Reklama

Z wizytą w parafii

Na płockim Wzgórzu Miłosierdzia

Obok diecezjalnego sanktuarium Bożego Miłosierdzia na Starym Rynku istnieje w Płocku jeszcze jedno miejsce, gdzie cześć oddawana Jezusowi Miłosiernemu ma szczególny wymiar. To kościół parafii pw. św. Józefa Rzemieślnika, noszący wezwanie Bożego Miłosierdzia. Znajduje się tam wizerunek Zbawiciela, który w 1991 r. umieszczony był w papieskim ołtarzu podczas wizyty Jana Pawła II w Płocku. Wspólnotę, która posiada tak wspaniałą relikwię, wizytował 26 marca br. biskup płocki Stanisław Wielgus.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Parafia pw. św. Józefa Rzemieślnika w Płocku

Patron parafii: św. Józef Rzemieślnik
Tytuł kościoła: kościół parafialny pw. Miłosierdzia Bożego
Dekanat: Płock-Zachód
Miejscowości: Płock (część)
Proboszcz: ks. prał. Władysław Stradza
Wikariusz: ks. Piotr Fabrykiewicz
Katecheci: Aldona Krajewska, Elżbieta Wielkopolska
Organista: Andrzej Durzyński
Zakrystian: Kazimierz Wysocki
W parafii działają: Akcja Katolicka, rada parafialna duszpasterska i gospodarcza, koła Żywego Różańca dorosłych (4) i dzieci (1), Rodzina Radia Maryja, grupy modlitewne: Miłosierdzia Bożego, Krwi Pańskiej, młodzieżowa grupa modlitewna, koło biblijno-liturgiczne, Parafialny Zespół Caritas, Ruch Domowy Kościół (oaza rodzin), chór parafialny, młodzieżowy zespół muzyczny „Misericordia”, dziecięca grupa muzyczna (flażoletowa), ministranci, Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci, Młodzieżowy Klub Sportowy „Victoria”
Msze św. w niedzielę: 8.00, 9.30, 11.00, 12.30, 16.00, 18.00

Parafialne wczoraj i dziś

Obecnie okolica ta ze względu na tytuł kościoła i obraz Jezusa bywa nazywana płockim Wzgórzem Miłosierdzia. I choć płocczanie na ogół nazywają tę dzielnicę Cholerką (od cmentarza powstałego tu niegdyś po epidemii cholery), to jednak strzelista, górująca nad okolicą wieża świątyni dedykowanej Miłosierdziu Bożemu zdaje się potwierdzać, że rację mają ci, którzy widzą tu przede wszystkim źródło Bożej miłości.
Wspólnota została powołana do życia dekretem bp. Bogdana Sikorskiego w 1982 r. Jej proboszczem został mianowany ówczesny proboszcz parafii Wyszogród ks. Władysław Stradza, który od razu energicznie przystąpił do organizowania życia duszpasterskiego. Dzięki jego staraniom jeszcze w tym samym roku pobudowana została tymczasowa kaplica wraz z mieszkaniami dla duszpasterzy. W 1987 r. kaplica uległa częściowemu spaleniu, lecz w bardzo krótkim czasie została odbudowana. Po uregulowaniu kwestii własnościowych parafia w 1987 r. zakupiła plac pod budowę kościoła. W tym samym roku został zbudowany mur oporowy zgodnie ze wskazaniami Wydziału Architektury, po czym architekt - inż. Andrzej Pawlikowski i konstruktor - prof. Zdzisław Czerski przystąpili do projektowania kościoła i domu parafialnego. Projekt uzyskał akceptację w 1989 r. 4 maja 1989 r. biskup pomocnicy Andrzej Suski poświęcił plac pod budowę świątyni, zaś 11 czerwca 1995 r. biskup płocki Zygmunt Kamiński wmurował kamień węgielny z grobowca św. Piotra, poświęcony przez Papieża Jana Pawła II drugiego dnia wizyty w Płocku, tj. 8 czerwca 1991 r. 30 września 2000 r. świątynia została konsekrowana przez bp. Stanisława Wielgusa, w obecności abp. Zygmunta Kamińskiego.
Gdy parafia zyskała nowy kościół, Ksiądz Proboszcz przystąpił do finalizowania budowy domu parafialnego. Obecnie dom ten jest już użytkowany.
Jak przyznał podczas wizytacji proboszcz wspólnoty ks. prał. Władysław Stradza, znaczna część parafian angażuje się w życie religijne. Ksiądz Prałat podziękował także za ofiarność, dzięki której mogło powstać tak wiele dzieł materialnych. Wśród trapiących parafię problemów Duszpasterz wymienił rozbicie małżeństw, a także niesakramentalne i wolne związki. W ocenie Kapłana jedną z przyczyn jest wysokie bezrobocie, które nie tylko sprzyja rodzinnym konfliktom, lecz często wymusza długotrwałą rozłąkę poprzez wyjazdy małżonków do pracy.

Reklama

Duszpasterstwo

W wizytacyjnym sprawozdaniu Ksiądz Prałat nakreślił także obraz duszpasterskiego życia parafii. Pracuje w niej dwóch księży, pomagają także zaprzyjaźnieni kapłani. W ostatnim czasie w pomoc duszpasterską zaangażował się emerytowany proboszcz parafii Wrona ks. kan. Wawrzyniec Ulanowski. Katechezę obok wikariusza ks. Piotra Fabrykiewicza prowadzą dwie katechetki. W parafii posługę pełni również nadzwyczajny szafarz Eucharystii. „Spora grupa wiernych angażuje się także w organizacje, ruchy i stowarzyszenia katolickie. Serdecznie dziękuję wszystkim, którzy w ten sposób uczestniczą w życiu parafialnym” - mówił ks. Stradza. Poinformował również Biskupa Wizytatora, że w niedzielę celebrowanych jest w kościele 6 Mszy św., w których uczestniczy ok. 35% wiernych; ok. 500 osób regularnie przystępuje do Komunii św. W rekolekcjach adwentowych bierze udział 30% parafian, zaś w wielkopostnych liczba ta sięga 70%. Do Komunii św. wielkanocnej przystępuje 3/4 parafian.
W kościele parafialnym celebrowane są również liczne nabożeństwa dodatkowe. Szczególnie żywy jest kult Bożego miłosierdzia. W każdą środę wierni modlą się słowami Koronki do Miłosierdzia Bożego, natomiast w piątkowe wieczory przed obrazem Chrystusa Miłosiernego gromadzi się na zamyśleniu grupa młodzieżowa. Również w piątki podczas adoracji Najświętszego Sakramentu odprawiane jest nabożeństwo do Krwi Pańskiej, zaś w I niedzielę miesiąca odbywa się adoracja różańcowa organizowana przez koła Żywego Różańca. Osoby chore zaopatrywane są w sakramenty św. w I piątki miesiąca, podczas rekolekcji oraz na wezwanie.
O duszpasterskiej żywotności parafii świadczy z pewnością duża liczba działających w niej grup. Ich reprezentanci przedstawili swoją działalność podczas osobnego spotkania, zorganizowanego tuż po Mszy św. ingresowej. We wspólnocie funkcjonują 4 koła Żywego Różańca skupiające dorosłych oraz 1 róża dziecięca. Obok kół różańcowych na wspólnej modlitwie gromadzą się także członkowie grup modlitewnych: Miłosierdzia Bożego, Krwi Pańskiej oraz młodzieżowej grupy modlitewnej, spotykającej się na zamyśleniach przed parafialną relikwią - obrazem Miłosiernego Chrystusa. Aktywnie działa skupiająca także wiernych z innych parafii Rodzina Radia Maryja. W kole biblijno-liturgicznym gromadzą się osoby pragnące bliżej poznać Pismo Święte oraz liturgię Kościoła. Troskę o najuboższych dzieli Parafialny Zespół Caritas (koło charytatywne), który wraz z diecezjalną Caritas, radą osiedla „Wyszogrodzka” i Szkołą Podstawową nr 12 organizuje zbiórki odzieży, książek i żywności. Zebrane dary przekazywane są w okresie przedświątecznym osobom potrzebującym. W parafii działa jeden krąg Domowego Kościoła, a także organizacje wspierające kapłanów od strony duszpasterskiej (Akcja Katolicka, rada duszpasterska) i materialnej (rada gospodarcza).
O muzyczną oprawę uroczystości kościelnych dba chór parafialny, młodzieżowy zespół „Misericordia” oraz grupa dzieci grających na flażoletach. Piękno liturgicznych procesji zaś to domena asysty procesyjnej. Liturgiczną służbę ołtarza stanowi 30-osobowa grupa ministrancka. Od 15 lat działa w parafii Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci. Jego członkowie obok codziennej modlitwy za misjonarzy w okresie Bożego Narodzenia prowadzą tzw. kolędę misyjną.
W parafii coś dla siebie mogą znaleźć także entuzjaści sportu. Z myślą o nich powstał przed kilkoma laty Młodzieżowy Klub Sportowy „Victoria”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Dokonania materialne

Budowa kościoła i domu parafialnego to w każdej parafii fundamentalne i najtrudniejsze zadanie. Jednak na wybudowaniu tych obiektów prace materialne w parafii bynajmniej się nie skończyły.
Od ostatniej wizytacji, którą przeprowadził w 2001 r. bp Roman Marcinkowski, wspólnota wykonała kolejne dzieła. W tym czasie dokończono meblowanie kościoła, wewnątrz świątyni zostało także zainstalowane nowe nagłośnienie. Przed kościołem stanęła nowa figura patrona parafii św. Józefa. Podjęte i wykonane zostały prace wykończeniowe przy gmachu domu parafialnego. Zarówno kościół, jak i dom parafialny zostały pomalowane.
Kościół może poszczycić się miłą pamiątką podarowaną przez Ojca Świętego Jana Pawła II, a przekazaną przez pracującego w Watykanie niegdysiejszego wikariusza parafii św. Józefa ks. prał. Sławomira Nasiorowskiego. Jest nią kielich i puszka liturgiczna. Naczynia te zostały użyte do sprawowania Liturgii podczas wizytacji pasterskiej.

Przebieg wizyty pasterskiej

Uroczystość wizytacyjna rozpoczęła się Mszą św. połączoną z ingresem Księdza Biskupa do świątyni oraz udzieleniem sakramentu bierzmowania. Zwracając się w homilii do młodzieży, Pasterz powiedział m.in.: „Rok temu żegnaliśmy Jana Pawła II, który zostawił nam wszystkim, a w sposób szczególny młodzieży, wskazówki, jak żyć, żeby być szczęśliwym w tym i przyszłym życiu. Mówił do was wielokrotnie, byście wymagali od siebie, nawet gdyby inni od was nie wymagali. Wymagania są niezmiernie potrzebne, jeśli w życiu chce się osiągnąć coś wielkiego, bowiem wszystko, co dobre, piękne i wspaniałe, kosztuje. Być może wasze codzienne przyznawanie się do Chrystusa będzie kosztowało, gdy znajdziecie się w grupie osób wrogich Bogu, chrześcijaństwu, Kościołowi. Niejeden młody człowiek jest za słaby, żeby bronić swoich przekonań, wiary i moralności, którą wpoili mu rodzice. To niezmiernie ważne, by rodzice tę wiarę przekazywali, bo właśnie dzięki nim przetrwała ona przez wieki. Aby tej wiary bronić, otrzymujecie od Pana Boga pomoc w postaci umocnienia Duchem Świętym. Nie lękajcie się, bo Bóg wam cały czas towarzyszy” - mówił bp Stanisław Wielgus.
W homilii Pasterz nawiązał także do zrealizowanych przez wspólnotę dzieł, mówiąc: „Z całego serca dziękuję za słowa powitania ze strony Księdza Prałata. Jest on oszczędny i precyzyjny w słowach, dlatego też wiele nie chwalił się, co tu zostało wykonane w ostatnich latach. Ja jednak dobrze wiem, ile olbrzymiego trudu, entuzjazmu i upartej pracy zostało tu włożone, żeby powstał ten kościół i dom parafialny. To dzięki waszej gorliwości i ofiarności mogły powstać te wspaniałe dzieła. Prawdopodobnie nie udałyby się one, gdyby nie wasz Proboszcz, któremu dzisiaj chcę za to serdecznie podziękować. Znam jego dokonania - czy to w Gąsocinie, gdzie budował kościół, czy potem w Wyszogrodzie. Wszędzie poświęcał się dla Kościoła, czyli dla wiernych. Wszędzie, gdzie był, nie szczędził zdrowia i sił, by budować Kościół duchowy, bo tylko wtedy, gdy Kościół duchowy jest mocny, można wznosić kościół materialny. Dziękuję serdecznie Księdzu Prałatowi” - powiedział Biskup Stanisław. Warto dodać, że słowa te zostały przez parafian przyjęte gromkimi brawami.
Po Eucharystii odbyło się spotkanie z grupami parafialnymi, które zakończyło wizytacyjną uroczystość. Zwracając się do zgromadzonych, Ksiądz Biskup wezwał, by jako świadomi katolicy umieli przeciwstawiać się złu, a zwłaszcza groźnemu sekularyzmowi.

2006-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wniebowstąpienie Pańskie

Niedziela podlaska 21/2001

[ TEMATY ]

wniebowstąpienie

Monika Książek

Czterdzieści dni po Niedzieli Zmartwychwstania Chrystusa Kościół katolicki świętuje uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. Jest to pamiątka triumfalnego powrotu Pana Jezusa do nieba, skąd przyszedł na ziemię dla naszego zbawienia przyjmując naturę ludzką.

Św. Łukasz pozostawił w Dziejach Apostolskich następującą relację o tym wydarzeniu: "Po tych słowach [Pan Jezus] uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu. Kiedy uporczywie wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: ´Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba´. Wtedy wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy, w odległości drogi szabatowej" (Dz 1, 9-12). Na podstawie tego fragmentu wiemy dokładnie, że miejscem Wniebowstąpienia Chrystusa była Góra Oliwna. Właśnie na tej samej górze rozpoczęła się wcześniej męka Pana Jezusa. Wtedy Chrystus cierpiał i przygotowywał się do śmierci na krzyżu, teraz okazał swoją chwałę jako Bóg. Na miejscu Wniebowstąpienia w 378 r. wybudowano kościół z otwartym dachem, aby upamiętnić unoszenie się Chrystusa do nieba. W 1530 r. kościół ten został zamieniony na meczet muzułmański i taki stan utrzymuje się do dnia dzisiejszego. Mahometanie jednak pozwalają katolikom w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego na odprawienie tam Mszy św.

CZYTAJ DALEJ

37 lat temu w Lesie Kabackim rozbił się samolot Ił-62M „Tadeusz Kościuszko”

2024-05-09 07:29

[ TEMATY ]

lotnictwo

samolot

pl.wikipedia.org

Ił-62 w starych barwach PLL LOT (1978)

Ił-62 w starych barwach PLL LOT (1978)

37 lat temu, 9 maja 1987 r., w warszawskim Lesie Kabackim doszło do największej katastrofy w dziejach polskiego lotnictwa cywilnego. Zginęły 183 osoby - wszystkie, które znajdowały się na pokładzie. Katastrofa ponownie obnażyła dramatyczny stan bezpieczeństwa lotnictwa w krajach komunistycznych.

W drugiej połowie lat pięćdziesiątych po obu stronach żelaznej kurtyny trwały prace nad rozwojem samolotów odrzutowych dalekiego zasięgu. Jedną z pierwszych konstrukcji tego typu był sowiecki Iljuszyn Ił-62. Przeznaczony dla maksymalnie 195 pasażerów odrzutowiec został wprowadzony do służby w liniach Aerofłot w 1967 r. Wykorzystywano go do lotów transkontynentalnych oraz krajowych na najdalszych trasach, m.in. z Moskwy do Chabarowska i Władywostoku. W kolejnych latach wprowadzono zmodernizowaną wersję „M” z cichszymi silnikami. Iły i podobne do nich brytyjskie Vickersy VC10 (struktury były na tyle zbliżone, że podejrzewano Sowietów o kradzież technologii) charakteryzowały się wyjątkową konstrukcją. Obie maszyny posiadały aż cztery silniki na ogonie. W przypadku dużej awarii, np. pożaru jednego z silników, wszystkie pozostałe były narażone na szybkie zniszczenie.

CZYTAJ DALEJ

Kard. Kasper: uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego przypomina o misji ewangelizacyjnej Kościoła

2024-05-09 16:08

[ TEMATY ]

ewangelizacja

wniebowstąpienie

Kard. Kasper

Włodzimierz Rędzioch

Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego przypomina o misji ewangelizacyjnej Kościoła - powiedział kard. Walter Kasper w wywiadzie dla www.communio.de emerytowany kardynał Kurii Rzymskiej wskazał na znaczenie Wniebowstąpienia Pańskiego dzisiaj i aktualne wyzwania stojące przed Kościołem m. in. potrzebę skupienia się biskupów i księży na ich głównym zadaniu i przekazania niektórych obowiązków osobom świeckim.

Wniebowstąpienie Pańskie nie jest zrozumiałe we współczesnych czasach. Zamiast interpretować je jako jakąś lokalną zmianę w kosmosie, kard. Kasper opowiada się za interpretacją, która podkreśla "przejście do pełni życia z Bogiem". Kardynał wyjaśnił: "Niebo jest również metaforą uosobienia ludzkiego spełnienia i szczęścia według współczesnego stylu życia. Mówimy na przykład, że `czujemy się jak w siódmym niebie` lub że `mamy niebo na ziemi`. W tym sensie niebo jest wymiarem autotranscendencji osoby i spełnieniem naszej nadziei ponad wszelkie oczekiwania".

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję