Asyria w czasach swojej świetności rozciągała się od Morza Śródziemnego do Zatoki Perskiej, zawdzięczała to nieustannym podbojom. Przed królami Asyrii kolana zginali nie tylko pomniejsi władcy, ich wyższość musiał uznać również faraon, który w 671 r. uciekał przed armią asyryjskiego króla Asarhaddona, pozostawiając na pastwę najeźdźców cały swój dwór, z żonami i dziećmi, oraz poddanych. Wówczas to dziesiątki tysięcy egipskich rzemieślników zostało uprowadzonych do Niniwy, centralnego ośrodka imperium asyryjskiego. Wielu ówczesnych władców, a również ich poddani na samą myśl o Asyrii drżeli jak trzciny na wietrze. Taki obraz Asyrii został utrwalony przez greckich historyków i Biblię. Z Księgi Jonasza dowiadujemy się o Niniwie, która przyniosła zagładę Królestwu Izraela, jednak to Księga Nahuma jest w dużej mierze odpowiedzialna za czarny PR Niniwy, która została tu porównana do nikczemnej niewolnicy. W historię tego fascynującego i nadal mało poznanego pierwszego imperium w dziejach ludzkości wprowadza czytelników Eckart Frahm.