„Nie weszliśmy jeszcze do «ziemi obiecanej» pokoju i jedności” - zdanie Jana Pawła II obecne w jego przesłaniu z okazji 50. rocznicy zakończenia w Europie II wojny światowej. Samo w sobie pełne prowokacji i prorockiego przywołania dla wszystkich ludzi dobrej woli, dobrze nadaje się do otwarcia właściwej perspektywy dla odczytania żaru, z jakim ks. Stanisław Piórkowski pragnie dzielić się swoimi przemyśleniami zawartymi w swoich trzech, wydanych pod koniec minionego roku książkach.
Przeświadczenie, że misja Chrystusa Odkupiciela, powierzona Kościołowi, jeszcze nie została wypełniona do końca, przynagla dziś ks. Piórkowskiego, niegdyś bardzo czynnego apostoła słowa mówionego, do sięgnięcia po pióro. Chce w ten sposób dać wyraz własnym wciąż żywym fascynacjom i tęsknotom. Zafascynowany postacią św. Antoniego Marii Klareta (1807-1870), misjonarza, znamienitego pasterza, ojca Soboru Watykańskiego I, pisząc własną poniekąd, bo przez pryzmat subiektywnych odczytań dokonań tego giganta czynu, wersję biografii Założyciela Misjonarzy Klaretynów W służbie Kościoła misyjnego. Św. Antoni Maria Klaret (Opole: Wydawnictwo Świętego Krzyża 2003, ss. 190), ks. Piórkowski nie tylko przybliża dzisiejszemu czytelnikowi dziewiętnastowieczną postać, która w jego życiu osobistym i kapłańskim stała się znaczącym wzorem i przywołaniem. Jego „subiektywna” biografia Klareta okazuje się wręcz swoistym wołaniem o pasterzowanie o podobnym rozmachu i formacie.
Druga z książek Dar i łaska powołania (Opole: Wydawnictwo Świętego Krzyża 2003, ss. 152) w podtytule zawiera ważne dopowiedzenie Refleksje nad Darem powołania w świetle adhortacji apostolskiej Jana Pawła II Pastores dabo vobis. Autor zdaje się - słusznie - widzieć powołanie do szczególniejszej służby Bogu jako wyraz przeżywania życia jako daru i powołania. W jakiejś mierze roztacza przed ludźmi, szczególnie młodymi, budzącymi się do wyboru własnej drogi życiowej, wizję Kościoła jako środowiska życia i środowiska dla w pełni ludzkiego życia. W ten sposób odczytuje papieskie przesłanie, które całkowicie mieści się w obietnicy Boga, przekazanej przez proroka Jeremiasza: „Dam wam pasterzy według serca mego”. Z troską tą ks. Piórkowski identyfikuje się. Spełnienie Bożej obietnicy w historii dostrzega w swoim umiłowanym świętym Antonim Marii Klarecie - świętym XIX wieku i Janie Pawle II - ojcu Soboru Watykańskiego II, wielkim apostole XX wieku i przełomu tysiącleci.
Trzecia książka ks. Piórkowskiego W drodze na spotkanie z Chrystusem (Opole: Wydawnictwo Świętego Krzyża 2003, ss. 200) to świadectwo. Autor dzieli się swoimi poszukiwaniami homiletycznymi, szkicami własnych konferencji i kazań, które głosił zainspirowany Słowem Bożym i wyzwaniami, wobec których stawał on sam i ci, wobec których pełnił posługę głoszącego rekolekcje i misje. To w tych naukach najpełniej odsłania się wrażliwość duszpasterska autora. Autorowi towarzyszy niezmienne przeświadczenie, że owo sianie, w które muszą wejść inni, toruje kolejnym pokoleniom drogę do spotkania z Chrystusem. Ks. Stanisław nie ma złudzeń, co do tego, że drogę tę najpełniej toruje żar ludzkiego serca przejętego miłością i troską.
Można zatem mówić o osobliwym tryptyku. Zamierzonym albo też i niezamierzonym... Tak się właśnie zdarza, gdy człowiekiem powoduje pasja i fascynacja, wtedy okazuje się też, w sposób nie do zaplanowania i nie do przewidzenia z góry, to Boża reżyseria... A wszystko po to, by uświadomić nam wszystkim, że „Nie weszliśmy jeszcze do „ziemi obiecanej” pokoju i jedności”. Praca nie jest jeszcze zakończona...
Autor włożył wiele serca w to, aby swoim książkom nadać odpowiednią szatę graficzną. Tym oczekiwaniom ks. Stanisława Piórkowskiego stawiło czoło Wydawnictwo Świętego Krzyża w Opolu.