Witając biskupa, duchowieństwo i wiernych ks. Krzysztof Śliczny podkreślał, że parafianie przygotowywali się duchowo do tej uroczystości poprzez nowennę jubileuszową i modlitwę różańcową. Proboszcz dodał, że w parafii podjęto szereg prac inwestycyjnych z odnowieniem elewacji wieży i frontonu świątyni.

W homilii biskup kaliski nawiązał do dziejów powstania miasta Zduny i erygowania parafii. Dziękował wiernym za troskę o kościół. – Świątynia zawsze świadczy o mieszkańcach. Księża zmieniają się, a ludność pozostaje. Ten kościół jest wasz. Za to składanie, często wdowiego grosza, bardzo serdecznie dziękuję – powiedział celebrans, który podziękował też proboszczowi za to, że z wielką gorliwością pełni służbę w tej parafii.

Wskazał na trzy przymioty: pokutę, pokorę i odwagę, które wyróżniały św. Jana Chrzciciela.

Odwołując się do dzisiejszej Ewangelii zaznaczył, że wskazuje ona na rozesłanie apostołów do głoszenia Słowa Bożego. – Aby być misjonarzem trzeba być silniejszym niż lęk. Ewangelia nie jest prywatną sprawą, ona jest do rozgłaszania, ponieważ jest najlepszą z nowin. Będzie jednak zawsze budziła sprzeciw, nieraz gwałtowny. Bunt wobec Boga wyraża się często w agresji wobec Jego świadków – mówił kaznodzieja.

Dodał, że w zachodniej kulturze coraz silniejsza jest presja przeciwna Bogu, Ewangelii, Kościołowi. – Współczesne „wilki” wyją. Próbują nam narzucić swoje standardy myślenia i życia. „Nie bójcie się ich” – mówi Pan. Nie bójcie się życia w kontrze do wielu współczesnych trendów, mód, obyczajów, które są antyboże i antyludzkie. Nie bójcie się wyśmiewania, oskarżania o ciemnogród, wtrącanie się do polityki, nieznajomość współczesności, naiwność. Lista tych obrażeń wypowiadanych pod adresem wierzących jest długa, ale wy ich się nie bójcie i pamiętajcie, że nie głosicie swoich poglądów, ale mądrość objawioną przez Jezusa. Ewangelia jest zaproszeniem do najpiękniejszego życia – stwierdził hierarcha.

Akcentował, że Pan Bóg w sprawach wiary posługuje się ludźmi. – Warto zastanowić się, co konkretnie oznacza dla mnie przyznać się do Jezusa przed ludźmi. Przed kim mam się przyznać? Przed mężem, żoną, dzieckiem, szefem w pracy, sąsiadem. Świadectwo wobec obcych jest łatwiejsze niż wobec swoich. Nie na pokaz, ale na co dzień. Czasem trzeba trochę niedowidzieć, niedosłyszeć, żeby zgoda była. Nie pamiętać szczegółów, ale nieść dobroć, by ludzi łączyć z sobą a nie dzielić, choćby nas to wiele kosztowało – powiedział bp Janiak.

Wraz z biskupem kaliskim Edwardem Janiakiem modlili się ks. Krzysztof Śliczny, proboszcz parafii św. Jana Chrzciciela w Zdunach, kapłani pracujący w ciągu minionych lat w zdunowskiej parafii, księża z dekanatu zdunowskiego z dziekanem ks. Tomaszem Łazarskim, przedstawiciele władz samorządowych i licznie zgromadzeni wierni.

Lokacji miasta Zduny na prawie średzkim w 1267 r. dokonał bp Tomasz z Wrocławia, który w sierpniu 1294 r. erygował w nowo założonym mieście parafię i doprowadził do wzniesienia kościoła pw. św. Jana Chrzciciela i św. Jadwigi Śląskiej. Fundatorem świątyni była wrocławska kapituła katedralna. W 1355 r. bp wrocławski Przecław przekazał Zduny w dożywocie kanonikowi gnieźnieńskiemu Mikołajowi, synowi wojewody kaliskiego Mikołaja i od tego czasu wchodzą one w skład Wielkopolski.

Najstarszy miejscowy kościół rzymskokatolicki był budowlą drewnianą i w 1656 r. uległ zniszczeniu „od starości”. Na jego miejscu rok później wzniesiono nową, również drewnianą świątynię, której konsekracji pw. św. Jana Chrzciciela dokonał z upoważnienia abp. gnieźnieńskiego Andrzeja Leszczyńskiego bp poznański Wojciech Tholibowski. W 1672 r. ks. Maciej Suchorski dobudował do niej Kaplicę Aniołów Stróżów i założył bractwo pod takim samym tytułem.

Na początku XVIII w., z inicjatywy ówczesnego proboszcza ks. Andrzeja Baczewskiego, podjęto działania związane z budową świątyni murowanej. Powstała ona w latach 1719-1733, otrzymała wezwanie św. Jana Chrzciciela i przetrwała do dziś. Jej kanoniczna konsekracja nastąpiła jednak dopiero w 1951 r., a dokonał jej abp Walenty Dymek, metropolita poznański.