Festiwal to dzieło zapoczątkowane przez dwóch księży: zmarłego 17 maja emerytowanego proboszcza rudzkiej parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i kustosza sanktuarium Matki Bożej Pokornej w Rudach ks. Bonifacego Madli oraz muzyka kościelnego, emerytowanego proboszcza parafii św. Anny w Babicach ks. Bogdana Kicingera.
Pomysłowi organizowania koncertów w opactwie, które rozwinęły się później w festiwal, przyświecały od początku dwa cele: pierwszy to próba wskrzeszenia zapomnianych już tradycji muzykowania w starych klasztorach, a drugi – promocja absolwentów szkół muzycznych, którzy na co dzień służą wspólnotom parafialnym. Festiwal na stałe wpisał się w letni kalendarz wydarzeń kulturalnych regionu.
Czerwcowy koncert tradycyjnie rozpoczął się występami absolwentów Diecezjalnej Szkoły Muzycznej i Studium Muzyki Kościelnej w Gliwicach.
Najbliższy koncert organowy zaplanowano na 23 lipca.
Rudy są położone w centrum Parku Krajobrazowego „Cysterskie Kompozycje Krajobrazowe Rud Wielkich” i są jednym z elementów Europejskiego Szlaku Cysterskiego. W malowniczej okolicy pozostały pamiątki związane z działalnością cystersów oraz sam 700-letni pocysterski zespół klasztorno-pałacowy, w skład którego wchodzą: trójnawowa bazylika, klasztor pocysterski oraz barokowa rezydencja pałacowa. Na dawną część klasztorną składają się skrzydła w formie czworoboku przyległego do kościoła z wewnętrznym dziedzińcem i krużgankami tworzącymi wirydarz z niespotykaną roślinnością. 15 sierpnia 1998 r. kompleks został przekazany na własność diecezji gliwickiej.
Oprac. na podstawie: www.opactwo-rudy.pl
2023-07-04 18:41
Ocena:+10Podziel się:
Reklama
Wybrane dla Ciebie
Gliwice: uroczystości pogrzebowe biskupa Gerarda Kusza
O godzinie 19.00 rozpoczęła się Msza święta żałobna (eksporta) w gliwickiej katedrze Św. Apostołów Piotra i Pawła. Mszy świętej przewodniczył biskup pomocniczy z Opola Rudolf Pierskała. Obecni byli także arcybiskup Damian Zimoń, biskupi: Jan Wieczorek, Andrzej Iwanecki, Grzegorz Olszowski i Marek Szkudło oraz księża dziekani dekanatów diecezji gliwickiej.
Pomnik Jana Chrzciciela de la Salle w kościele pod tym wezwaniem w Paryżu
Urodził się w Reims 30 kwietnia 1651 r. w podupadłej rodzinie książęcej jako najstarszy z jedenaściorga rodzeństwa. W wieku 27 lat przyjął święcenia kapłańskie.
Trzy lata potem na uniwersytecie w Reims zdobył doktorat z teologii (1680 r.). Zaraz po święceniach otrzymał probostwo. Powierzono mu także kierownictwo duchowe nad szkołą i sierocińcem, prowadzonym przez Siostry od Dzieciątka Jezus. Jan postarał się w Rzymie o zatwierdzenie zakonu tychże sióstr. Bardzo bolał nad losem setek sierot, pozbawionych zupełnie pomocy materialnej i duchowej. Gromadził ich na swej plebanii, której część zamienił na internat. Następnie na użytek biednych dzieci oddał swój rodzinny pałac, a za pieniądze parafialne i otrzymane od pewnej zamożnej kobiety zakupił obszerny dom. Ludzie, którzy pomagali Janowi z czasem utworzyli zgromadzenie zakonne pod nazwą Braci Szkolnych. Za jego początek przyjmuje się datę 24 czerwca 1684 roku. Utworzył wiele typów szkół: podstawowe, wieczorowe, niedzielne, zawodowe, średnie, seminaria nauczycielskie. Nauka w nich odbywała się w języku ojczystym i była bezpłatna. Na polu pedagogiki Jan ma więc poczesne miejsce. W jego szkołach na pierwszym miejscu był język ojczysty, a nie wszechwładna łacina. Zniósł często stosowane w szkołach kary fizyczne W roku 1681 powstała pierwsza szkoła założona przez św. Jana w Reims (1681 r.), kolejna powstała w Paryżu (1688 r.), potem w Lyonie, w Rouen itd. W sto lat potem cała Francja była pokryta szkołami lasaliańskimi. Do rewolucji francuskiej (1789 r.) w samej Francji zgromadzenie miało 126 szkół i ponad 1000 członków. Dzisiaj Bracia Szkolni mają swe szkoły w prawie 90 krajach. Jan de la Salle zostawił po sobie bezcenne pisma. Najwybitniejsze z nich to: „Zasady dobrego wychowania”, które doczekało się ponad 200 wydań; nadto „Rozmyślania”, „Wskazania, jak prowadzić szkoły” i „Obowiązki chrześcijanina”. Bezcenne dla poznania ducha lasaliańskiego są także jego listy. Jan zmarł po krótkiej chorobie 7 kwietnia 1719 r. Beatyfikował go Leon XIII w 1888 r. On też wyniósł go uroczyście do chwały świętych w roku 1900. Pius XII ogłosił św. Jana de la Salle patronem nauczycieli katolickich (1950 r.). Ciało św. Jana, zbezczeszczone w czasie rewolucji francuskiej w roku 1793, dla bezpieczeństwa przeniesiono do Belgii, a w roku 1937 złożono przy domu generalnym zakonu w Rzymie.
Pro-liferka, dziennikarka, członek zarządu Polskiego Stowarzyszenia Obrońców Życia Człowieka, doradca życia rodzinnego, współautorka serii podręczników do wychowania do życia w rodzinie Magdalena Guziak-Nowak opisuje wstrząsającą relację ze szpitala w Oleśnicy.
ZABILI DZIECKO W 9 MIES. CIĄŻY. Gotowe do samodzielnego życia, prawie noworodka. Tak, w Polsce.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
