Tradycyjnie już na program pielgrzymki złożyły się: Msza św., nabożeństwo różańcowe, Apel Jasnogórski i odprawiana w mroku nocy Droga Krzyżowa na Wałach Jasnogórskich. Eucharystiom celebrowanym przez przybyłych z młodzieżą kilkudziesięciu kapłanów przewodniczyli biskupi lubelscy: abp Józef Życiński, bp Mieczysław Cisło i Artur Miziński. Dla uczniów stojących na progu dojrzałości był to czas szczególnego dziękczynienia za otrzymane łaski, a także zawierzenia Najlepszej Matce czasu nadchodzących egzaminów, wyboru drogi życiowej i wkraczania w oczekiwaną, ale niepewną dorosłość. Tak licznie i tak radośnie przybyli do jasnogórskiego sanktuarium, by Bogu polecać swoją przyszłość i prosić o światło Ducha Świętego.
„Widok tylu kolegów i koleżanek, wpatrzonych w oblicze Matki, to jest niesamowite przeżycie… W szkole, czy w najbliższym otoczeniu nie zawsze można zobaczyć rówieśników tak bardzo zaangażowanych w sprawy duchowe, a tu proszę - okazało się, że nie jestem sama. Taka świadomość daje mi pewność, że starając się naśladować Chrystusa, robię dobrze. Świadectwo moich rówieśników daje mi wielką siłę” - mówiła Joasia z Lublina. „Kiedy stajecie wobec waszej przyszłości i marzeń, przed wyborem drogi życiowej, bądźcie pewni, że przy was jest Chrystus, a Jego Matka was wspiera. Tu, na Jasnej Górze, zawsze jesteście oczekiwani przez Maryję, która was kocha i przed którą może otworzyć wasze serca. Ona, zasłuchana w słowa życia, nauczy was wiary i bezgranicznej nadziei. Przy Niej nauczycie się, jak wymagać od siebie, nawet, gdyby inni od was «nie wymagali». Ona, Matka nadziei, umacnia wiarę i ukazuje, jak być w świecie świadkami prawdziwej miłości” - mówili ojcowie paulini.
Rzesza młodych pielgrzymów, wypełniająca miejsca przed szczytem czy jasnogórską bazylikę, wsłuchiwała się w słowa swoich biskupów, wzywających - jak Maryja podczas wesela w Kanie Galilejskiej: czyńcie wszystko, cokolwiek Jezus wam powie. „Pielgrzymujemy do Domu Matki z tą nadzieją, że młode pokolenie przejmie dziedzictwo wiary ojców, zawierzając swoją młodość, swoją przyszłość, swoje nadzieje i marzenia, nie tylko egzamin maturalny, ale i życiowe wybory, i to wszystko, co jest nieznaną przyszłością” - mówił 9 października bp M. Cisło. Tydzień później, w szczególnym dniu rocznicy wyboru kard. Karola Wojtyły na stolicę Piotrową, bp A. Miziński prosił: „U stóp Matki, w miejscu, w którym czujemy się jak u siebie w domu, wsłuchujmy się w słowa Jezusa. Przyjmijmy Jego zaproszenie do modlitwy i do wspólnoty stołu eucharystycznego, by umocnieni tym spotkaniem, w naszym codziennym życiu dawać świadectwo wiary, by być świadkami miłości, rozlanej w naszych sercach przez Boga”. Wpatrzeni w postać swojego wielkiego przyjaciela - Jana Pawła II, maturzyści podkreślali, że pamiętają słowa papieża Polaka: „w modlitwie młodych jest siła”, i na serio traktują jego wskazania. Potwierdzeniem tych słów jest nie tylko ich liczna obecność na Jasnej Górze, ale także wstępowanie w szeregi Towarzystwa Przyjaciół Seminarium.
Zapatrzeni w oblicze Matki, zgromadzeni z wielką uwagą wsłuchiwali się również w słowa księży biskupów, widząc w nich cenne drogowskazy na życie. „Pogodne oczy Czarnej Madonny, świece rozświetlające mrok podczas Drogi Krzyżowej i słowa ks. Biskupa będą towarzyszyć mi w najbliższym czasie” - mówi Michał. Zapytany, co tak ważnego usłyszał, natychmiast odpowiada: „Każdy dzień może być dobry, jeśli przeżyję go z Chrystusem. Niby to oczywiste, ale wypowiedziane podczas homilii, najmocniej zapadło w moim sercu”. Bp A. Miziński, w nawiązaniu do Ewangelii o cudzie w Kanie Galilejskiej, podkreślał: „Jeśli każdy dzień będę przeżywał w przyjaźni z Chrystusem, wtedy to, co ciężkie, może stać się lekkie; wtedy zyskam siłę do pokonywania trudności. Bo tylko Chrystus może zwyczajną wodę przemienić w wyborne wino. Każdy dzban odsłania swoje dno i pokazuje pustkę. Jedynym ratunkiem jest Chrystus, który ma moc dokonania tego, co niemożliwe. On sprawia, że każdy dzień staje się świętem. Jest obecny w swoim słowie, we wspólnocie Kościoła, w zgromadzeniu modlitewnym, w postaci eucharystycznej. Chce być z nami w naszym życiu: w domu, w szkole, w czasie nauki i rozrywki. Zaprośmy do naszego życia Chrystusa i Jego Matkę, jak uczynili to nowożeńcy z Kany, a wówczas każdy dzień stanie się dla nas świętem”.
