Postać i dorobek dr. Biegańskiego zostały wszechstronnie przedstawione podczas konferencji naukowej zorganizowanej przez Ośrodek Dokumentacji Dziejów Częstochowy i Muzeum Częstochowskie 27 kwietnia. Za motto spotkania można uznać słowa prezydenta miasta Tadeusza Wrony, który podkreślił, że nie wystarczy wiedzieć kim był Władysław Biegański, ale trzeba również zrozumieć, jakie wartości sobą reprezentował i te wartości przenieść do współczesności. Prezydent podkreślił również, że dr Biegański działał w warunkach braku suwerenności narodowej i demokracji. Władza była wroga każdej społecznej inicjatywie, bo społeczeństwo obywatelskie kolidowało z „samodzierżawiem”. Dlatego u Biegańskiego zasadnicze znaczenie miała obrona ludzkiej godności przed zaborczością władzy. A jednocześnie w imię tej godności kreował obowiązki lekarza i inteligenta. - Zauważmy więc w Biegańskim nie tylko lekarza-filantropa z prowincjonalnego miasta Guberni Piotrkowskiej. Dostrzeżmy wielkość jego życia i myśli - podkreślił Prezydent.
Wśród instytucji, kontynuujących działalność dr. Wł. Biegańskiego jest założone przez niego Częstochowskie Towarzystwo Lekarskie. Prezes Towarzystwa lek. med. Beata Zawadowicz przypomniała, że dr Biegański był pionierem w wielu dziedzinach, przykładem jest propagowanie przez niego na przełomie XIX i XX wieku zasad profilaktyki i higieny. Te same zasady nazywamy dziś promocją zdrowego stylu życia. To jego inicjatywa, by w 1895 r. rozpocząć systematyczne spotkania samokształceniowego kółka lekarzy i farmaceutów, doprowadziły do założenia Towarzystwa Lekarskiego Częstochowskiego.
Postać dr. Biegańskiego i czasy, w których żył zostały przedstawione w kilkunastu referatach. Dr Biegański był częstochowianinem z wyboru, urodził się bowiem w Grabowie nad Prosną. Na Uniwersytecie Warszawskim studiował medycynę i filozofię, a po uzyskaniu dyplomu uzupełniał wiedzę medyczną na uczelniach w Berlinie i Pradze. W 1883 r. wrócił do kraju i podjął pracę lekarza w Szpitalu Najświętszej Maryi Panny w Częstochowie. Doprowadził do remontu szpitala, wyposażył go w lepszą aparaturę, zreorganizował pracę personelu. Przykładem jego działalności społecznej jest m.in. utworzenie oddziału częstochowskiego Warszawskiego Towarzystwa Higienicznego, Muzeum Higienicznego oraz Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego. Trudno sobie wyobrazić jak godził intensywną pracę zawodową, liczne obowiązki społeczne z działalnością naukową, prowadzoną w dodatku z dala od ośrodków uniwersyteckich. A jednak w jego dorobku jest ok. 120 prac głównie z dziedziny medycyny i filozofii. Jest autorem podręcznika „Diagnostyka różniczkowa chorób wewnętrznych”, pracy „Logika medycyny, czyli zasady ogólnej metodologii nauk lekarskich”, a także „Myśli i aforyzmów o etyce lekarskiej”. Zgromadził też ogromny księgozbiór prywatny, którego część w 1917 r. została przekazana dla tworzącej się biblioteki miejskiej.
Gośćmi odbywającej się w Ratuszu konferencji byli senator Zbigniew Romaszewski z małżonką Zofią, której babka była rodzoną siostrą Władysława Biegańskiego. Państwo Romaszewscy przywieźli ze sobą rodzinne pamiątki związane z Doktorem.
Chociaż imię dr. Biegańskiego noszą dziś w Częstochowie biblioteka, plac i szpital, to jednak jego postać wydaje się nieco zapomniana. Dobrze się stało, że rok obecny, który łączy 150. rocznicę urodzin i 90. rocznicę śmierci dr. Biegańskiego został jemu poświęcony. Wśród imprez zaplanowanych na jego obchody warto wymienić XIII Konferencję Naukową Polskiego Częstochowskiego Towarzystwa Lekarskiego, która odbędzie się w listopadzie. Na te okazje przygotowywane są wykłady m.in. o wkładzie dr. Biegańskiego w dzieje kardiologii i neurologii, jego zapomnianych pracach z dziedziny chirurgii i ortopedii oraz praktycznym wpływie filozofii dr. Biegańskiego na pracę lekarza.