We wszystkie trzy dni egzamin będzie rozpoczynał się o godzinie 9. Egzamin z jęz. polskiego potrwa 120 minut, z matematyki - 100 minut, z języka obcego - 90 minut. W przypadku uczniów, którym przysługuje dostosowanie warunków przeprowadzania egzaminu ósmoklasisty, czas pracy z poszczególnymi arkuszami może zostać przedłużony: o 60 minut – w przypadku języka polskiego, o 50 minut – w przypadku matematyki oraz o 45 minut – w przypadku języka obcego nowożytnego.
W 2020 r. do egzaminu ósmoklasisty zostało zgłoszonych ponad 347 700 uczniów z ponad 12 400 szkół, którzy rozwiążą zadania w ponad 1 043 000 arkuszy egzaminacyjnych - poinformowało Ministerstwo Edukacji Narodowej w piątek na swojej stronie internetowej.
Jak podaje resort edukacji, na tegoroczny egzamin ósmoklasisty Centralna Komisja Egzaminacyjna we współpracy z okręgowymi komisjami egzaminacyjnymi przygotowała 137 różnego rodzaju arkuszy, w tym: 77 arkuszy z języka polskiego i matematyki w języku polskim i litewskim, 60 arkuszy i 24 płyty z języków obcych nowożytnych.
Największa grupa ósmoklasistów (95,7 proc.) zadeklarowała przystąpienie do egzaminu z języka angielskiego. Drugim najczęściej wybieranym językiem jest język niemiecki. Do egzaminu z tego języka przystąpi 3,8 proc. uczniów VIII klasy szkoły podstawowej. Do egzaminu z pozostałych języków obcych (tj. francuskiego, hiszpańskiego, rosyjskiego i włoskiego) przystąpi łącznie 0,5 proc. ósmoklasistów.
Ze względu na zmianę terminu egzaminu ósmoklasisty w terminie głównym w 2020 r., na stronie tytułowej arkusza podany będzie termin egzaminu ósmoklasisty, w jakim pierwotnie miał się on odbyć (w kwietniu 2020 r.; druk arkuszy egzaminacyjnych zakończył się w marcu 2020 r.).
Prace ósmoklasistów zostaną sprawdzone przez egzaminatorów, a wyniki przysłane do szkół przez okręgową komisję egzaminacyjną. Ogólnopolskie wyniki egzaminu ósmoklasisty będą ogłoszone 31 lipca br. Tego samego dnia uczniowie poznają swoje wyniki oraz otrzymają zaświadczenia o wynikach egzaminu ósmoklasisty.
Arkusze wykorzystane na tegorocznym egzaminie ósmoklasisty będą publikowane na stronach internetowych Centralnej Komisji Egzaminacyjnej i okręgowych komisji egzaminacyjnych w każdym dniu egzaminu ok. godz. 13.00. (PAP)
Autorka: Danuta Starzyńska-Rosiecka
dsr/
Św. Wincenty á Paulo
27 września br. obchodzimy wspomnienie św. Wincentego á Paulo. Urodził się on 24 kwietnia 1581 r. w wiosce Pouy, w południowej Francji. Pochodził z rodziny wieśniaczej i miał czworo rodzeństwa. Dopiero
w 12. roku życia poszedł do szkoły. Mimo, że wcześniej zajmował się tylko wypasaniem owiec z nauką radził sobie bardzo dobrze i po szkole wstąpił do seminarium duchownego. W wieku 15 lat otrzymuje niższe
święcenia i dostaje się na uniwersytet w Saragossie w Hiszpanii. Święcenia kapłańskie przyjmuje w 1600 r., miał wówczas zaledwie 19 lat. Kontynuował studia w Tuluzie, Rzymie i Paryżu, kształcąc się
w dziedzinie prawa kanonicznego. Dobrze zapowiadająca się kariera młodego, zdolnego kapłana zmienia się w los niewolnika. W czasie podróży z Marsylii do Narbonne przez Morze Śródziemne został wraz z całą
załogą napadnięty przez tureckich piratów i przywieziony do Tunisu jako niewolnik. W ciągu dwóch lat niewoli miał czterech panów, ostatniego zdołał nawrócić. Obaj uciekli do Europy i zamieszkali w Rzymie.
Już wkrótce stał się wysłannikiem papieża Pawła V i trafił na dwór francuski, gdzie za sprawą królowej Katarzyny de Medicis przejął opiekę nad Szpitalem Miłosierdzia.
Na własne życzenie objął probostwo w miasteczku Chatillon-les-Dombes, gdzie zetknął się ze starcami, inwalidami wojennymi, chorymi i ubogimi. Aby im jak najlepiej służyć, powołał „Bractwo Miłosierdzia”,
a dla kobiet bractwo „Służebnic Ubogich”. W 1619 r. św. Wincenty otrzymał dekret mianujący go generalnym kapelanem wszystkich galer królewskich. Święty przeprowadzał wśród galerników
misje i dbał o poprawę warunków życia. W 1625 r. powołał „Kongregację Misyjną” zrzeszającą kapłanów. Papież Urban VIII zatwierdził nowe zgromadzenie w 1639 r. Nowa rodzina zakonna
zaczęła rozrastać się i objęła swoją opieką szpital dla trędowatych opactwa Saint-Lazare. Celem zgromadzenia, które dziś nosi nazwę Zgromadzenia Księży Misjonarzy Świętego Wincentego á Paulo jest głoszenie
Ewangelii ubogim.
W 1638 r. wraz ze św. Ludwiką de Marillac św. Wincenty założył żeńską rodzinę zakonną znaną dziś pod nazwą Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia (szarytki), której charyzmatem była praca z ubogimi
i chorymi w szpitalach i przytułkach.
Święty zmarł w domu zakonnym św. Łazarza w Paryżu 27 września 1660 r. W roku 1729 papież Benedykt XIII wyniósł Wincentego do chwały błogosławionych, a papież Klemens XII kanonizował go w roku
1737. Papież Leon XIII ogłosił św. Wincentego á Paulo patronem wszystkich dzieł miłosierdzia. Do Polski sprowadziła misjonarzy w 1651 r. jeszcze za życia Świętego królowa Maria Ludwika, żona króla
Jana II Kazimierza.
W Polsce prowadzili 40 parafii. W naszej diecezji ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego á Paulo (CM) pochodzi bp Paweł Socha, a misjonarze św. Wincentego pracują w Wyższym Seminarium Duchownym
w Paradyżu, Gozdnicy, Iłowej, Przewozie, Skwierzynie, Słubicach, Trzcielu i Wymiarkach. Siostry Szarytki mają swoje domy w Gorzowie Wielkopolskim, Skwierzynie i Słubicach.
CZYTAJ DALEJ
