Reklama

Bogu na chwałę, ludziom do zbawienia

Dzisiaj wracamy myślą do wydarzeń, które miały miejsce na Golgocie. Do czasów i okoliczności, w których za wiarę oddała swe życie św. Barbara. Do czasów, kiedy Matka Boża ukazała się fatimskim dzieciom. Do chwili, kiedy odchodził od nas do Domu Ojca umiłowany Ojciec Święty Jan Paweł II. Wreszcie powracamy do dnia, kiedy żegnaliśmy duszpasterza tej wspólnoty, ks. kan. Jana Gomułkę - mówił ks. Antoni Cichor, proboszcz parafii św. Barbary w Ożarowicach, podczas uroczystej Eucharystii pod przewodnictwem bp. Adama Śmigielskiego SDB, ordynariusza diecezji sosnowieckiej.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wydarzenia oplecione modlitwą

Wszystkie te wydarzenia wierni ożarowickiej wspólnoty objęli modlitwą w sobotni wieczór, 1 grudnia, kiedy to podczas Mszy św. Pasterz Kościoła sosnowieckiego pobłogosławił i poświęcił witraż umieszczony w prezbiterium kościoła, figurę Matki Bożej Fatimskiej oraz tablicę upamiętniającej pracę duszpasterską ks. Gomułki i głównego ofiarodawcę, Stefana Stanika.
Witraż ukazuje znamienną scenę sprzed 2 tys. lat, kiedy dokonało się nasze odkupienie. W centrum - Chrystus na drzewie krzyża, poniżej Matka Jezusowa i Jego uczeń - św. Jan. Krzyż nawiązuje do wezwania parafialnego kościoła Krzyża Świętego. W świątyni cześć odbiera także Pani Jasnogórska w kopii Cudownego Obrazu i od niedawna Matka Boża Fatimska w swej figurze. Wierni na prośbę Fatimskiej Pani o modlitwę różańcową odpowiadają każdego 13. dnia miesiąca, od maja do października, kiedy to gromadzą się na nabożeństwach ku Jej czci. Parafia w Ożarowicach może poszczycić się zacnymi duszpasterzami, szanowanymi i kochanymi, o których pamięć jest wciąż żywa. W jej historię wpisał się pierwszy proboszcz, ks. Edmund Nabrdalik, który posługiwał tutaj w latach 1958-85. Odnowił tutejszy zabytkowy kościółek św. Barbary, założył też cmentarz grzebalny oraz zakupił dom, który przeznaczył na plebanię i rozbudował go. Jesienią 1985 r. nominację na drugiego proboszcza otrzymał ks. Jan Gomułka, który duszpasterzował w Ożarowicach w latach 1985-2003. Zasłynął przede wszystkim jako budowniczy nowego kościoła parafialnego pw. Krzyża Świętego. Wybudował też nową plebanię w stanie surowym oraz rozpoczął prace nad zewnętrznym wizerunkiem kościoła i cmentarza, a także odnowił XVIII-wieczny kościółek dworski św. Barbary. Jego zasługi wierni wspólnoty w Ożarowicach postanowili uczcić przez ufundowanie tablicy pamiątkowej, która umieszczona została na jednej ze ścian świątyni. Biskup Ordynariusz podczas Eucharystii przypomniał pamiętną Pasterkę sprzed 15 lat, którą odprawił pierwszy raz jako Pasterz diecezji sosnowieckiej właśnie w Ożarowicach. - Świątynia była wówczas w stanie surowym, niczym nie przypominała tej, w której dzisiaj się gromadzimy - wspominał Ksiądz Biskup. - Tutaj przeżywaliśmy też 25-lecie kapłaństwa ks. Jana Gomułki. Ten kościół konsekrowałem, w końcu w tej świątyni żegnaliśmy waszego proboszcza, ks. Jana. Obserwuję jak pięknieje ten dom Boży i dziękuję ks. Antoniemu za wszelkie dzieła, które podejmuje Bogu na chwałę, ludziom na zbawienie - mówił bp Śmigielski.

Złoty jubileusz tuż-tuż

23 maja 2003 r. duszpasterstwo w parafii objął ks. Antoni Cichor. Po 4,5 letniej posłudze owoce są bardzo obfite i urodzajne, zarówno w Kościele duchowym, jak i materialnym. Sam Ksiądz Proboszcz ze skromnością mówi, iż jest on tylko kontynuatorem misji poprzednich duszpasterzy, którzy stworzyli doskonały grunt dla dalszych działań. Parafia liczy prawie 1500 wiernych, to osoby odznaczające się śląską duchowością, choćby ze względu na bliskie sąsiedztwo z diecezją gliwicką. Zaskakuje wysoka frekwencja wiernych uczęszczających regularnie na Msze św. To prawie 70% parafian. Wierni mają świadomość życia religijnego, żyją Eucharystią, żyją Bogiem, stąd tak silne zaangażowanie w życie duchowe. Chętnie włączają się we wspólnoty i organizacje działające przy parafii. Nieobce są im również inicjatywy materialne. Nie dziwi więc fakt, że kolejne dzieła wyrastają jak grzyby po deszczu. Estetyka i piękno - to słowa, które w pełni oddają zewnętrzny obraz kościoła, obiektów przykościelnych i otoczenia. W ciągu ostatnich 4 lat m.in. dokupiono teren, który przeznaczono na parking obok kościoła, wybudowano drogę dojazdową do budynków parafialnych, przeprowadzono także kapitalny remont dzwonów, dzwonnicy wraz z całą instalacją sterowania elektronicznego, przeprowadzono prace porządkowe wokół świątyni, zasadzono drzewa i krzewy ozdobne. Dom parafialny przykryto specjalną papą imitującą gonty, wykonano też ogrzewanie gazowe w części mieszkalnej i w kościele, zamontowano podwójne szyby w świątyni, a w części mieszkalnej wymienione zostają wszystkie okna. Kapitalnemu remontowi poddano także kościółek św. Barbary - wymiana dachu, położenie zewnętrznej i wewnętrznej elewacji. Otynkowano kościół parafialny oraz znajdujący się przy nim dom parafialny. W październiku 2005 r. z inicjatywy Księdza Proboszcza tutejsi parafianie ufundowali pomnik Ojca Świętego Jana Pawła II, który umieszczono przed kościołem. Zakończono prace związane z nadaniem nowego wystroju wnętrza kościoła. Pastelowy kolor przybrały ściany świątyni. Ubogacone zostało prezbiterium przez umieszczenie w nim pięknego witraża.
Tempo prac jest zawrotne, a złoty jubileusz parafii zbliża się dużymi krokami. 16 czerwca 2008 r. wspólnota parafialna obchodzić będzie 50 lat swojego istnienia. Pół wieku temu biskup częstochowski Zdzisław Goliński specjalnym dekretem powołał do życia parafię św. Barbary w Ożarowicach.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2007-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Fotograf papieży odchodzi na emeryturę

2025-11-03 09:50

[ TEMATY ]

fotograf papieży

Vatican Media

Francesco Sforza i Leon XIV

Francesco Sforza i Leon XIV

Francesco Sforza, rzemieślnik fotografii, który oddał oczy i serce na służbę Papieżom – do Pawła VI przez Jana Pawła II po Leona XIV odchodzi na emeryturę po 48 latach pracy. Zamienił aparat fotograficzny w narzędzie komunii i był oczami Papieży oraz ludu Bożego, który spotykał spojrzenie Następcy Piotra. Prefekt Dykasterii ds. Komunikacji Paolo Ruffini, dziękuje mu za służbę papieżom i mediom watykańskim.

Francesco Sforzę poznałem – a raczej nauczyłem się go rozpoznawać – zanim on poznał mnie. Gdziekolwiek był Papież, tam był i on. Zawsze przed nim. Dyskretny, cichy, uśmiechnięty, często w pośpiechu. Zawsze starał się nie rzucać w oczy. Ale był. Zawsze był. I nie sposób było go nie zauważyć. Tam, gdzie się pojawiał, można było być pewnym, że po chwili pojawi się Papież.
CZYTAJ DALEJ

Św. Hubert - prawda i legendy

Niedziela toruńska 44/2003

[ TEMATY ]

św. Hubert

en.wikipedia.org

Ponad 1200 lat dzieli nas od czasów, w których żył i działał św. Hubert. Właśnie ta różnica dwunastu wieków sprawiła, że na to, co o nim wiemy, składają się: prawda, legendy i mity. Prawdopodobnie urodził się w 655 r. w znanej i znakomitej rodzinie, na obszarze dzisiejszych Niderlandów. W wieku około 18 lat został oddany na dwór króla Frankonii, a tam poślubił córkę Pepina z Heristal, z którą miał przynajmniej jednego syna. Przez kilka lat pełnił życie pełne przygód jako rycerz. Później został kapłanem i uczniem św. Laparda, a po jego śmierci, ok. 708 r. objął po nim półpogańską diecezję Maastricht. Miał ogromne zasługi w nawracaniu na wiarę chrześcijańską swoich ziomków, którzy dotychczas czcili bożków germańskich. Zmarł w Liege około 727 r., gdzie pochowano go w tamtejszej katedrze. W 825 r. część jego relikwii przeniesiono do Andage, które od tej chwili otrzymało nazwę Saint Hubert. Kult św. Huberta bardzo szybko szerzył się w Europie. Jako patron myśliwych odbierał cześć od XI w., co szczególnie może dziwić, gdyż w najstarszych pismach brak informacji na temat jego działalności na niwie łowieckiej. W XIV w. kult św. Huberta połączono z elementami kultu św. Eustachego. Św. Eustachy żył na przełomie I i II w. Z tego okresu pochodzi słynna legenda o jeleniu. Św. Eustachy jeszcze jako Placydus był naczelnikiem wojskowym cesarza Trajana i oddawał cześć bożkom rzymskim. W czasie jednego z polowań ujrzał jelenia z krzyżem pośrodku poroża. Jeleń nakazał Placydusowi ochrzcić się i przyjąć imię Eustachy. Kult św. Eustachego popularny był zwłaszcza w Kościele wschodnim. Apokryfy o św. Hubercie przeniosły motyw jelenia na grunt chrześcijaństwa zachodniego, umieszczając je w realiach VII w. Mówi się, że gdy żona Huberta wyjechała do swojej umierającej matki, jej osamotniony mąż zaczął hulaszcze życie, a nade wszystko pokochał polowania, które zmieniły się w rzezie zwierzyny prowadzone bez umiaru. W trakcie jednego z takich polowań Hubert ujrzał wynurzającego się z kniei wspaniałego jelenia z krzyżem, jaśniejącym niezwykłym blaskiem pomiędzy pięknymi rozłożystymi rogami. Jednocześnie usłyszał nieziemski głos: „Hubercie! Dlaczego niepokoisz biedne zwierzęta i zapominasz o zbawieniu duszy?”. Wydarzenie to spowodowało wewnętrzną przemianę Huberta, który od tego momentu zmienił swoje życie. Kanonizowany po śmierci, został patronem myśliwych, a dzień jego śmierci i przeniesienia jego relikwii do klasztoru w Andagium - 3 listopada jest świętem myśliwych. Kolejne wątki kultu Świętego dodali pewnie sami myśliwi, którzy mają niezwykłą wyobraźnię. Ze względu na swoje życie, związane z radykalnym, gwałtownym nawróceniem, jest św. Hubert dzisiaj niezwykle popularny. Dynamizm jego życia i nawrócenia może utwierdzać w przekonaniu, że każdy z nas ma szansę zmienić swoje życie na lepsze, a dla każdego chrześcijanina głos z nieba: „Hubercie! Odmień swoje życie...” - jest wezwaniem do stawania się lepszym, bardziej doskonałym, świętym.
CZYTAJ DALEJ

Z Górna i Wólki do Rzymu

2025-11-03 20:50

Ks. Stanisław Szwanenfeld

Parafianie z Górna i Wólki Niedźwiedzkiej w Rzymie

Parafianie z Górna i Wólki Niedźwiedzkiej w Rzymie

„Pielgrzymka zawsze była ważnym wydarzeniem w życiu chrześcijan /…/ jest ona symbolem wędrówki człowieka wierzącego śladami Odkupiciela” – te słowa wypowiedziane przez ks. Mirosława Juchno usłyszeliśmy podczas mszy św. w Grazu - kończącej nasze pielgrzymowanie nadziei w Roku Jubileuszowym śladami Świętych w Rzymie.

W nocy z czwartku na piątek 10 października mszą św. odprawioną w Górnie rozpoczęło się nasze pielgrzymowanie do Rzymu. Umocnieni błogosławieństwem Pasterza Diecezji JE ks. biskupa Jana Wątroby wyruszyliśmy jako przedstawiciele dekanatu sokołowskiego w drogę: Padwa, Asyż, Casia, Rzym, Watykan, Monte Cassino, Monte Sant’Angelo, San Giovanni Rotondo i Loreto – 8 dni umacniania wiary i nadziei podczas rekolekcji w drodze. 58 osób z dekanatu sokołowskiego: Górna, Wólki Niedźwiedzkiej, Łowiska, Sokołowa pod przewodnictwem pilota - przewodnika p. Bartosza Korczyńskiego i pod duchową opieką ks. dziekana Tomasza Kozickiego i ks. Stanisława Szwanenfelda wyruszyliśmy w drogę.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję