Reklama

Wolontariat w Domu Pomocy Społecznej im. św. Brata Alberta w Poraju

Ty dla mnie, a ja dla ciebie

W związku z trwającym obecnie Europejskim Rokiem Wolontariatu pragniemy podzielić się z Czytelnikami „Niedzieli” działalnością wolontarystyczną w Domu Pomocy Społecznej prowadzonym przez Zgromadzenie Sióstr Albertynek w Poraju

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wolontariat działa w naszym Domu od 2006 r. w oparciu o opracowaną Procedurę Współpracy z Wolontariuszami. Hasło przewodnie naszego wolontariatu brzmi: „Ty dla mnie, ja dla ciebie”, a ideą jest nawiązywanie kontaktu z mieszkankami domu.

Co musi umieć wolontariusz

Nasi kandydaci na wolontariuszy mają zagwarantowane fachowe przygotowanie do pracy z osobami z niepełnosprawnością poprzez uczestnictwo w cyklu warsztatów i szkoleń. Praca wolontarystyczna odbywa się w oparciu o zróżnicowane tematycznie programy realizacji usług wolontarstycznych, które w przejrzysty sposób przedstawiają zakres czynności wolontariusza, dzięki czemu czuje się on swobodnie w realizowaniu swoich obowiązków. Wolontariusze mają swoich opiekunów (wyznaczonych pracowników), którzy w każdej chwili służą im wsparciem i fachową poradą oraz uczą budowania kontaktu z mieszkankami domu. Nieocenioną rolę w tym zakresie niosą siostry albertynki, które przez swój charyzmat wypełniają podstawowe cele Domu: pomoc osobom chorym i niepełnosprawnym.
Wolontariusze ze swoimi podopiecznymi nawiązują indywidualny kontakt, poświęcają im czas na miarę ich potrzeb. Zapraszają mieszkanki do uczestnictwa w zajęciach zabawowo-ruchowych. Pomagają rehabilitantom w prowadzeniu zajęć manualnych, asekurują panie w czasie specjalistycznych zajęć rewalidacyjno-terapeutycznych, stymulują wyobraźnię mieszkanek poprzez biblioterapię (terapię zajęciową wykorzystującą literaturę jako pomoc terapeutyczną w rozwiązywaniu problemów osobistych przez ukierunkowane czytanie).

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Podejmują nowe wyzwania

Nasi wolontariusze pomagają również mieszkankom w pisaniu prywatnej korespondencji. Latem, wiosną i jesienią wychodzą na spacery z paniami mającymi trudności w poruszaniu się. Wyjeżdżają na wycieczki, przeglądy twórczości artystycznej osób niepełnosprawnych. Pomagają mieszkankom, które nie mogą samodzielnie spożywać posiłków. Swoją uwagą starają się obdarzyć wszystkie podopieczne, nie tylko te, które w bardzo widoczny sposób okazują potrzebę kontaktu.
Nie zniechęcając się zaskakującymi sytuacjami, chętnie podejmują nowe wyzwania i zdobywają wiadomości potrzebne do sprawowania opieki nad mieszkankami. W relacjach z nimi emanują empatią, podmiotowym traktowaniem i poszanowaniem ich praw. Posiadają umiejętność łatwego nawiązywania kontaktu z osobami z niepełnosprawnością, pozyskiwania ich zaufania, animowania do podjęcia aktywności poprzez różne formy działań.

Reklama

Wolontariusz a pracownicy

Podejmujemy szereg działań integrujących wolontariuszy z zespołem pracowników, wspólnie pracujemy i bawimy się na uroczystościach okazjonalnych. Nasi wolontariusze stanowią integralną część zespołu pracowniczego. Od 5 lat uczestniczymy w Pielgrzymce Osób Niepełnosprawnych z Olsztyna k. Częstochowy do Jasnogórskiego Sanktuarium.
Doceniając trud i zaangażowanie naszych wspaniałych wolontariuszy, rokrocznie zgłaszamy ich kandydatury do konkursu Barwy Częstochowskiego Wolontariatu. Wszyscy nominowani przez nas kandydaci otrzymali tytuł Wolontariusza Roku. W naszym Domu corocznie uroczyście obchodzimy Międzynarodowy Dzień Wolontariusza, organizując spotkanie dla wolontariuszy, w czasie którego dyrektor Domu i koordynator wolontariatu dziękują wolontariuszom za ich pracę oraz wręczają symboliczne upominki.

Nie tylko Polacy

W 2007 r. gościliśmy przez tydzień w naszym Domu grupę sześciu wolontariuszek z Hiszpanii. W czasie wizyty zaprezentowały one kulturę swojego kraju. Na zajęciach kulinarnych przygotowały tradycyjne hiszpańskie potrawy, uczyły mieszkanki tańca flamenco, opowiedziały o działalności Opus Dei. Mieszkanki również uatrakcyjniły pobyt gościom. Wspólnie przyrządzaliśmy tradycyjne polskie potrawy, uczyliśmy polskich tańców i zabaw. Aby pokazać piękno naszego kraju, zadbaliśmy o atrakcje turystyczne, jak wycieczka do ruin zamku w Olsztynie czy rejs żaglowcem po zalewie Rybaczówka.

Reklama

Zapraszamy do wolontariatu

Do tej pory współpracowało z nami ponad 30 wolontariuszy. Są to zarówno uczniowie, studenci, jak i osoby w wieku dojrzałym. Dwóch z naszych wolontariuszy obecnie pracuje w domach opieki poza granicami naszego kraju. Współpracujemy z Ośrodkiem Rehabilitacyjno-Readaptacyjnym MONAR w Dębowcu, Gimnazjum w Poraju. Obecnie mamy 11 wolontariuszy.
Zapraszamy każdego, kto chce poświęcić swój czas, podzielić się swoimi umiejętnościami i zasobami z mieszkankami naszego Domu.
Chcesz bezinteresownie nieść pomoc osobom niepełnosprawnym, skontaktuj się z nami: koordynator wolontariatu: Marta Jagielska (34) 31-45-018.
Zapraszamy na naszą stronę internetową www.dpsporaj.albertynki.pl.
Wolontariat www.dpsporaj.albertynki.pl/Wolontariat.htm.

* * *

Informacja o domu

Dom Pomocy Społecznej im. św. Brata Alberta, prowadzony przez Zgromadzenie Sióstr Albertynek, przeznaczony jest dla 100 kobiet niepełnosprawnych intelektualnie. Mamy duże doświadczenie w pracy i sprawowaniu opieki nad osobami niepełnosprawnymi zdobyte na przestrzeni 60 lat istnienia Domu.
Naszą misją jest „Akceptacja i pomoc drogą do rozwoju osoby niepełnosprawnej”, którą staramy się realizować na co dzień. Opiekę nad mieszkankami sprawuje wykwalifikowana kadra specjalistyczna (psycholog, pedagog, instruktor kulturalno-oświatowy, instruktorzy terapii zajęciowej, plastyk, terapeuci rehabilitanci, pracownicy socjalni, personel medyczny i opiekuńczy).

Dysponujemy bazą rehabilitacyjno-spor-tową, nowoczesnym specjalistycznym sprzętem: ugul, bieżnie ruchome, mini atlas, rowerki stacjonarne, rotory, przybory do gimnastyki indywidualnej, steper, stoliki do ćwiczeń manualnych.

odpowiednio przystosowanymi i wyposażonymi gabinetami: psychologa, rewalidacji, fizykoterapii, hydroterapii (wanna do masażu perełkowego)

pracowniami: plastyczną, zajęciową; świetlicami pobytu dziennego wyposażonymi w sprzęt TV, SAT, zestaw kina domowego

kawiarnią, salą rekreacyjną,

kaplicą, w której codziennie odprawiana jest Msza św. oraz nabożeństwa

boiskiem sportowym przeznaczonym do gry w siatkówkę, koszykówkę, kometkę

parkiem - ogrodem z fontanną, alejkami spacerowymi, z dużą ilością zieleni i kwiatów.

Dodatkowym walorem jest specyficzny mikroklimat, położenie w pobliżu ośrodka rekreacyjno-wypoczynkowego nad Zalewem Porajskim. Oferujemy mieszkankom pobyt w komfortowych pokojach jedno-, dwu- i trzyosobowych z pełnym węzłem sanitarnym, przystosowanych dla osób niepełnosprawnych. Mieszkanki naszego Domu rokrocznie wyjeżdżają na turnusy rehabilitacyjne i wypoczynkowe, biorą aktywny udział w życiu społecznym, uczestniczą w imprezach integracyjnych. W naszym Domu panuje prawdziwie rodzinna atmosfera, pełna zrozumienia bezwarunkowej akceptacji. Staramy się wychodzić naprzeciw potrzebom naszych mieszkanek, realizując ich oczekiwania i marzenia. Nie byłoby to możliwe w takim wymiarze, gdyby nie pomoc wolontariuszy.

S. Estera Cegielska CSAPI

2011-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kościół czci patronkę Europy - św. Katarzynę ze Sieny

[ TEMATY ]

św. Katarzyna

pl.wikipedia.org

Kościół katolicki wspomina dziś św. Katarzynę ze Sieny (1347-80), mistyczkę i stygmatyczkę, doktora Kościoła i patronkę Europy. Choć była niepiśmienna, utrzymywała kontakty z najwybitniejszymi ludźmi swojej epoki. Przyczyniła się znacząco do odnowy moralnej XIV-wiecznej Europy i odbudowania autorytetu Kościoła.

Katarzyna Benincasa urodziła się w 1347 r. w Sienie jako najmłodsze, 24. dziecko w pobożnej, średnio zamożnej rodzinie farbiarza. Była ulubienicą rodziny, a równocześnie od najmłodszych lat prowadziła bardzo świątobliwe życie, pełne umartwień i wyrzeczeń. Gdy miała 12 lat doszło do ostrego konfliktu między Katarzyną a jej matką. Matka chciała ją dobrze wydać za mąż, podczas gdy Katarzyna marzyła o życiu zakonnym. Obcięła nawet włosy i próbowała założyć pustelnię we własnym domu. W efekcie popadła w niełaskę rodziny i odtąd była traktowana jak służąca. Do zakonu nie udało jej się wstąpić, ale mając 16 lat została tercjarką dominikańską przyjmując regułę tzw. Zakonu Pokutniczego. Wkrótce zasłynęła tam ze szczególnych umartwień, a zarazem radosnego usługiwania najuboższym i chorym. Wcześnie też zaczęła doznawać objawień i ekstaz, co zresztą, co zresztą sprawiło, że otoczenie patrzyło na nią podejrzliwie.
W 1367 r. w czasie nocnej modlitwy doznała mistycznych zaślubin z Chrystusem, a na jej palcu w niewyjaśniony sposób pojawiła się obrączka. Od tego czasu święta stała się wysłanniczką Chrystusa, w którego imieniu przemawiała i korespondowała z najwybitniejszymi osobistościami ówczesnej Europy, łącznie z najwyższymi przedstawicielami Kościoła - papieżami i biskupami.
W samej Sienie skupiła wokół siebie elitę miasta, dla wielu osób stała się mistrzynią życia duchowego. Spowodowało to jednak szereg podejrzeń i oskarżeń, oskarżono ją nawet o czary i konszachty z diabłem. Na podstawie tych oskarżeń w 1374 r. wytoczono jej proces. Po starannym zbadaniu sprawy sąd inkwizycyjny uwolnił Katarzynę od wszelkich podejrzeń.
Św. Katarzyna odznaczała się szczególnym nabożeństwem do Bożej Opatrzności i do Męki Chrystusa. 1 kwietnia 1375 r. otrzymała stygmaty - na jej ciele pojawiły się rany w tych miejscach, gdzie miał je ukrzyżowany Jezus.
Jednym z najboleśniejszych doświadczeń dla Katarzyny była awiniońska niewola papieży, dlatego też usilnie zabiegała o ich ostateczny powrót do Rzymu. W tej sprawie osobiście udała się do Awinionu. W znacznym stopniu to właśnie dzięki jej staraniom Następca św. Piotra powrócił do Stolicy Apostolskiej.
Kanonizacji wielkiej mistyczki dokonał w 1461 r. Pius II. Od 1866 r. jest drugą, obok św. Franciszka z Asyżu, patronką Włoch, a 4 października 1970 r. Paweł VI ogłosił ją, jako drugą kobietę (po św. Teresie z Avili) doktorem Kościoła. W dniu rozpoczęcia Synodu Biskupów Europy 1 października 1999 r. Jan Paweł II ogłosił ją wraz ze św. Brygidą Szwedzką i św. Edytą Stein współpatronkami Europy. Do tego czasu patronami byli tylko święci mężczyźni: św. Benedykt oraz święci Cyryl i Metody.
Papież Benedykt XVI 24 listopada 2010 r. poświęcił jej specjalną katechezę w ramach cyklu o wielkich kobietach w Kościele średniowiecznym. Podkreślił w niej m.in. iż św. Katarzyna ze Sieny, „w miarę jak rozpowszechniała się sława jej świętości, stała się główną postacią intensywnej działalności poradnictwa duchowego w odniesieniu do każdej kategorii osób: arystokracji i polityków, artystów i prostych ludzi, osób konsekrowanych, duchownych, łącznie z papieżem Grzegorzem IX, który w owym czasie rezydował w Awinionie i którego Katarzyna namawiała energicznie i skutecznie by powrócił do Rzymu”. „Dużo podróżowała – mówił papież - aby zachęcać do wewnętrznej reformy Kościoła i by krzewić pokój między państwami”, dlatego Jan Paweł II ogłosił ją współpatronką Europy.

CZYTAJ DALEJ

Święta dyplomatka

Niedziela Ogólnopolska 17/2020, str. VIII

[ TEMATY ]

święta

Giovanni Battista Tiepolo

Św. Katarzyna ze Sieny

Św. Katarzyna ze Sieny

Katarzyna Benincasa urodziła się 25 marca 1347 r. w Sienie (Włochy). Zmarła 29 kwietnia 1380 r. w Rzymie

Święta Katarzyna ze Sieny, doktor Kościoła i patronka Europy, w 1363 r. wstąpiła do Sióstr od Pokuty św. Dominika (tercjarek dominikańskich) w Sienie i prowadziła tam surowe życie.

CZYTAJ DALEJ

W czasie Roku Świętego 2025 nie będzie specjalnego wystawienia Całunu Turyńskiego

W czasie Roku Świętego nie będzie specjalnego wystawienia Całunu Turyńskiego. Zorganizowane zostaną jednak przy nim specjalne czuwania przeznaczone dla młodzieży. Jubileuszową inicjatywę zapowiedział metropolita Turynu, abp Roberto Repole.

- Chcemy, aby odkrywanie na nowo Całunu, niemego świadka śmierci i zmartwychwstania Jezusa stało się dla młodzieży drogą do poznawania Kościoła i odnajdywania w nim swojego miejsca - powiedział abp Repole na konferencji prasowej prezentującej jubileuszowe wydarzenia. Hierarcha podkreślił, że archidiecezja zamierza w tym celu wykorzystać najnowsze środki przekazu, które są codziennością młodego pokolenia. Przy katedrze, w której przechowywany jest Całun Turyński powstanie ogromny namiot multimedialny przybliżający historię i przesłanie tej bezcennej relikwii napisanej ciałem Jezusa. W przygotowanie prezentacji bezpośrednio zaangażowana jest młodzież, związana m.in. z Fundacją bł. Carla Acutisa, który opatrznościowo potrafił wykorzystywać internet do ewangelizacji.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję