Reklama

XII Światowy Dzień Chorego

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Już po raz XII 11 lutego br., w liturgiczne wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Lourdes, będziemy obchodzić z inicjatywy Ojca Świętego Jana Pawła II Światowy Dzień Chorego. Ten dzień poświęcony na modlitwę i wsparcie naszych chorych, jak kto potrafi, niech będzie również okazją do zapoznania się z „Deklaracją Toruńską”, wyrażającą poglądy osób i organizacji od wielu lat zaangażowanych w rozwijanie opieki nad cierpiącymi, umierającymi chorymi i ich bliskimi. „Deklaracja Toruńska” jest nie tylko wyrazem solidaryzowania się z Ruchem Hospicyjnym w Niemczech, apelem skierowanym przeciw legalizacji eutanazji, ale także apelem, by zwrócić uwagę na konieczność uznania opieki paliatywno-hospicyjnej za jeden z priorytetów polityki zdrowotnej naszego Państwa.
Ks. dr Czesław Włodarczyk

Deklaracja Toruńska

Opieka Paliatywno-Hospicyjna, sprawowana od ponad 25 lat w Polsce, stanowi wielki wkład w rozwijanie właściwych i nowoczesnych zasad medycyny paliatywnej, obejmującej całościowe, wszechstronne leczenie i opiekę nad cierpiącym i chorym i wspieranie jego bliskich. Dąży do podniesienia jakości życia z zachowaniem godności chorego.
W Polsce wzrasta liczba chorych na nowotwory (125 tys. nowych zachorowań rocznie, tylko 30% chorych można wyleczyć) oraz osób w wieku podeszłym (ponad 15% osób powyżej 65 r. ż). W naszym kraju umiera ok. 320 tys. osób rocznie z powodu nieuleczalnych chorób przewlekłych, w tym 82 tys. chorych na nowotwory. Co roku ok. 190 tys. chorych wymaga opieki paliatywno-hospicyjnej. Narodowy Fundusz Zdrowia przeznacza rocznie dla 400 ośrodków opieki paliatywno-hospicyjnej zaledwie 100 mln zł - 0,3% z całości środków finansowanych na opiekę zdrowotną, co wystarcza na pokrycie ok. 60% kosztów koniecznych dla zapewnienia właściwej, zgodnej ze standardami opieki.
Solidaryzujemy się z apelem Ruchu Hospicyjnego w Niemczech (Deutsche Hospiz Sitfung) skierowanym przeciwko propozycjom zalegalizowania przez Parlament Europejski eutanazji i wspomaganego samobójstwa. Uważamy, że eutanazja jest zaprzeczeniem prawa do życia i godności człowieka. Eutanazja - ucząc lekarzy zabijania - jest niezgodna z ich powołaniem w Kodeksie Etyki Lekarskiej, a ponadto promuje kulturę śmierci.
Alternatywą dla eutanazji jest właściwa opieka paliatywno-hospicyjna, która jest wielkim darem dla chorych i ich rodzin. Ta tak bardzo potrzebna działalność wychodzi naprzeciw somatycznym, psychosocjalnym i duchowym potrzebom cierpiących i zapewnia wsparcie ich bliskim podczas opieki nad ciężko chorymi i po śmierci ukochanej osoby.
Opieka paliatywno-hospicyjna powinna stanowić jeden z priorytetów polityki zdrowotnej Państwa - wymaga wszechstronnego wsparcia, także prawnego i finansowego, ze strony Władz Państwowych, Kościoła i innych instytucji.
Uczestnicy Toruńskiej Konferencji Paliatywno-Hospicyjnej apelują, by nie zaprzepaścić opartych na głębokiej wierze i tradycjach wzorów sprawowania specjalistycznej opieki nad umierającymi, rozwijanych w naszym kraju od ponad ćwierćwiecza. Mogą one, stać się godnym naśladowania przykładem opieki nad ciężko chorymi także dla innych krajów. Nie ma tu miejsca na eutanazję!

W imieniu 180 uczestników Toruńskiej Konferencji Paliatywno-Hospicyjnej
Toruń, 5 grudnia 2003

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Święty Jan Nepomucen

Niedziela podlaska 20/2001

[ TEMATY ]

święty

Arkadiusz Bednarczyk

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen z kościoła w Lutczy

Św. Jan Nepomucen urodził się w Pomuku (Nepomuku) koło Pragi. Jako młody człowiek odznaczał się wielką pobożnością i religijnością. Pierwsze zapiski o drodze powołania kapłańskiego Jana pochodzą z roku 1370, w których figuruje jako kleryk, zatrudniony na stanowisku notariusza w kurii biskupiej w Pradze. W 1380 r. z rąk abp. Jana Jenzensteina otrzymał święcenia kapłańskie i probostwo przy kościele św. Galla w Pradze. Z biegiem lat św. Jan wspinał się po stopniach i godnościach kościelnych, aż w 1390 r. został mianowany wikariuszem generalnym przy arcybiskupie Janie. Lata życia kapłańskiego św. Jana przypadły na burzliwy okres panowania w Czechach Wacława IV Luksemburczyka. Król Wacław słynął z hulaszczego stylu życia i jawnej niechęci do Rzymu. Pragnieniem króla było zawładnąć dobrami kościelnymi i mianować nowego biskupa. Na drodze jednak stanęła mu lojalność i posłuszeństwo św. Jana Nepomucena.

Pod koniec swego życia pełnił funkcję spowiednika królowej Zofii na dworze czeskim. Zazdrosny król bezskutecznie usiłował wydobyć od Świętego szczegóły jej spowiedzi. Zachowującego milczenie kapłana ukarał śmiercią. Zginął on śmiercią męczeńską z rąk króla Wacława IV Luksemburczyka w 1393 r. Po bestialskich torturach, w których król osobiście brał udział, na pół żywego męczennika zrzucono z mostu Karola IV do rzeki Wełtawy. Ciało znaleziono dopiero po kilku dniach i pochowano w kościele w pobliżu rzeki. Spoczywa ono w katedrze św. Wita w bardzo bogatym grobowcu po prawej stronie ołtarza głównego. Kulisy i motyw śmierci Świętego przez wiele lat nie był znany, jednak historyk Tomasz Ebendorfer około 1450 r. pisze, że bezpośrednią przyczyną śmierci było dochowanie przez Jana tajemnicy spowiedzi. Dzień jego święta obchodzono zawsze 16 maja. Tylko w Polsce, w diecezji katowickiej i opolskiej obowiązuje wspomnienie 21 maja, gdyż 16 maja przypada św. Andrzeja Boboli. Jest bardzo ciekawą kwestią to, że kult św. Jana Nepomucena bardzo szybko rozprzestrzenił się na całą praktycznie Europę.

W wieku XVII kult jego rozpowszechnił się daleko poza granice Pragi i Czech. Oficjalny jednak proces rozpoczęto dopiero z polecenia cesarza Józefa II w roku 1710. Papież Innocenty XII potwierdził oddawany mu powszechnie tytuł błogosławionego. Zatwierdził także teksty liturgiczne do Mszału i Brewiarza: na Czechy, Austrię, Niemcy, Polskę i Litwę. W kilka lat potem w roku 1729 papież Benedykt XIII zaliczył go uroczyście w poczet świętych.

Postać św. Jana Nepomucena jest w Polsce dobrze znana. Kult tego Świętego należy do najpospolitszych. Znajduje się w naszej Ojczyźnie ponad kilkaset jego figur, które można spotkać na polnych drogach, we wsiach i miastach. Często jest ukazywany w sutannie, komży, czasem w pelerynie z gronostajowego futra i birecie na głowie. Najczęściej spotykanym atrybutem św. Jana Nepomucena jest krzyż odpustowy na godzinę śmierci, przyciskany do piersi jedną ręką, podczas gdy druga trzyma gałązkę palmową lub książkę, niekiedy zamkniętą na kłódkę. Ikonografia przedstawia go zawsze w stroju kapłańskim, z palmą męczeńską w ręku i z palcem na ustach na znak milczenia. Również w licznych kościołach znajdują się obrazy św. Jana przedstawiające go w podobnych ujęciach. Jest on patronem spowiedników i powodzian, opiekunem ludzi biednych, strażnikiem tajemnicy pocztowej.

W Polsce kult św. Jana Nepomucena należy do najpospolitszych. Ponad kilkaset jego figur można spotkać na drogach polnych. Są one pamiątkami po dziś dzień, dawniej bardzo żywego, dziś już jednak zanikającego kultu św. Jana Nepomucena.

Nie ma kościoła ani dawnej kaplicy, by Święty nie miał swojego ołtarza, figury, obrazu, feretronu, sztandaru. Był czczony też jako patron mostów i orędownik chroniący od powodzi. W Polsce jest on popularny jako męczennik sakramentu pokuty, jako patron dobrej sławy i szczerej spowiedzi.

CZYTAJ DALEJ

Największą wartością człowieka jest służba innym

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

Adobe Stock

Rozważania do Ewangelii Mk 9, 30-37.

Wtorek, 21 maja. Dzień powszedni albo wspomnienie świętych męczenników Krzysztofa Magallanesa, prezbitera i Towarzyszy

CZYTAJ DALEJ

Śp. ks. Tadeusz Kasperek - proboszcz, jakich mało

2024-05-20 22:29

Katarzyna Dybeł

Ks. prałat Tadeusz Kasperek w czasie diecezjalnej pielgrzymki do Ziemi Świętej - 12 marca 2010, Góra Błogosławieństw

Ks. prałat Tadeusz Kasperek w czasie diecezjalnej pielgrzymki do Ziemi Świętej - 12 marca 2010, Góra Błogosławieństw

    Emerytowany proboszcz parafii pw. św. Piotra w Wadowicach i honorowy obywatel Miasta Wadowice ks. prałat Tadeusz Kasperek zmarł 17 maja br. w krakowskim szpitalu.

    Charyzmatyczny kapłan, ksiądz z powołania, ceniony i lubiany, obdarzony licznymi talentami, mocną osobowością i determinacją w posługiwaniu tym, których Bóg stawiał na jego drodze. Pełen niewyczerpanej energii i wciąż nowych pomysłów, zawsze otwarty i gościnny, rozmodlony i umiejący rozmodlić innych, gotowy rozmawiać z każdym niezależnie od jego poglądów, twórczy, kochający Kościół – proboszcz jakich mało. Wyjątkowy gospodarz i organizator, dla wielu przyjaciel, duchowy ojciec, spowiednik i mistrz ewangelicznego słowa. Serce i czas miał dla wszystkich, ale w centrum jego duszpasterskiej troski były dzieci i osoby chore, starsze, zmagające się z cierpieniem i niezrozumieniem. Przez ostatnie lata swego życia doświadczył krzyża ciężkiej choroby i kalectwa, który niósł w heroiczny sposób, ofiarując wiele z tego cierpienia w intencji swoich parafian.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję