W tym dniu został ogłoszony dekret biskupa kieleckiego ustanawiający diecezjalne sanktuarium św. Brata Alberta.
22 grudnia Mszą św. pod przewodnictwem bp. Andrzeja Kalety zakończono rok 40-lecia buskiej parafii oraz 10-lecia konsekracji kościoła. W tym dniu został ogłoszony dekret biskupa kieleckiego ustanawiający Diecezjalne Sanktuarium św. Brata Alberta.
– Historia 40 lat obecności Boga w tym miejscu mierzy się tym, co się działo w duszach mieszkających i przybywających tu ludzi – mówił 22 grudnia ub.r. bp Andrzej Kaleta.
Parafia zasługuje na sanktuarium i tak szczególnego patrona – niedościgły wzór w szerzeniu dzieł miłosierdzia. Jeszcze w okresie przedświątecznym była sprawowana Msza św. w intencji osób uzależnionych i opuszczonych, a po Eucharystii Wspólnota św. Brata Alberta podzieliła wśród uczestników pobłogosławiony chleb. Wspólnota rozprowadziła także paczki dla osób potrzebujących. W parafii działa noclegownia i jadłodajnia. Każdego 17. dnia miesiąca sprawowana jest Msza św. w intencji samotnych i uzależnionych. Kuracjusze zaproszeni są do zwiedzania kościoła i Izby Chleba, gdzie dzielą się podpłomykami upieczonymi w tradycyjnym piecu chlebowym.
Parafię św. Brata Alberta erygował bp Stanisław Szymecki 24 grudnia 1983 r. podczas Pasterki. Pierwszym proboszczem został ks. Franciszek Berak. Długoletnim proboszczem był ks. Marek Podyma, a obecnie jest nim ks. dr Andrzej Jankoski. Kamień węgielny pod budowę świątyni poświęcił św. Jan Paweł II 22 czerwca 1983 r. podczas Mszy św. na krakowskich Błoniach. Wtedy Adam Chmielowski został ogłoszony przez papieża błogosławionym. Projekt kościoła wykonał architekt Władysław Markulis, konstrukcję – Bogdan Ciok. Budowę rozpoczęto w 1990 r. Mury kościoła budowano w latach 1992-96. W 1997 r. ufundowano trzy dzwony, które poświęcił bp Mieczysław Jaworski.
Wystrój kościoła jest pełen uroku. W artystycznym i teologicznym założeniu ukazuje dwie drogi zbawienia. Pierwsza – to droga Bożych przykazań, druga – droga Tradycji chrześcijańskiej, zawierająca symbole starochrześcijańskie. /A.D.
Pełna uroku i duchowych symboli kaplica Matki Bożej Fatimskiej
Patron parafii taki jak św. Brat Albert zobowiązuje i inspiruje do dzieł miłosierdzia, czego znakomitym przykładem jest buskie sanktuarium św. Brata Alberta. Dynamika inicjatyw wielkopostnych jest w parafii widoczna, choć dobre rzeczy dzieją się tam przez cały rok.
Jest nim na pewno funkcjonująca w parafii od 18 lat Wspólnota Brata Alberta, której ton nadaje aktywność 20 osób. Członkowie wspólnoty 17. dnia każdego miesiąca asystują podczas Mszy św. sprawowanej w intencji osób samotnych, ubogich, doświadczonych nałogami i zniewoleniami. Odbywa się wówczas święcenie chleba i dzielenie go wśród uczestników, a także ucałowanie relikwii patrona. Wspólnota uczestniczy w realizacji dzieł miłosierdzia w parafii. W kościele jest wystawiony kosz, do którego można składać dary. Paczki dla ubogich przygotowywane są nie tylko w okresie przedświątecznym. Dystrybucja paczek (głównie żywność, ale i chemia) dotyczy ok. stu osób z parafii i gminy weryfikowanych przez MOPS. Długą tradycję w parafii mają spotkania świąteczne, w tym miejsko-parafialne wigilie, z myślą o ubogich. Z charyzmatem św. Brata Alberta kojarzony jest chleb i w tym duchu powstała przed laty Izba Chleba, gdzie wypieka się doskonałe podpłomyki, gdzie odbywają się warsztaty poprzedzone katechezą – spotkaniem ewangelizacyjnym w kościele. Jest to dzieło poprzedniego proboszcza ks. Marka Podymy, obecnie rezydenta w parafii, który nadal w nim uczestniczy. – Ks. Podyma opowiada o kościele, w szerokim kontekście historycznym i duchowym Ponidzia, wprowadza w symbolikę kościoła, a potem zebrani – np. uczniowie, uczestnicy różnego typu placówek, kuracjusze – przechodzą do Izby Chleba – wyjaśnia ks. dr Andrzej Jankoski, proboszcz. Tam króluje tradycyjny piec chlebowy, są stoły, przy których wygodnie można spożyć pachnące świeże podpłomyki; można także poznać tradycyjne metody wypieku chleba i narzędzia z tym związane. Lekcje chleba – lekcje etnografii dla wszystkich, są lubiane i popularne.
Ze smutkiem informujemy, że w nocy z 26 na 27 lipca br. doszło do aktu dewastacji krzyża znajdującego się w Podzamczu, na terenie parafii Ogrodzieniec.
Prefekt Dykasterii Nauki Wiary potwierdza zastosowanie formuły prae oculis habeatur, zaproponowanej przez biskupa diecezji Trivento w odniesieniu do domniemanych zjawisk nadprzyrodzonych na Monte Sant’Onofrio w Agnone, w regionie Molise.
Doświadczenie duchowe związane z domniemanymi zjawiskami nadprzyrodzonymi, których centrum stanowi przede wszystkim Monte Sant’Onofrio w Agnone, w regionie Molise (Włochy), zostało objęte przez Dykasterię Nauki Wiary decyzją określoną sformułowaniem prae oculis habeatur. Taką informację przekazuje prefekt Dykasterii, kard. Víctor Manuel Fernández, w liście skierowanym do biskupa Trivento, Camilla Cibottiego, potwierdzając tym samym rozstrzygnięcie zaproponowane przez ordynariusza diecezjalnego.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
