Toruń to miasto o bogatej tradycji uniwersyteckiej, w którym stale żywa jest pamięć wizyty Ojca Świętego Jana Pawła II 7 czerwca 1999 r. i jego spotkania na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika z przedstawicielami polskich środowisk akademickich.
Tegoroczny Dzień Papieski, świętowany uroczyście w niedzielę w całej Polsce, w grodzie Kopernika przybrał szczególną formę. Ciekawą inicjatywą były obchody przygotowane wspólnie przez przedstawicieli trzech pokoleń: osoby związane ze środowiskiem toruńskiego Klubu Inteligencji Katolickiej (KIK) oraz społeczność Gimnazjum i Liceum Akademickiego (GiLA) - szkoły kształcącej młodzież wybitnie uzdolnioną pod naukowym patronatem Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
Uroczystości zainaugurowała 16 października Msza św., sprawowana o godz. 17.00 w kościele akademickim Ojców Jezuitów pod przewodnictwem o. Waldemara Aramowicza, katechety GiLA. W homilii o. Krzysztof Dorosz mówił o Janie Pawle II jako orędowniku prawdy, wolności i świętości. Zwrócił uwagę, że słowa Papieża, skierowane w Toruniu do środowisk uniwersyteckich, można potraktować jako misję powierzoną wszystkim, którzy pragną pojednania i zintegrowania wiary i rozumu.
Oprawę liturgiczną Mszy św. przygotowali członkowie KIK-u i uczniowie GiLA.
Następnego dnia w auli budynku szkoły odbyła się konferencja z udziałem grona pedagogów, przedstawicieli Klubu Inteligencji Katolickiej, zaproszonych gości oraz społeczności uczniowskiej szkół toruńskich. Dyrektor szkoły Edward Maliszewski powitał zebranych, w tym swego poprzednika, dr. Jerzego Wieczorka, który od kilku lat 7 czerwca podejmował cenną inicjatywę upamiętniania wizyty Ojca Świętego w Toruniu „papieskimi” konferencjami dla młodzieży. W otwierającym spotkanie wystąpieniu dr Cecylia Iwaniszewska - prezes toruńskiego KIK-u i emerytowany pracownik UMK - przywołując przysługujący Papieżowi tytuł Pontifex Maximus, zaznaczyła, że ideą toruńskiego Dnia Papieskiego było i jest budowanie mostów między generacją ludzi „wcześniej urodzonych” a pokoleniem współczesnej młodzieży. Jest to zadanie, jakie zostawił nam Jan Paweł II; „chcemy, żeby wpisało się to w nasze przyszłe życie” - powiedziała Prezes KIK-u.
Zasadniczą prelekcję pt. Wizerunek Ojca Świętego w oczach reportera wygłosił o. Krzysztof Dorosz SJ. Wspominał on czerwiec 1999 r., gdy w świeżo oddanym do użytku budynku GiLA mieściło się centrum prasowe pielgrzymki. Ojciec Krzysztof był wówczas sprawozdawcą Programu I Polskiego Radia i miał okazję z bliska obserwować międzynarodowe środowisko dziennikarzy relacjonujących pobyt Papieża w Toruniu. W swoim wystąpieniu Prelegent przybliżył młodzieży sylwetkę Ojca Świętego, widzianą przez Tadeusza Nowakowskiego, pisarza i reportera, pracownika Radia Wolna Europa.
W 1978 r. Tadeusz Nowakowski został oddelegowany do obsługi pielgrzymek papieskich i stał się osobą należącą do - jak to sam określał - „fruwającej arki dziennikarskiej” Jana Pawła II: towarzyszył Ojcu Świętemu podczas 30 pielgrzymek, które relacjonował później w formie słuchowisk, reportaży i książek. Ten bliski świadek życia niezwykłego Polaka, autor takich książek, jak Obóz wszystkich świętych i Reporter papieża, od pierwszych chwil uległ fascynacji osobowością Karola Wojtyły, „stracił głowę dla Papieża”, obok którego - jak mówił - „nie można było przejść obojętnie”.
T. Nowakowski starał się, by przekazywany przezeń obraz Jana Pawła II był niezależny, wolny od manipulacji. Początkowo sceptycznie nastawiony, stopniowo ulegał charyzmatowi jego postaci; poruszony twierdził, że na jego oczach działy się „wielkie rzeczy”. Dostarczał rzetelnego materiału dziennikarskiego na temat Ojca Świętego słuchaczom i czytelnikom; uważał jego posługę za „znak na ziemi”, który należy właściwie odczytywać, postrzegał go jako „Wielki Charakter napotykający na wielkie zadania”. Tadeusz Nowakowski, nazywając Jana Pawła II „ambasadorem, jakiego jeszcze nie mieliśmy”, podkreślał dumę narodową Papieża i fakt, że nigdy nie wstydził się on polskości, a wręcz przeciwnie - czynił z niej swoją siłę, czerpiąc z rodzimej kultury i tradycji, cytując w wielu miejscach na ziemi Norwida, Słowackiego, Sienkiewicza. Potęgował sympatię do Polaków w obcych środowiskach, wśród polskiej emigracji na całym świecie dążył do jej zjednoczenia, twierdząc zarazem, że „emigranci nigdy nie opuszczają swej Ojczyzny”. W przekazywanie prawdziwego obrazu osobowości Ojca Świętego Tadeusz Nowakowski włożył cały swój dziennikarski kunszt, traktując tę pracę jako powołanie. Jego wysiłek docenił sam Bohater reportaży, zwracając się doń słowami: „Cieszę się, że pisze Pan sercem…”.
O. Krzysztof Dorosz w żywy, gawędziarski sposób opowiadał o różnych epizodach z życia Papieża, utrwalonych przez Dziennikarza Radia Wolna Europa; wśród nich nie brakowało również akcentów humorystycznych. Na zakończenie Prelegent przekazał społeczności szkolnej płyty CD z nagraniami słuchowisk Tadeusza Nowakowskiego.
Konferencję ozdobiły poetyckie zamyślenia pt. Jego Głos, osnute na kanwie Tryptyku rzymskiego oraz tekstów ze zbioru Posłannictwo sztuki w nauczaniu Jana Pawła II, a recytowane przez uczniów GiLA oraz Szkoły Podstawowej nr 7, przygotowanych przez polonistki: dr Agnieszkę Grzelak i Jadwigę Magryta-Łapicz. Spotkanie zakończyły pieśni religijne, wykonane przez chór Zespołu Szkół Muzycznych im. Karola Szymanowskiego pod dyrekcją Kingi Litowskiej.
Tego samego dnia w godzinach popołudniowych uczniowie GiLA zaprezentowali ponadto na dziedzińcu kościoła Ojców Jezuitów spektakl Plastycznego Teatru Symbolu Romana Roka pt. Tessera hospitalitatis.
Pomóż w rozwoju naszego portalu