Przeważającą większość osób, które przybyły na spotkanie z dyrektorem programowym kanału TV Religia i prowadzącym telewizyjnego show „Mam talent”, stanowili ludzie młodzi. Z pewnością im też najbardziej odpowiadała zaproponowana przez S. Hołownię interakcyjna formuła spotkania. Obyło się więc bez prelekcji i monologu, za to z dużą ilością odpowiedzi na zadawane z sali pytania.
Zagadnięty o przepis na dobry tekst o Panu Bogu, S. Hołowania, z rozbrajającą szczerością mówił, że go nie zna. Tak lapidarnie wypowiadał się jednak tylko w tej materii. Pytany o kontrowersje narosłe wokół tematu kościelnej komisji majątkowej, stwierdził wyraźnie, że więcej z niej było szkody niż pożytku. - Kościół okradziony został brutalnie i nie ma tu o czym mówić. W jego przypadku oczekiwania na jakąś sprawiedliwość dziejową były więc uzasadnione - stwierdził S. Hołownia. Zaznaczył jednocześnie, że odzyskane tą drogą kilka milionów zł, przez brak przejrzystych przepisów i przypadki zatrudniania „specjalistów” o podejrzanej przeszłości, przełożyło się na podkopanie do niego zaufania wśród ludzi stojących na obrzeżach wiary. Nie omieszkał też dodać, że twór w postaci kościelnej komisji majątkowej był dziełem polityków lewicy, którzy nadali temu podmiotowi, wyjątkowe i niespotykane gdzie indziej prerogatywy (od jego decyzji nie było odwołań).
- Niestety za większością tych sprawa szła fama, że Kościół coś tam wyrwał lokalnej społeczności. Co prawda, jakaś łąka stała odłogiem przez 20 lat, ale przecież przed kamerami telewizyjnymi burmistrzowie zapewniali, że właśnie zamierzali na niej postawić szpital, przedszkole, czy disneyland. Udawanie dziewic zhańbionych we śnie wychodziło im rewelacyjnie - spuentował całe to zamieszanie S. Hołownia.
Pytany z kolei o sensowność zbierania ofiary pieniężnej podczas Mszy św., katolicki dziennikarz stwierdził, iż jest ona nie tylko potrzebna, ale i ma mocne zakorzenienie w wielowiekowej tradycji Kościoła. Przypomniał, że złożone na tacę pieniądze, tak jak wino i chleb są ekwiwalentem trudu i czasu, jaki poświęcono, aby je zdobyć. Są więc darem ofiarnym, który z wdzięcznością powinno się składać Bogu - zaznaczył. Kontynuując ten wątek, S. Hołownia dodał, że w krajach skandynawskich alternatywą dla tradycyjnej kolekty, są, działające na zasadzie powszechnie znanych nam bankomatów, ofiaromaty. Jak jednak stwierdził, akurat tej formy płatniczej nijak nie można łączyć z czynnością paraliturgiczną.
Wśród pytań, zadanych S. Hołowni, znalazło się i takie, które odnosiło się do kolędy i prowadzonej przy jej okazji kartoteki. - Kapłan nie jest w stanie zapamiętać wszystkich ważnych informacji na temat swoich wiernych, więc musi je gdzieś zapisywać. Prowadzenie kartoteki uważam za niezbędne, bo z niej można dowiedzieć się np., kto z jakiej parafii pochodzi i w jakie sakramenty został zaopatrzony. Kartoteka nie może być jednak miejscem do uprawiania beletrystyki, bo wtedy traci swój sens - wyjaśniał dziennikarz.
S. Hołownia dodał również, że Kościół daje kapłanom bardzo szerokie możliwości, gdy chodzi o formę odwiedzin duszpasterskich. Według niego, najciekawszym rozwiązaniem, z jakim się spotkał, była formuła wprowadzona w warszawskiej parafii na Żoliborzu. W tej stołecznej wspólnocie ksiądz szedł po kolędzie tylko do tych parafian, którzy wcześniej go do siebie zaprosili - czy to telefonicznie, czy osobiście.
Przepytywanie S. Hołowni nie ograniczyło się jedynie do spraw ciężkiego kalibru. Wśród omawianych zagadnień znalazły się też i znacznie lżejsze tematy. Choćby takie, jak ten o umiejętności wychodzenia obronną ręką z zapętlenia słownego. Aby go dobrze zobrazować S. Hołowania przywołał przykład rozmowy z kapłanem, który tak dalece zabrnął w wyrażaniu słów pełnych zachwytu względem Maryi, że ni stąd ni zowąd porównał ją do... zegara. Po krótkiej chwili zastanowienia, wyjaśnił jednak dlaczego. „Maryja jest jak zegar, który mówi Bogu: Tak, Tak, Tak” - wybrnął ze słownej galopady kapłan.
Na koniec spotkania dziennikarz podpisywał swoje książki, w tym tą ostatnią, zatytułowaną „Ludzie na walizkach”.
Pomóż w rozwoju naszego portalu