Reklama

Kościół

Życie Kościoła

Nie ma wyjścia – trzeba gadać

Niby nic nadzwyczajnego – ot, spływ kajakowy. Różni się od innych może tylko tym, że tu wśród płynących są zakonnicy. A jednak jest to czas, w którym dzieją się niezwykłe rzeczy.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

"Spływ kajakowy Ojca z synem” to pomysł kapucynów z prowincji krakowskiej. W tym roku ekipa popłynie Czarną Hańczą z myślą przewodnią: „Nigdy nie zapominaj, że Cię kocham!”. Udział w wyprawie – jak podkreślają organizatorzy – jest szansą na odbudowanie i wzmocnienie więzi. – Dziś w świecie brakuje dobrych relacji w rodzinie. Nie ma praktycznie sytuacji, żeby ojciec z synem byli przez całą dobę razem. Ojciec pracuje wiele godzin, potem jest zmęczony po całym dniu, wraca do domu i odpoczywa albo dalej pracuje – mówi br. Łukasz Wasiljew, kapucyn. – Spływ to taka opcja na wakacje, kiedy ojciec może naprawdę pobyć ze swoim synem. Śpią w jednym namiocie, przez cały dzień płyną razem kajakiem. Może się to wydawać mało znaczące, ale jest naprawdę bezcenne. Tworzy się atmosfera, w której ludzie chcą ze sobą rozmawiać. W domu nie ma na to czasu. Tutaj tego czasu jest pod dostatkiem. Muszę powiedzieć, że ja ze swoim ojcem przez całe moje życie nigdy nie miałem okazji do rozmowy na takie tematy, jakie są poruszane u nas na spływach. Były już rozmowy o wzajemnych oczekiwaniach, o zranieniach, a w tym roku będzie dużo o miłości.

Od kłótni do rozmowy

Reklama

Co sprawia, że te spływy są takie niezwykłe? Podobno dzieją się tu prawdziwe cuda. Może trudno sobie wyobrazić ciasny kajak jako miejsce wyjątkowych wydarzeń, a jednak. – Kiedy ojciec i syn wracają po południu do domu, potrafią świetnie siebie unikać. Ojciec zapyta, jak było w szkole, syn odpowie, że dobrze, i koniec tematu. Poważne sprawy są pomijane, więc relacje siłą rzeczy stają się płytkie – tłumaczy br. Łukasz. – Na spływie to się zmienia, nagle wszystko musi być inaczej niż w domu. Trzeba wspólnie rozbić namiot, co wcale nie jest takie łatwe. Trzeba ciągle być ze sobą w bardzo małej przestrzeni, bo przecież w kajaku nie ma zbyt wiele miejsca. A zatem od pierwszego dnia są kłótnie, niemal bójki, i to o zupełnie głupie rzeczy. Ale później się okazuje, że nie da się płynąć przez cały dzień w milczeniu, i ktoś w końcu zaczyna gadać. O czym? Codziennie proponujemy konkretne tematy, ale zdarza się, że ludzie mają potrzebę pogadać o czymś innym, bo coś innego ich poruszyło, i to też jest fajne.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

W męskim gronie

W planie dnia jest Eucharystia, zdarzają się różne nabożeństwa. Ważnym momentem są wieczorne ogniska. Wtedy następuje podsumowanie dnia, również takie bardzo indywidualne, bo to jest właśnie czas, kiedy można się czymś podzielić. – Kto chce, może opowiedzieć, co go poruszyło podczas Mszy św. czy konferencji albo podczas rodzinnego bycia ze sobą. Wiadomo, że nie opowiada się wtedy o rzeczach bardzo prywatnych, i w ogóle dzielenie się swoimi przeżyciami z innymi jest dobrowolne. Ale wiele osób chętnie bierze w tym udział i to jest właśnie moment, kiedy się dowiadujemy, ile dobra wydarzyło się w ciągu dnia, co się zmieniło w relacjach. Są też, oczywiście, introwertycy, dla których opowiadanie o sobie jest bardzo trudne, ale już samo siedzenie przy wspólnym ognisku i słuchanie innych jest ubogacające. Mówi się, że faceci nie lubią rozmawiać, jednak na takich wyjazdach w męskim gronie atmosfera jest inna, sprzyjająca temu, by się otworzyć. W tym gronie pozwalamy sobie na więcej; czy mamy 15 lat czy 20, czy 40 – zauważa br. Łukasz.

Reklama

A co ze wspomnianymi cudami? – Jest ich rzeczywiście sporo, niektóre są bardzo poruszające – mówi kapucyn. – W zeszłym roku np. mieliśmy taką historię: przyjechał ojciec, który nie był za bardzo „kościółkowy”, pracował za granicą, więc praktycznie nie było go w domu. Jego 12-letni syn był ministrantem i to on zapisał ich obu na spływ. Początki wyglądały różnie, ale pod koniec ojciec powiedział, że tutaj wreszcie odkrył, jaką wartość ma jego rodzina, która mieszka w Polsce. Wrócił do kraju, zmienił pracę. To są właśnie te cuda, które się dzieją na naszych oczach.

W różnych sytuacjach

Widać, że kapucyńskie spływy stwarzają mnóstwo okazji od zacieśnienia więzi z tatą. Zakonnicy mają też rozwiązanie dla sytuacji, kiedy ojciec ma więcej niż jednego syna. Bez obaw, nie musi wybierać! – To w ogóle nie jest problem. Chłopaki po prostu się wymieniają – tłumaczy br. Łukasz. – Powiem więcej: w tym roku mamy zapisanych czterech chłopaków, którzy przyjadą sami, bez ojca. Nie odmówiliśmy im. Każdy z nich popłynie z jakimś naszym zakonnikiem. Na tych przykładach bardzo dobrze widać, że nawet jeśli ktoś nie ma ojca lub ojciec żyje, ale jest nieobecny w życiu syna, to warto szukać innego mężczyzny, który tego ojca w jakiś sposób zastąpi. Warto rozmawiać z kimś, kto jest starszy, bardziej doświadczony, kto ma możliwość – nawet na chwilę – wejść w rolę ojca.

Czas pokaże

Reklama

Organizacją spływów zajmuje się referat powołaniowy Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów. Skąd pomysł, żeby wziąć się za takie rodzinne wydarzenia? – Okazuje się, że najlepsze powołania są właśnie z rodzin mających tradycyjny kształt, z mamą i tatą, których, niestety, jest już coraz mniej – mówi kapucyn. – Jednym z owoców naszych działań jest to, że mamy już pewną grupę osób, które przyjeżdżają co roku. Możemy nawet powiedzieć, że zawiązała się już taka wspólnota, która się ze sobą kontaktuje w ciągu roku, a potem razem spędza część wakacji. Synowie stworzyli swoją paczkę, a ojcowie swoją. Jeżeli chodzi o owoce ściśle powołaniowe, to na razie siejemy. Jeszcze jest za wcześnie, żeby mówić o rozeznawaniu powołania, zwłaszcza wśród młodszych chłopców. Czas pokaże, co zbierzemy.

Dla kogo ta wyprawa?

Kapucyński spływ kajakowy to propozycja dla taty z synem (lub synami) od 12. roku życia oraz dla młodzieży męskiej (15-26 lat). Tegoroczny szlak biegnie Czarną Hańczą, największą rzeką Suwalszczyzny, która ma swój początek w najgłębszym jeziorze tego regionu – Hańczy. To jeden z najpiękniejszych i najbardziej znanych szlaków kajakowych, niezbyt trudny, z łagodnymi zakolami i zakrętami z ostrym nurtem. W dolnej części rzeka coraz bardziej meandruje. Trasa spływu prowadzi przez Puszczę Augustowską do Kanału Augustowskiego, w którym czeka osiem śluz, będących atrakcją szlaku.

Nie trzeba wiele, żeby dobrze się odnaleźć na szlaku. Na pewno warto zabrać dużo dobrego humoru, rzeczy natomiast – jak najmniej. Potrzebne będą: namiot, śpiwór, coś ciepłego do spania, kubek, menażka, sztućce, latarka, czapka z daszkiem, kurtka przeciwdeszczowa, worki na śmieci do zabezpieczania rzeczy, ciepły polar, coś przeciwko komarom i krem z filtrem.

Zdecydowanie lepiej się pospieszyć z zapisami, bo trwają tylko do 18 lipca! Wszelkie informacje o spływie i zapisach można znaleźć na stronie: kapszlak.kapucyni.pl . Tutaj też zamieszczone są informacje o kolejnych propozycjach dla dzieci i młodzieży. Są to rekolekcje, kursy, wyprawy, dni skupienia, zawody sportowe i wiele innych.

2023-07-03 17:44

Ocena: +3 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Drawą przez Pojezierze Drawskie

Niedziela rzeszowska 32/2020, str. IV

[ TEMATY ]

turystyka

spływ kajakowy

Drawa

Mirek i Magda Osip-Pokrywka

Rzeka Drawa w górnym biegu

Rzeka Drawa w górnym biegu

To jedna z najpiękniejszych krajobrazowo nizinnych rzek Polski. Raz płynie szerokim leniwym nurtem pośród pól, kiedy indziej rwącym potokiem przez leśną doliną. Zapewne z tego właśnie powodu kilkakrotnie przemierzał ją kajakiem ze swoimi towarzyszami ks. Karol Wojtyła. Dla uwiecznienia tych wydarzeń szlak wodny Drawy od lat 90. nosi jego imię.

Jan Bielecki – jeden z uczestników kajakowych wypraw z przyszłym papieżem – tak je wspomina: Wujek był kapitanem kajaka – weterana o nazwie „Kalosz”. Często jednak przesiadał się na któryś z innych, dzięki czemu wszyscy mogli z nim podyskutować. Na Drawie było wspaniale. Wielokilometrowe odcinki bezludzia, pustki i ciszy, wspaniała pogoda. Pojezierze Drawskie to wielki rezerwat przyrody, m.in. grążele, nenufary […]. Spływ rozpoczynamy w Czaplinku. Chlubą miasta jest promenada, ciągnąca się wzdłuż nabrzeża aż do plaży miejskiej. Po drodze mija się pomosty żeglarskie i ośrodki sportów wodnych. Przy bulwarze ustawiono pomnik św. Jana Pawła II – Honorowego Obywatela Czaplinka. Upamiętnia on miejsce skąd ks. Karol Wojtyła w 1955 r. rozpoczął spływ. Najcenniejszym zabytkiem miasta jest romańsko-gotycki kościół Świętej Trójcy wzniesiony w XIV w. na wzgórzu zwanym Kazimierzowskim z unikalnym barokowy ołtarzem ze złoconym baldachimem. W pierwszej fazie do przepłynięcia jest Jezioro Drawsko, drugie pod względem głębokości jezioro w Polsce. Na wschodnim wybrzeżu mija się najpierw ruiny zamku templariuszy Drahim, a następnie wyspę Bielawę. Rzeka wypływa z jeziora zachodnią zatoką. Przełomy za Rzepowem należą do najbardziej urokliwych odcinków. Rzeka płynie dość wartkim nurtem w płytkim korycie, szczelnie zakrytym nachylonymi koronami drzew aż do młyna w Głęboczku, a później wypływa na jezioro Krosino. Połowa trasy jest w Złocieńcu, gdzie można zacumować w stanicy kajakowej i pójść zwiedzić miasteczko (można tu również przenocować). Przy gotyckim kościele mariackim z XV w. usytuowano kamień z tablicą upamiętniającą trzykrotny pobyt Karola Wojtyły. Dalej rzeka meandruje spokojnym nurtem w słabo zalesionym terenie, między szuwarami i polami, mijając po drodze niewielkie osady Rzęśnice i Dalewo, pomiędzy którymi znajduje się kultowe pole namiotowe Czubajka. Z czasem na horyzoncie ukaże się strzelista kościelna wieża, to znak, że dopływamy do Drawska Pomorskiego. Na przedmieściach, na prawym brzegu warto zatrzymać się na skwerze z olbrzymim głazem, upamiętniający miejsce biwakowania ks. Karola Wojtyły w 1955 r.
CZYTAJ DALEJ

Kard. Dziwisz: Kościół nadal zachowuje wzruszającą pamięć o pasterzu "z dalekiego kraju"

2025-04-02 15:53

[ TEMATY ]

Jan Paweł II

kard. Stanisław Dziwisz

Włodzimierz Rędzioch

„Kościół nadal zachowuje wzruszającą pamięć o pasterzu, który przybył do Rzymu "z dalekiego kraju", ale po długim pontyfikacie, na przełomie drugiego i trzeciego tysiąclecia chrześcijaństwa, stał się bliski milionom serc wiernych na całym świecie” - powiedział kard. Stanisław Dziwisz na początku Mszy św. w Bazylice św. Piotra w 20. rocznicę śmierci św. Jana Pawła II. Metropolita krakowski senior i osobisty sekretarz Papieża Polaka do 2 kwietnia 2005 r. podziękował wszystkim zgromadzonym za obecność na Eucharystii.

2 kwietnia 2005 roku, w wigilię święta Miłosierdzia Bożego, zakończył się ziemski etap życia i służby Papieża Jana Pawła II. Minęło dwadzieścia lat od tego dnia, a Kościół nadal zachowuje wzruszającą pamięć o pasterzu, który przybył do Rzymu "z dalekiego kraju", ale po długim pontyfikacie, na przełomie drugiego i trzeciego tysiąclecia chrześcijaństwa, stał się bliski milionom serc wiernych na całym świecie.
CZYTAJ DALEJ

Jezus Chrystus lekarz duszy i ciała

2025-04-02 15:26

Ks. Wojciech Kania/Niedziela

W wyjątkowym dniu, 20. rocznicy śmierci św. Jana Pawła II, w Szpitalu Specjalistycznym im. Ducha Świętego w Sandomierzu odbyła się uroczystość poświęcenia odnowionej kaplicy pw. Matki Bożej Częstochowskiej. Aktu poświęcenia dokonał Biskup Sandomierski Krzysztof Nitkiewicz.

Wydarzenie rozpoczęło się Mszą Świętą, której przewodniczył bp Nitkiewicz. Liturgię koncelebrował ks. Tadeusz Pawłowski SAC, wieloletni kapelan sandomierskiego szpitala, który sprawuje duchową opieką nad pacjentami i personelem placówki.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję