Siedem lat temu społeczność Szczekocin z bólem żegnała ukochanego ks. Tadeusza Jarmundowicza. Wkrótce znaleźli się ludzie, którzy chcieli ocalić od zapomnienia życie kapłana. Powstała inicjatywa nazwania jego imieniem Gimnazjum w Szczekocinach. Dziś wszyscy wiedzą, że odważny wybór był słuszny
Mszą św. w kaplicy św. Antoniego na Zarzeczu rozpoczęły się uroczystości Dnia Patrona 29 października w Gimnazjum im. ks. Tadeusza Jarmundowicza w Szczekocinach (zm. 14 października 2003 r.). Eucharystię celebrował ks. proboszcz parafii św. Bartłomieja Jerzy Miernik. Homilię wygłosił krajan ks. Bogusław Koper, proboszcz parafii Oleszki.
W murach gimnazjum zaproszeni goście, krewni ks. Jarmundowicza, przedstawiciele władz samorządowych, nauczyciele i rodzice obejrzeli program artystyczny zaprezentowany przez uczniów Gimnazjum. Mottem stały się słowa św. Augustyna „Jeśli chcesz być wielki, zaczynaj od rzeczy małych. Zakładaj głęboki fundament pokory, skoro zamierzasz budować wysoko”. Scenariusz programu napisała mgr Małgorzata Gaber-Zaborska - nauczyciel dyplomowany języka polskiego.
Zawarte w nim myśli stanowiły refleksję nad poszukiwaniem tożsamości przez młodych ludzi, pokazywały proces ich dorastania do człowieczeństwa w oparciu o dobrze ukształtowane sumienie, prawdę, dobro, piękno, miłość, czułość, pokorę, uczciwość. Drogowskazem w tej drodze dorastania mają być maksymy i sentencje, którymi często posługiwał się w życiu ich patron - ks. Jarmundowicz. Pamiętaj: „Po każdym dniu trzeba postawić kropkę, odwrócić kartę i zaczynać na nowo”. „Bądź szczęśliwcem i uszczęśliwiaj innych”. „To, co miłość przynosi, nigdy nie jest ciężarem”. I wiele innych. Przesłanie o pięknie życia niosły też utwory mi.in: „Dżemu”, „Raz, dwa trzy” i Mietka Szcześniaka, które zaśpiewali wspólnie młodzi artyści oraz absolwent szkoły - Jakub Zaborski. Dopełnieniem programu była pantomima pt. „Wspaniały Ogrodnik i jego drzewa” do muzyki Enyi. Oprawę akustyczną przygotował Andrzej Zaborski.
Społeczność szkolna jako strażnik pamięci o Patronie chce być wierna jego ideałom. Za co młodzież ceni swojego Patrona? Za otwartość na ludzi młodych, dobroć, pracowitość, poświęcenie, wrażliwość na potrzebujących, wzór kapłaństwa - to niektóre przymioty osobowości ks. Jarmundowicza, które pojawiały się w ich wypowiedziach. Uczestnicy konkursu wiedzą o nim najwięcej: o jego pasjach, o wyprawach z młodzieżą na kajaki, o ulubionym rowerze, na którym przemierzał codziennie ulice Szczekocin, o akcji ratowania cmentarza starego i codziennej służbie bliźnim.
Goście chwalili wysoki poziom artystyczny akademii oraz ambitny program.
- Myślę, że to bardzo trafny wybór, pomagający nam, nauczycielom, wychować młodych ludzi - mówił dyrektor Gimnazjum Mirosław Szreniawski.
Ks. proboszcz Jerzy Miernik nazwał akademię „prawdziwą ucztą duchową”. Przypominając postać ks. Jarmundowicza, powiedział: „Podziwiamy ludzi świętych, tych, których Kościół wyróżnił, wyniósł na ołtarze, tymczasem często obok nas żyją święci. To co wyróżniało postać ks. Jarmundowicza to prawdziwy heroizm miłości i dobroci. Nie spotkałem się, aby komukolwiek odmówił pomocy. Ile razy zachorował jakiś kapłan, on przyjmował za niego jego obowiązki (…) Był pełen humoru, ale mało kto wie, że miał też swoją chorobę i swoje cierpienie. Nigdy nikomu tego nie pokazywał. Wciąż go nam brakuje”.
Uroczystość połączono ze ślubowaniem klas pierwszych. Szkoła nie obchodzi Dnia Nauczyciela 14 października, w tym dniu w 2002 r. zmarł jej Patron. Przy okazji Święta Patrona dyrektor wręczył nauczycielom wyróżnienia i nagrody. Nagrodzono także laureatów konkursu o Patronie. Delegacja młodzieży udała się na cmentarz i złożyła wiązankę kwiatów na grobie ks. Jarmundowicza.
Na zakończenie goście otrzymali pamiątkowy egzemplarz czasopisma „Gimek” pod redakcją Małgorzaty Gaber-Zaborskiej, współredagowany przez uczennice gimnazjum. Gazetkę niemal w całości poświęcono życiu i kapłańskiej posłudze ks. Tadeusza Jarmundowicza.
Można się zgodzić, że w dzisiejszej Ewangelii na plan pierwszy wysuwają się następujące zawołania-prośby: „Panie, naucz nas!”, „Przyjacielu, użycz mi!”, „Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam”.
Jezus, przebywając w jakimś miejscu, modlił się, a kiedy skończył, rzekł jeden z uczniów do Niego: «Panie, naucz nas modlić się, tak jak i Jan nauczył swoich uczniów». A On rzekł do nich: «Kiedy będziecie się modlić, mówcie: Ojcze, niech się święci Twoje imię; niech przyjdzie Twoje królestwo! Naszego chleba powszedniego dawaj nam na każdy dzień i przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto przeciw nam zawini; i nie dopuść, byśmy ulegli pokusie». Dalej mówił do nich: «Ktoś z was, mając przyjaciela, pójdzie do niego o północy i powie mu: „Przyjacielu, pożycz mi trzy chleby, bo mój przyjaciel przybył do mnie z drogi, a nie mam co mu podać”. Lecz tamten odpowie z wewnątrz: „Nie naprzykrzaj mi się! Drzwi są już zamknięte i moje dzieci są ze mną w łóżku. Nie mogę wstać i dać tobie”. Powiadam wam: Chociażby nie wstał i nie dał z tego powodu, że jest jego przyjacielem, to z powodu jego natręctwa wstanie i da mu, ile potrzebuje. I Ja wam powiadam: Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a zostanie wam otworzone. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu zostanie otworzone. Jeżeli któregoś z was, ojców, syn poprosi o chleb, czy poda mu kamień? Albo o rybę, czy zamiast ryby poda mu węża? Lub też gdy prosi o jajko, czy poda mu skorpiona? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, to o ileż bardziej Ojciec z nieba udzieli Ducha Świętego tym, którzy Go proszą».
Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedzielę w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.
Bóg rzekł do Abrahama: «Głośno się rozlega skarga na Sodomę i Gomorę, bo występki ich mieszkańców są bardzo ciężkie. Chcę więc zstąpić i zobaczyć, czy postępują tak, jak głosi oskarżenie, które do Mnie doszło, czy nie; dowiem się». Wtedy to dwaj mężowie odeszli w stronę Sodomy, a Abraham stał dalej przed Panem. Podszedłszy do Niego, Abraham rzekł: «Czy zamierzasz wygubić sprawiedliwych wespół z bezbożnymi? Może w tym mieście jest pięćdziesięciu sprawiedliwych; czy także zniszczysz to miasto i nie przebaczysz mu przez wzgląd na owych pięćdziesięciu sprawiedliwych, którzy w nim mieszkają? O, nie dopuść do tego, aby zginęli sprawiedliwi z bezbożnymi, aby stało się sprawiedliwemu to samo, co bezbożnemu! O, nie dopuść do tego! Czyż Ten, który jest sędzią nad całą ziemią, mógłby postąpić niesprawiedliwie?» Pan odpowiedział: «Jeżeli znajdę w Sodomie pięćdziesięciu sprawiedliwych, przebaczę całemu miastu przez wzgląd na nich». Rzekł znowu Abraham: «Pozwól, o Panie, że jeszcze ośmielę się mówić do Ciebie, choć jestem pyłem i prochem. Gdyby wśród tych pięćdziesięciu sprawiedliwych zabrakło pięciu, czy z braku tych pięciu zniszczysz całe miasto?» Pan rzekł: «Nie zniszczę, jeśli znajdę tam czterdziestu pięciu». Abraham znów odezwał się tymi słowami: «A może znalazłoby się tam czterdziestu?» Pan rzekł: «Nie dokonam zniszczenia przez wzgląd na tych czterdziestu». Wtedy Abraham powiedział: «Niech się nie gniewa Pan, jeśli rzeknę: może znalazłoby się tam trzydziestu?» A na to Pan: «Nie dokonam zniszczenia, jeśli znajdę tam trzydziestu». Rzekł Abraham: «Pozwól, o Panie, że ośmielę się zapytać: gdyby znalazło się tam dwudziestu?» Pan odpowiedział: «Nie zniszczę przez wzgląd na tych dwudziestu». Na to Abraham: «Niech mój Pan się nie gniewa, jeśli raz jeszcze zapytam: gdyby znalazło się tam dziesięciu?» Odpowiedział Pan: «Nie zniszczę przez wzgląd na tych dziesięciu».
W sanktuarium św. Jakuba w Toruniu miały miejsce uroczystości odpustowe. Sumie przewodniczył bp Arkadiusz Okroj.
Na wstępie proboszcz parafii, ks.kan. Wojciech Kiedrowicz, powitał serdecznie wszystkich parafian i pielgrzymów. Warto wspomnieć, że oprócz Kujawsko-Pomorskiego Bractwa św. Jakuba na uroczystości przybyli również przedstawiciele Konfraterni Świętego Jakuba Starszego Apostoła przy katedrze polowej WP w Warszawie oraz Bractwa Świętego Jakuba z Gdańska. Przybył również pielgrzym z Mediolanu.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.