Wasza postawa otwarcia i niesienia pomocy jest wyrazem miłości Boga w bliźnim, zaś wasze kolędowanie - świadectwem wiary i zaangażowania, dawanym tym, do których przychodziliście - mówił bp Artur Miziński do kolędników misyjnych, jacy 12 stycznia br. spotkali się na Mszy św. w katedrze lubelskiej. Wraz z opiekunami i osobami należącymi do grup misyjnych z całej archidiecezji lubelskiej obejmowali modlitwą dzieła misyjne Kościoła oraz tych, których w okresie bożonarodzeniowym z modlitwą, kolędą i jasełkami zachęcali do wsparcia dzieci w Ugandzie. Eucharystię poprzedziło wspólne kolędowanie, które prowadził ks. Tomasz Fidecki, przewodniczący Archidiecezjalnej Komisji Misyjnej.
Kolędowanie misyjne dzieci, jakie rozpoczyna się tuż po Bożym Narodzeniu i trwa w przez kilkanaście dni, wieńczy całoroczne spotkania formacyjne, jakie odbywają się w grupach misyjnych działających w szkołach i przy parafiach. Dzieci, niosąc Dobrą Nowinę o Chrystusie mieszkańcom swoich miejscowości czy dzielnic miast, wpisują się w duszpasterskie oddziaływanie Kościoła. Przekazują także poznane wcześniej informacje o życiu swoich rówieśników z krajów misyjnych, a zebrane z tej okazji ofiary są przeznaczane na różne projekty wskazane przez Stolicę Apostolską. W tym roku mali misjonarze kolędowali na rzecz ok. 100 tys. dzieci z Ugandy. Zgromadzone środki finansowe zostaną przeznaczone m.in. na: remonty i wyposażenie szkół, stypendia dla dzieci, pomoc w utrzymaniu domów sierot, ośrodków dla dzieci chorych, niewidomych i niepełnosprawnych, dożywianie, a także przygotowanie do sakramentów, katechezy czy budowę i wyposażenie sal katechetycznych przy parafii.
Bp Artur Miziński, dziękując małym misjonarzom za kolejny rok kolędowania, podkreślił, że spotkanie w katedrze wieńczące ich posługę ma na celu dziękczynienie Bogu za dar czasu obchodów Bożego Narodzenia, za możliwość włączenia się kolędników misyjnych w głoszenie Dobrej Nowiny, a także za zbieranie ofiar dla dzieci z Ugandy. Podczas dialogowanej homilii cieszył się z dużej wiedzy dzieci na temat ich rówieśników z Ugandy, warunków ich życia i nauki oraz specyfiki kraju. Ks. Biskup podkreślił, że coroczne kolędowanie jest potrzebne nie tylko osobom żyjących w dalekich krajach, dla których są zbierane ofiary, ale także nam samym, ponieważ „pamiętając o warunkach życia naszych bliźnich nie możemy być jak rozkapryszone dzieci i narzekać na wszystko. Trzeba mieć ducha wyrzeczenia, a nasze serca winny być otwarte na potrzeby wszystkich, którzy potrzebują naszej pomocy, także żyjących w Polsce”. Zwracając uwagę, że kolędowanie uświadamia także, że „jesteśmy jedną wielką rodziną, w której trzeba sobie nawzajem pomagać i żyć dla innych”, podkreślił, że to kolędowanie dzieci jest wzorem do naśladowania dla dorosłych chrześcijan. - Wasza postawa otwarcia i niesienia pomocy jest wyrazem miłości Boga w bliźnim, zaś wasze kolędowanie było świadectwem waszej wiary i zaangażowania, dawanym tym, do których przychodziliście. Pokazaliście, że wiary nie można zamknąć na poziomie prywatnej sprawy, ale że należy z nią wychodzić na zewnątrz.
Bp Artur dziękował także rodzicom, opiekunom i katechetom, którzy inspirowali kolędników misyjnych do działania oraz wspierali m.in. poprzez przygotowanie barwnych strojów czy naukę kolęd. Jako ważny sens kolędowania, poza rozbudzeniem wrażliwości na potrzeby bliźnich i poszerzaniem wiedzy na temat mieszkańców innych krajów świata, ks. Biskup wskazał także większą świadomość osobistego obdarowania, jakie każdy otrzymał od Boga oraz kształtowanie umiejętności wspólnotowego działania. Prosił także małych kolędników misyjnych, by codziennie modlili się za siebie nawzajem.