Wydana w 2009 r. konstytucja apostolska „Anglicanorum coetibus” powołała do życia ordynariaty personalne dla byłych członków Kościoła anglikańskiego, którzy przeszli do Kościoła katolickiego, zachowując przy tym swoje tradycje liturgiczne, duchowe i duszpasterskie. Obecnie na świecie są trzy takie ordynariaty: w Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych i Kandzie oraz Australii. Idea ordynariatu dla byłych anglikanów sprawdziła się jako wzorzec jedności w różnorodności. Upływ czasu i zdobyte doświadczenia na drodze dialogu domagały się jednak pewnych uzupełnień, na które teraz wyraził zgodę papież Franciszek. Uzupełniona wersja konstytucji została przygotowana przez Kongregację Nauki Wiary.

Jedno z uzupełnień dotyczy m.in. wiernych, którzy zostali ochrzczeni poza Kościołem katolickim, a teraz pragną wejść z nim w pełną komunię dzięki wysiłkom ewangelizacyjnym ordynariatów. Odpowiedni paragraf stanowi, że takie osoby zaczynają przynależeć do ordynariatów po przyjęciu sakramentów bierzmowania i Eucharystii. To samo dotyczy osób, które zostały ważnie ochrzczone, ale - zawsze dzięki działaniom ewangelizacyjnym ordynariatów - odkryły pełnię wiary, tak by przyjąć wszystkie sakramenty inicjacji chrześcijańskiej.

Zaktualizowane normy precyzują też zasady formacji kapłańskiej seminarzystów-konwertytów oraz przechodzenia do Kościoła katolickiego byłych pastorów.

Pierwszy ordynariat personalny pw. Matki Bożej z Walsingham powstał w 2011 r. dla byłych członków Kościoła Anglii i Kościoła Walii, którzy przeszli do Kościoła katolickiego, zachowując przy tym swoje tradycje liturgiczne, duchowe i duszpasterskie. W 2012 r. powstały dwie dalsze tego rodzaju jednostki kościelne, utworzone przez Kongregację Nauki Wiary. Pierwszą był Ordynariat Personalny pw. Katedry Świętego Piotra - dla byłych członków Kościoła Episkopalnego lub innych Kościołów tradycji anglikańskiej i metodystycznej w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Ostatnio powstałym jest Ordynariat Personalny pw. Matki Bożej Krzyża Południa na terenie Australii.