W ramach Święta Łodzi 10 maja w bazylice archikatedralnej została odprawiona uroczysta Msza św., podczas której poświęcony został Sztandar Miasta ufundowany przez Radę Miejską. W Eucharystii sprawowanej w intencji miasta i jego mieszkańców, uczestniczyli przedstawiciele władz, profesorowie wyższych uczelni, nauczyciele i młodzież.
Uroczystościom przewodniczył i kazanie wygłosił abp Władysław Ziółek. Pasterz powiedział m.in.: „Chyba dobrze się stało, że obok radosnego festynu i bardzo wielu różnorodnych imprez, które odbędą się w ramach tegorocznego święta Łodzi, znalazł się czas na nieco poważniejszą refleksję (...) Warto bowiem nieraz zastanowić się nad sensem świętowania, po to aby świętowaniu nie brakło sensu. Trzeba odpowiedzieć na pytanie o powody do radości, nie tracąc z oczu tego wszystkiego, co jest jeszcze do zrobienia. (...) O naszym szczególnym powołaniu niech przypomina Sztandar Łodzi, który został poświęcony. Sztandar jest bowiem symbolem wartości, którymi w naszej służbie winniśmy się na co dzień kierować. Sztandar jest także znakiem wspólnoty, a ufundowany ze składek radnych wszystkich kadencji samorządu od 1990 r. przypomina, że łączą ich sprawy wspólnego celu i ideałów. Niech ten sztandar stanie się nauczycielem tych wartości, które przedstawia”. Ksiądz Arcybiskup symbolicznie przybił emaliowany wizerunek św. Faustyny Kowalskiej, Patronki Łodzi. Z jednej strony sztandaru widnieje herb Łodzi oraz napisy: „Rada Miasta Łodzi” i „Ex navicula navis” (czyli: „Z łódeczki Łódź”). Po drugiej stronie widnieje godło państwa, a w rogach są umieszczone cztery ważne daty naszej historii: 1414 - lokacja miejscowości Lodzia, 1423 - nadanie praw miejskich przez króla Władysława Jagiełłę, 1823 - narodziny przemysłowej Łodzi, 1990 - początek odrodzonego samorządu.
Później, przy dźwiękach werbla i hejnału, sztandar Łodzi wprowadzono na salę obrad UMŁ, rozpoczęła się uroczysta sesja Rady Miejskiej z udziałem radnych czterech kadencji. Zasłużonym łodzianom wręczono Nagrodę Miasta Łodzi oraz odznaki „Za Zasługi dla Miasta Łodzi”. Wśród odznaczonych znalazł się m.in. ks. kan. Jacek Ambroszczyk - dyrektor Caritas Archidiecezji Łódzkiej. Rada Miejska przyznała też odznaki Stowarzyszeniu Śpiewaczemu „Harmonia”, Stowarzyszeniu Przyjaciół Klasztoru w Łodzi- Łagiewnikach im. bł. Rafała Chylińskiego i Towarzystwu Opieki nad Starym Cmentarzem przy ulicy Ogrodowej w Łodzi.
Był „świetlanym przykładem ewangelicznej wytrwałości, który powinniśmy mieć przed oczyma, kiedy stajemy wobec trudnych i ryzykownych wyborów, jakich nie brak także dzisiaj” – powiedział św. Jan Paweł II o św. Melchiorze Grodzieckim podczas kanonizacji męczenników koszyckich
Melchior Grodziecki urodził się w 1584 r. w Cieszynie. Wywodził się z rodu Grodzieckich herbu Radwan. Pobierał nauki w kolegium jezuickim w Wiedniu, a następnie w Brnie, gdzie wstąpił do nowicjatu Towarzystwa Jezusowego. Przebywał w klasztorach jezuickich w Kłodzku, Czeskich Budziejowicach i Pradze. Właśnie w tym ostatnim miejscu w 1614 r. przyjął święcenia kapłańskie, a później został wychowawcą młodzieży. Śluby wieczyste złożył 16 czerwca 1619 r. Zakon skierował go do Koszyc, gdzie został kapelanem wojsk cesarskich. Poniósł śmierć męczeńską na początku wojny trzydziestoletniej, we wrześniu 1619 r., z rąk żołnierzy księcia Siedmiogrodu Gábora Bethlena, dowodzonych przez gen. Jerzego Rakoczego. Śmierć Melchiora Grodzieckiego była wynikiem nienawiści, podziałów narodowych i wyznaniowych.
W wielu wywiadach mama przyszłego świętego – Antonia Salzano Acutis podkreślała, że bardzo ważny wpływ na katolickie wychowanie jej dziecka miała polska niania. Jako pierwsi w Polsce publikujemy wywiad z Beatą Anną Sperczyńską – nianią Carla Acutisa.
Krzysztof Tadej: Kiedy poznała Pani Carla Acutisa? Jak wyglądało Wasze pierwsze spotkanie?
Harcerskie „czuwam” to znaczy „czuję się odpowiedzialny za to wielkie, wspólne dziedzictwo, któremu na imię Polska” [Felieton]
2025-09-07 17:10
ks. Ryszard Staszak
ks. Łukasz Romańczuk
Co roku pod koniec sierpnia upamiętniamy rocznicę śmierci Danuty Siedzikównej, ps. "Inka" (1928–1946). Inka była sanitariuszką 5. Wileńskiej Brygady AK, która po wojnie kontynuowała działalność w konspiracji. Została aresztowana przez UB w 1946 roku, skazana na śmierć i stracona 28 sierpnia 1946 r. w wieku niespełna 18 lat. Jej postać jest symbolem niezłomności w walce o niepodległą Polskę.
Danuta Siedzikówna urodziła się 3 września 1928 roku w Guszczewinie. Po śmierci ojca, który był leśniczym, i po tym, jak jego brat został zamordowany przez Niemców, Danuta wstąpiła do Armii Krajowej, odbywając szkolenie sanitarne. W lipcu 1946 roku została aresztowana przez Urząd Bezpieczeństwa. W czasie śledztwa była poddawana brutalnym torturom i mimo tego nie zdradziła swoich towarzyszy. 3 sierpnia 1946 roku została skazana na karę śmierci przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Gdańsku. Wyrok wykonano 28 sierpnia 1946 roku, na kilka dni przed jej 18. urodzinami. "Inka" jest symbolem wierności ideałom, niezłomnej postawy wobec oprawców i poświęcenia młodego życia w walce o wolną Polskę. W 2006 roku została pośmiertnie odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2014 roku zespół Instytutu Pamięci Narodowej odnalazł jej szczątki na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku, a w 2016 roku odbył się uroczysty pogrzeb państwowy. Pod Ślężą pamięć o żołnierzach niezłomnych, w tym o „Ince” pielęgnują nasi lokalni harcerze. Z tej okazji chciałbym dokonać refleksji na temat harcerstwa i jego znaczenia w wychowaniu młodzieży. Motto harcerzy: „Wszystko co nasze Polsce oddamy, w niej tylko życie, więc idziem żyć” to słowa Ignacego Kozielewskiego, do których melodię dopisała Olga Małkowska. Polski skauting zrodził się zaledwie 4 lata po utworzeniu przez gen. Baden - Powella pierwszej drużyny skautów brytyjskich. W 1918 roku przyjął on nazwę „Związku Harcerstwa Polskiego”. Patronem harcerzy został Św. Jerzy pochodzący z Kapadocji. Był on żołnierzem - oficerem w legionach rzymskich. Służył ojczyźnie strzegąc jej granic. Przyjął chrześcijaństwo, jednak w owym czasie nie mógł jawnie wyznać swej wiary. Gdy ujawniono, że jest chrześcijaninem, pomimo tortur nie wyparł się Chrystusa – wierny Bogu zginął śmiercią męczeńską w czasie prześladowań za cesarza Dioklecjana w roku 305, w palestyńskiej miejscowości Lidda. Jego kult rozpowszechnił się w całym imperium rzymskim. Harcerze obrali go swoim patronem i orędownikiem jako wzór ofiarnej służby Bogu i Ojczyźnie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.