Studiowanie z dala od własnej rodziny, która pozostaje w innym kraju, często bywa trudne. Wiedzą o tym studenci polskiego pochodzenia, przebywający w Rzeszowie na tzw. roku zerowym.
Tutaj uczęszczają do Centrum Polonijnego, działającego przy Uniwersytecie Rzeszowskim, gdzie doskonalą język polski, poznają polską historię i kulturę i przygotowują się do podjęcia właściwych studiów.
27 stycznia Caritas Diecezji Rzeszowskiej zorganizowała spotkanie ze studentami polskiego pochodzenia z Ukrainy, Białorusi, Rosji, Brazylii. Uczestniczył w nim ordynariusz diecezji rzeszowskiej, bp Jan Wątroba, który młodzieży przygotowującej się do studiów przekazał pomoc w postaci paczek z artykułami spożywczymi. Nawiązując do wojny toczącej się na Ukrainie, bp Wątroba powiedział: – Każda forma wsparcia w takich warunkach jest umocnieniem oraz buduje dobre relacje i tworzy klimat współpracy. To składa się na historię młodych ludzi, którzy w nadzwyczajnych okolicznościach chcą realizować swoje plany i marzenia.
Pochodząca z Ukrainy Anastazja powiedziała: – Zawsze wiedziałam, że będę studiowała w Polsce, ponieważ moi rodzice poznali się w Polsce. Mam polskie pochodzenie i to jest dla mnie wspaniała możliwość.
Podobnie pochodząca z Rosji Waleria stwierdziła: – Mam polskie korzenie i dlatego pomyślałam o studiowaniu w Polsce. Zaczęłam chodzić do szkoły polonijnej i chcę uczyć się w Polsce.
Rzeszowska Caritas od lat wspiera studentów z polskimi korzeniami, a w szczególny sposób czyni to w trudnym czasie wojny toczącej się na Ukrainie. Za tę pomoc dziękowali studenci przez śpiew kolęd. Wyrazy wdzięczności za dobrą współpracę z Caritas wypowiedzieli także: p. dr Małgorzata Kułakowska – dyrektor Centrum Polonijnego w Rzeszowie, prof. Aleksander Bobko – prezes Wspólnoty Polskiej, dr Piotr Domżał – rektor Uczelni Nauk Społecznych oraz Anna Skiba – radna miasta Rzeszowa.
Mieszkańcy Rzeszowa licznie uczestniczyli w procesji
Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa w Rzeszowie można przeżywać niemal przez cały dzień, od rana do północy. Od uroczystej procesji do koncertu.
Procesja eucharystyczna, której przewodniczył bp Jan Wątroba rozpoczęła się po Mszy św. przed kościołem farnym o godz. 9. Mszę św. współkoncelebrowali liczni kapłani na czele z tegorocznymi neoprezbiterami. Procesja wiodła przez ulice starego Rzeszowa do bazyliki Ojców Bernardynów. W homilii pasterz diecezji przywołał słowa istotne w codzienności wiary. Eucharystia to umocnienie na życiową drogę, sakrament przywracający sens. W procesji idziemy za Chrystusem, słuchamy jego słów, to nasze wyznanie i świadectwo wiary, pokazywanie światu Boga, ale też nie zgadzanie się na usuwanie symboli religijnych z przestrzeni publicznej.
Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów.
Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek.
Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.
W Sali Okna Papieskiego odbyło się w sobotę 5 kwietnia sympozjum naukowe „Kard. Wojtyła i prof. Kępiński – o cierpieniu. W 50. rocznicę sesji naukowej w Pałacu Biskupim w Krakowie”.
Zorganizowała je Fundacja „Collegium Voytylianum”. Podczas wydarzenia, które było częścią diecezjalnych obchodów 20. rocznicy przejścia św. Jana Pawła II Wielkiego do Domu Ojca, referat wygłosił metropolita krakowski, abp prof. Marek Jędraszewski.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.