach z osobami zakonnymi. Ze względu na należyte przedstawianie kwestii społecznych i religijnych, cieszysz się szacunkiem również u władz świeckich.
Z radosnej okazji Twojego jubileuszu wypraszam Ci, za pośrednictwem Matki Bożej Nieustającej Pomocy, św. Andrzeja Apostoła i św. Wojciecha Biskupa i Męczennika, Boże pocieszenie, które zasłużenie odczujesz, wspominając Twoją dotychczasową działalność.
Na koniec udzielam Ci z wielką miłością Mojego Apostolskiego Błogosławieństwa, które przekażesz również Twojemu Biskupowi pomocniczemu, toruńskim kapłanom i wiernym oraz wszystkim świętującym Twój jubileusz.
Dane w Castel Gandolfo, siódmego września roku 2011, w siódmym roku Mojego Pontyfikatu.
Benedykt XVI, Papież
Pomóż w rozwoju naszego portalu