Reklama

Jakubowa parafia w Simoradzu

- To jubileuszowa świątynia, jedna z dwóch w naszej diecezji. Warto więc przyjechać do kościoła Jakubowego, by przypatrzeć się, kim był ten właśnie Apostoł i zapytać, czego możemy się od św. Jakuba nauczyć. Dodatkowo nasz kościół jest atrakcyjnym zabytkiem sakralnym. Tutaj czuć klimat starego kościoła, w którym modliły się całe pokolenia wiernych - taką zachętę kieruje do wszystkich proboszcz parafii w Simoradzu ks. Stanisław Pindel

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Historia i legenda

Kościół w Simoradzu należy do najstarszych obiektów sakralnych na Śląsku Cieszyńskim. Pierwsza, historycznie udokumentowana wzmianka o tej miejscowości pochodzi z 1223 r., a dokument z 1286 r. wspomina o proboszczu w Simoradzu - tę datę przyjmuje się więc za początek parafii. Najstarsza część kościoła datowana jest najpóźniej na wiek XIV, niektórzy mówią nawet o wieku XIII. - Choć nie można tego udokumentować historyczne, to jednak istnieje legenda związana z Simoradzem. Według niej w miejscu, na którym wybudowano kościół, pierwotnie istniało komandorium członka zakonu templariuszy. Za tym mogą przemawiać wymalowane na ścianach zacheuszki, których kształt ewidentnie przypomina krzyż templariuszy. To są jednak tylko przypuszczenia. Niezależnie od nich pewne jest, że mamy do czynienia z naprawdę starym obiektem sakralnym, świadkiem historii chrześcijaństwa na naszych terenach - opowiada ks. Stanisław Pindel.
W wieku XVI pod wpływem ruchów reformacyjnych świątynia i parafia przechodzi w ręce protestantów. Po blisko 150 latach parafianie z Simoradza i Iskrzyczna na powrót przyjmują katolicyzm, ale stają się filialną wspólnotą parafii w Dębowcu, a później w Skoczowie. Na samodzielność administracyjną wierni modlący się w simoradzkim kościele św. Jakuba musieli czekać 400 lat. W 1966 r. pierwszym duszpasterzem w Simoradzu mianowano ks. Antoniego Baszona, a w dzień wspomnienia św. Jana Apostoła 27 grudnia 1980 r. dekretem katowickiego ordynariusza bp. Herberta Bednorza zostaje reerygowana parafia św. Jakuba w Simoradzu.
Kościół - niemy świadek wielowiekowej historii - wymagał wielu remontów. Prace renowacyjne po śmierci ks. Baszona podjął kolejny proboszcz parafii ks. Witold Grzomba. Jego staraniem udało się odnowić zewnętrzną elewację, położyć nowy dach i rozpocząć prace we wnętrzu. W 2003 r. badania odkrywkowe ujawniły, że pod wieloma warstwami farby znajdują się cenne malowidła. Renowację polichromii rozpoczęto już pod kierownictwem obecnego proboszcza parafii ks. Stanisława Pindla.

Reklama

Perła sztuki sakralnej

- Konserwatorzy mówią, że bieda konserwuje. Biedni nie wyrzucają tego, co posiadają. Wiadomo też, że kościół filialny zawsze pozostaje na drugim miejscu, stąd nie czyniono jakichś większych prac inwestycyjnych. Dzięki temu najstarsze i najcenniejsze zabytki przetrwały do naszych czasów - mówi ks. Pindel.
Prace konserwatorskie prowadziła ekipa pod kierunkiem Jarosława Szpakowicza z Bielska-Białej. Po 2 latach żmudnych zabiegów, na sklepieniu prezbiterium ukazały się wspaniałe polichromie. Najstarsze z nich - datowane na wiek XV - to gotyckie postacie apostołów umieszczone na południowej i północnej ścianie. Pod każdym z 6 świętych umieszczone są wspomniane na wstępie zacheuszki, czyli krzyże konsekracyjne. Sklepienie prezbiterium wypełniają renesansowe przedstawienia 4 ewangelistów okalających centralnie umieszczoną postać Matki Bożej z Dzieciątkiem. Przestrzeń między tondami zdobią ornamenty roślinne.
- Praca była bardzo trudna i żmudna. Początkowo konserwatorzy spodziewali się, że malowidła będą w lepszym stanie. Jednakże po zdjęciu kilkunastu warstw farby okazało się, że freski są mocno zniszczone. Ale ostatecznie udało się odtworzyć cenne zabytki - tłumaczy proboszcz parafii. Największą trudność sprawiły konserwatorom malowidła nad wejściem do zakrystii, przedstawiające scenę ukrzyżowania wraz z 8 herbami rodu Skoczowskich, tworzącymi rzadko spotykany rodzaj epitafium.
Simoradzka świątynia może szczycić się nie tylko polichromią. Do równie cennych zabytków należy także sakramentarium, czyli zamknięta kutą kratą wnęka, w której przechowywano Najświętszy Sakrament.
Podjęte przez parafię prace remontowe przyniosły także niespodzianki. Podczas osuszania murów kościoła i renowacji posadzki natrafiono na ceglany grobowiec z XVII wieku ze szczątkami zmarłych. Odkryto także nagrobne płyty z inskrypcjami w języku staromorawskim. - Osadzone w posadzce, a częściowo nawet zakopane 1,5 m pod ziemią płyty poddaliśmy zabiegom konserwacji i zespolenia i umieściliśmy w bocznej ścianie prezbiterium - tłumaczy duszpasterz.
Oprócz typowo konserwatorskich prac udało się również wzmocnić strop, wymienić instalację elektryczną, wykonać nowe ławki. Zwieńczeniem było osadzenie w prezbiterium nowego kamiennego ołtarza i ambonki.

Rok Jakubowy

Ks. Pindel uważa, że zakończenie remontu tuż przed rozpoczęciem Roku Jakubowego to zasługa wstawiennictwa patrona parafii. Z ogłoszeniem jubileuszowego roku duchowny wiąże wielkie nadzieje. - W Roku Jakubowym najważniejsze jest odrodzenie duchowe naszych rodzin i małżeństw, formacja młodzieży i dzieci. To odnajdywanie w sobie światła wiary, radość i pokój w sercu. Tych niezwykle ważnych wartości życzę wszystkim parafianom i osobom, które zawitają w naszym kościele - tłumaczy. - W parafii simoradzkiej jest wiele rodzin zaangażowanych w życie kościoła, co jest dla mnie duszpasterza niezwykle budujące. Jestem im za to wdzięczny. Zawsze także nasi bracia ewangelicy są mile widziani. Życzyłbym sobie, aby wyjątkowość Simoradza wraz z jego wszystkimi atutami religijnymi, historycznymi, walorami architektonicznymi i artystycznymi została dostrzeżona przez największą ilość osób. Stąd zapraszam wszystkich do naszej świątyni - mówi ks. Pindel.
Sama parafia przygotowywała się do Roku św. Jakuba przez trwającą 9 miesięcy nowennę odprawianą każdego 25. dnia miesiąca, podczas której modlono się o wstawiennictwo Patrona, śpiewano pieśni, wśród których należy wspomnieć hymn na cześć św. Jakuba skomponowany przez rodaka Joachima Trębaczewskiego. W zewnętrznej ścianie prezbiterium umieszczono podświetlaną kapliczkę z figurką Świętego, a na kracie u wejścia do świątyni znalazły się muszla i krzyż - symbole przypominające Patrona pielgrzymów. Niebawem do głównego ołtarza świątyni powróci oddany do renowacji obraz przedstawiający św. Jakuba, pojawi się także rzeźba Świętego wykonana dłutem miejscowego artysty.
Simoradzka wspólnota stara się także włączyć aktywnie w całą rodzinę parafii Jakubowych. - W ubiegłym roku uczestniczyliśmy w pielgrzymce parafii Jakubowych na Jasną Górę. Z pewnością ciekawostką jest fakt, że stanowiliśmy największą grupę pielgrzymów. Choć jesteśmy małą parafią, to udało się zebrać liczącą 100 osób delegację - wyraża swoje zadowolenie ksiądz proboszcz. - Mam nadzieję, że w tym roku, podczas majowej pielgrzymki będzie podobnie.
Obchody Roku Jakubowego zainaugurowano 25 grudnia 2009 r. Proboszcz parafii uczynił to w odziany w tradycyjny strój pielgrzyma di Santiago de Compostela, w kapeluszu z muszlą i z pielgrzymią laską. Podobnie przywitał przybyłe do simoradzkiego kościoła w dzień św. Walentego pary, które modliły się o utwierdzenie i pogłębienie swojej miłości.
W całorocznym programie jubileuszowego roku szczególne miejsce zajmują Dni otwartych drzwi. W każdy 25. dzień miesiąca od godz. 9 do 17 można będzie zwiedzać kościół, poznać jego zabytki i historię. Dzień otwarty wieńczy odprawiane o godz. 17 nabożeństwo do św. Jakuba z uroczystym błogosławieństwem roku jubileuszowego, oraz Msza św. celebrowana o godz. 18. Jeśli dzień ten przypadnie w niedzielę, Eucharystia sprawowana będzie o godz. 15.30. Warto przy tej okazji przypomnieć, że zgodnie z dekretem bp. Tadeusza Rakoczego, za przyzwoleniem Penitencjarii Apostolskiej, pielgrzymi, którzy będą uczestniczyć w jubileuszowym nabożeństwie bądź prywatnie nawiedzą kościół jubileuszowy, mogą zyskać odpust zupełny. Dla pielgrzymów przygotowano specjalny stempel z wizerunkiem św. Jakuba, pamiątkowe obrazki, kartki pocztowe i foldery.
Ważnym wydarzeniem w tegorocznym kalendarzu parafii będzie uroczysta konsekracja nowego kamiennego ołtarza, której dokona bp ordynariusz Tadeusz Rakoczy 29 czerwca w uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła, oraz odpust ku czci św. Jakuba. W jubileuszowym roku odpust parafialny, ze względu na diecezjalne uroczystości w Szczyrku, odbędzie się nie 25 lipca, lecz tydzień później, czyli 1 sierpnia 2010 r.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2010-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Nowi kanonicy

2024-03-28 12:00

[ TEMATY ]

Zielona Góra

Karol Porwich/Niedziela

Podczas Mszy Krzyżma bp Tadeusz Lityński wręczył nominacje i odznaczenia kapłanom diecezji. Życzenia otrzymali również księża, którzy obchodzą w tym roku jubileusze kapłańskie.

Pełna lista nominacji, odznaczeń i jubilatów.

CZYTAJ DALEJ

Tajemnica Wielkiego Czwartku wciąga nas w przepastną ciszę Ciemnicy

[ TEMATY ]

Wielki Czwartek

Karol Porwich/Niedziela

Święte Triduum – dni, których nie można przegapić. Dni, które trzeba nasączyć modlitwą i trwaniem przy Jezusie.

Święte Triduum to dni wielkiej Obecności i... Nieobecności Jezusa. Tajemnica Wielkiego Czwartku – z ustanowieniem Eucharystii i kapłaństwa – wciąga nas w przepastną ciszę Ciemnicy.

CZYTAJ DALEJ

Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować

2024-03-29 06:20

[ TEMATY ]

Wielki Piątek

rozważanie

Adobe. Stock

W czasie Wielkiego Postu warto zatroszczyć się o szczególny czas z Panem Bogiem. Rozważania, które proponujemy na ten okres pomogą Ci znaleźć chwilę na refleksję w codziennym zabieganiu. To doskonała inspiracja i pomoc w przeżywaniu szczególnego czasu przechodzenia razem z Chrystusem ze śmierci do życia.

Dzisiaj nie ma Mszy św. w kościele, ale adorując krzyż, rozważamy miłość Boga posuniętą do ofiary Bożego Syna. Izajasz opisuje Jego cierpienie i nagrodę za podjęcie go (Iz 52, 13 – 53, 12). To cierpienie, poczynając od krwi ogrodu Oliwnego do śmierci na krzyżu, miało swoich świadków, choć żaden z nich nie miał pojęcia, że w tym momencie dzieją się rzeczy większe niż to, co widzą. „Podobnie, jak wielu patrzyło na niego ze zgrozą – tak zniekształcony, niepodobny do człowieka był jego wygląd i jego postać niepodobna do ludzi – tak też wprawi w zdumienie wiele narodów. Królowie zamkną przed nim swoje usta, bo ujrzą coś, o czym im nie mówiono, i zrozumieją coś, o czym nigdy nie słyszeli” (Iz 52, 14n). Krew Jezusa płynie jeszcze po Jego śmierci – z przebitego boku wylewa się zdrój miłosierdzia na cały świat. Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję