Umiłowani Diecezjanie,

Od października ubiegłego roku wraz z całym Kościołem korzystamy z łask, jakie przynosi ze sobą ogłoszony przez Ojca Świętego Jana Pawła II Rok Eucharystii.
Mam głęboką nadzieję, że poszczególne wspólnoty parafialne, wspólnoty zakonne, grupy i stowarzyszenia pobożnościowe częściej niż kiedykolwiek gromadzą się na adorację Najświętszego Sakramentu, wzmacniając swoją wiarę w tajemnicę realnej obecności Chrystusa w Eucharystii (por. MND 16), którego zaproszenie: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy obciążeni i utrudzeni jesteście, a Ja was pokrzepię” (Mt 11, 28) nabiera w tym czasie szczególnego znaczenia.
W tym duchu pragnę Was wszystkich, Umiłowani, powiadomić, że Penitencjaria Apostolska 14 stycznia br. ogłosiła dekret Miraculorum Maximum, w którym informuje, iż Ojciec Święty wzbogacił odpustami niektóre przejawy kultu i czci Najświętszego Sakramentu.
Dekret ten na wstępie stwierdza, że Eucharystia jako „największy z cudów i najwspanialsza Pamiątka odkupienia, dokonanego przez Pana naszego Jezusa Chrystusa za pośrednictwem Jego Krwi”, jako ofiara i jako sakrament, „tworzy w sposób nieomylny jedność Kościoła, wspiera go siłą łaski nadprzyrodzonej, przepełnia go niewypowiedzianą radością i stanowi dlań nadprzyrodzoną pomoc, aby ożywić pobożność wiernych i pobudzać ich do wzrostu doskonalenia ich życia chrześcijańskiego”.
Uwzględniając to wszystko, dekret ogłasza, iż „udziela się odpustu zupełnego pod zwykłymi warunkami (spowiedź sakramentalna, Komunia eucharystyczna i modlitwa w intencjach Ojca Świętego z duszą całkowicie pozbawioną jakiegokolwiek przywiązania do grzechu) za każdym razem, gdy wierni uczestniczą z powagą i pobożnie w świętym obrzędzie lub nabożeństwie ku czci Najświętszego Sakramentu, wystawionego uroczyście lub przechowywanego w tabernakulum”.
Odpust ten przysługuje także duchowieństwu, członkom instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego oraz innym wiernym, mającym prawny obowiązek odmawiania Liturgii Godzin, jak również tym, którzy są przyzwyczajeni do odmawiania Officium Divinum (modlitwa brewiarzowa) z czystej pobożności za każdym razem, gdy u schyłku dnia przed Panem obecnym w Najświętszym Sakramencie, wspólnie lub indywidualnie, odmówią Nieszpory i Kompletę.
Wierni, którzy ze względu na chorobę lub z innych słusznych powodów nie mogą nawiedzić Najświętszego Sakramentu w kościele lub oratorium, będą mogli uzyskać odpust zupełny w swoim domu lub w jakimkolwiek miejscu, w którym znajdują się z powodu trudności. W takim wypadku muszą, zachowując trzy warunki zwyczajne, duchowo nawiedzić Najświętszy Sakrament pragnieniem serca oraz odmówić Modlitwę Pańską i Wyznanie wiary, dodając jedno wezwanie do Jezusa Sakramentalnego. Jeśli nie będą mogli uczynić nawet tego, będą mogli uzyskać odpust zupełny, jednocząc się pragnieniem wewnętrznym z tymi, którzy praktykują w formie zwyczajnej działanie przepisane dla uzyskania odpustu i ofiarują Bogu Miłosiernemu chorobę i problemy swego życia.
Zgodnie z duchem dekretu Penitencjarii zwracam się z pasterską prośbą do księży, zwłaszcza proboszczów, aby poinformowali wiernych w najbardziej stosownej formie o tych rozporządzeniach i aby przygotowali się w duchu gotowości i szlachetności do spowiadania i przewodniczenia uroczystym publicznym modłom wiernych przed Jezusem Sakramentalnym. Zachęcam serdecznie także wiernych do otwartego i częstego świadectwa wiary i czci Najświętszego Sakramentu zarówno w czasie procesji i adoracji eucharystycznych, jak i we wspólnocie duchowej i eucharystycznej.
Wszystkim, którzy w duchu pobożności eucharystycznej będą korzystać z udzielonych łask odpustu, z serca udzielam pasterskiego błogosławieństwa i polecam opiece Maryi, Matce Chrystusa, którego Najświętsze Ciało adorujemy w Eucharystii.

Wasz Pasterz