WPolsce sezon na rabarbar trwa od kwietnia przez całą wiosnę i lato.
Zalety
Częścią jadalną są ogonki liściowe o czerwonym, różowym lub zielonym zabarwieniu. Sto gramów tego warzywa zawiera zaledwie ok. 15 kcal. W tej samej porcji znajduje się znikoma ilość tłuszczu – 0,1 g oraz 0,5 g białka. Spożycie tej ilości rabarbaru dostarczy 4,6 g węglowodanów, z czego 70% stanowi błonnik pokarmowy. Warzywo to w 90% składa się z wody, co ułatwia zapełnienie żołądka i w połączeniu z niską wartością energetyczną idealnie sprawdzi się w diecie redukcyjnej. Dzięki dużej zawartości błonnika pokarmowego rabarbar usprawnia pracę jelit oraz pomaga w usuwaniu zalegających w organizmie toksyn. Czerwona część ogonków liściowych obfituje w witaminę A. Warzywo to dostarcza również witamin: C, E, K, B1, B2, B6 oraz kwasu foliowego. Ponadto zawiera: magnez, wapń, potas, żelazo oraz śladowe ilości cynku, manganu oraz jodu.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Korzenie oraz łodygi rabarbaru są bogate w hydroksystilbeny – związki wykazujące się działaniem antynowotworowym. Zawierają także polifenole, których ilość w ogonkach oraz korzeniach jest zbliżona. W łodygach znajdują się pochodne kwercetyny, która jest dobrym przeciwutleniaczem oraz wykazuje działanie przeciwnowotworowe. Rabarbar zawiera też antrachinony – substancje wykazujące działanie przeczyszczające oraz przeciwzapalne.
Przeciwwskazania
Reklama
Rabarbar zawiera kwas szczawiowy. W 100 g produktu znajduje się 570-1900 mg szczawianów, najwięcej w liściach. Nadmierna podaż tych związków może powodować tworzenie się kamieni nerkowych, co zwiększa ryzyko niewydolności nerek. Z uwagi na to rabarbaru powinny unikać osoby z kamicą szczawianową, dną moczanową oraz osteoporozą. Warzywo to nie jest zalecane również dzieciom oraz kobietom w ciąży, gdyż kwas szczawiowy może niekorzystnie działać na kości i zęby. Ze względu na działanie przeczyszczające nie jest też zalecany kobietom karmiącym, gdyż przedostając się do mleka, może powodować biegunki u dziecka. Rabarbar może też podrażniać przewód pokarmowy, dlatego nie jest zalecany osobom z jego schorzeniami.
Jest jednak sposób na obniżenie zawartości szczawianów w rabarbarze: związki te ulegają rozkładowi w wysokiej temperaturze. W tym celu zaleca się spożywanie rabarbaru gotowanego, np. kompotu, lub pieczonego, np. ciasta. Jeśli spożywamy produkty bogate w kwas szczawiowy, warto zwiększyć podaż wapnia, aby zrównoważyć niekorzystne działanie szczawianów.
