Biskup Piotrowski podczas Mszy św. w bazylice katedralnej wyświęcił na diakonów sześciu alumnów Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach. Uroczystość miała miejsce 14 maja, w święto św. Macieja. Wraz z biskupem Janem Eucharystię koncelebrowali: biskupi Marian Florczyk i Andrzej Kaleta, rektor WSD ks. Paweł Tambor oraz kilkudziesięciu kapłanów z całej diecezji kieleckiej. Biskup Jan wyjaśnił, że posługa diakonatu „wyrasta z ewangelicznej posługi natchnionej działaniem Ducha Świętego, jaką zapoczątkowali Apostołowie w pierwszej wspólnocie Kościoła, polecając tamtejszej wspólnocie wiernych wybór kandydatów do tego zadania”. Zwracając się do kandydatów na diakonów, podkreślił znaczenie wiary, nadziei i miłości w posłudze diakona. – One sprawią, że bliskie wam będą troski wszystkich ludzi na drodze prowadzącej do Boga. W jedności z wiarą i miłością, nadzieja kieruje człowieka ku przyszłości, która wpisuje się w inną perspektywę niż to, co obiecuje świat poprzez iluzoryczne propozycje bożków, jak pisał Ojciec Święty Franciszek w rzadko dziś przypominanej encyklice „Lumen fidei”.
Po święceniach diakoni z rąk biskupa otrzymali księgę Ewangelii, której od tej chwili stali się głosicielami. Diakoni mogą głosić homilie, rozdawać Ciało Pańskie, udzielać chrztu, błogosławić związki małżeńskie. Ich zadaniem jest troska o chorych i biednych, w których szczególny sposób jest obecny Chrystus.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Kapłan – rozświetla świat blaskiem Chrystusa
– Już jako dziecko po I Komunii św., będąc ministrantem, służyłem przy ołtarzu i wtedy pojawiły się pierwsze myśli, żeby zostać księdzem. Później zmieniały się moje plany. W szkole średniej jednak już dużo bardziej odczuwało się to powołanie. Będąc ministrantem, uczyłem się gry na organach, a uczyły mnie siostry pracujące w naszej parafii. Odczuwałem, że spędzanie dużo czasu w kościele sprawia mi radość. W szkole średniej w Wielki Piątek, kiedy się modliłem, trafiłem na słowa bł. Edmunda Bojanowskiego: „Każda dobra dusza jest jak świeca – sama się wypala, a innym przyświeca”. I modląc się tymi słowami przy grobie Pańskim, stwierdziłem, że Bóg powołuje mnie do tego, żeby świecić światłem Chrystusa, być światłem dla innych jako kapłan i iść w świat, i rozświetlać go promiennym blaskiem Zmartwychwstałego. Modlę się, żeby wytrwać w powołaniu dalej, aby jeszcze ściślej się zjednoczyć z Bogiem.
Reklama
Diakon Hubert Król
z parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Książnicach Wielkich
Dzisiejszy dzień jest dla nas wyjątkowy, takiego szczęścia jeszcze nigdy nie przeżywaliśmy, nie marzyliśmy, że doznamy takiej radości. Dzisiaj przeżywaliśmy wraz z naszym synem tę radość. Artur był ministrantem w naszej parafii św. Józefa od najmłodszych lat. Jego droga prowadziła zawsze do kościoła, lubił przebywać w kościele i modlić się. Ministrantem został naśladując swojego brata. Często powtarza, że właśnie jego starszy brat był ministrantem i jego przykład zachęcił go do służby przy ołtarzu. Tak właśnie zaczęła się jego droga do kapłaństwa. Powołanie naszego syna składało się z dwóch etapów. Po maturze szukał, zastanawiał się, co wybrać, w jakim kierunku pójść. Był niezdecydowany, postanowił poczekać, rozeznać swoje powołanie, aby być pewnym, czego chce w życiu. Poszedł na studia i po obronie pracy magisterskiej powiedział, że jednak idzie do seminarium. Kiedy nam powiedział, że wybrał tę drogę łzy napłynęły nam do oczu. Muszę przyznać, że było to dla nas zaskoczenie, pojawił się lęk w naszych sercach, baliśmy się, czy podoła. Chcielibyśmy, aby był dobrym kapłanem, mamy nadzieję, że dobrze będzie służył Bogu i Kościołowi, o to się zawsze modliliśmy i nadal będziemy się modlić.
Małgorzata i Leopold Podgórscy, rodzice diakona Artura Podgórskiego z parafii św. Józefa Robotnika w Kielcach
Nowi diakoni
Tomasz Kasprzyk, parafia Wniebowzięcia NMP w Górach Pińczowskich
Hubert Król, parafia Wniebowzięcia NMP w Książnicach Wielkich
Grzegorz Petrus, parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Łopusznie
Artur Podgórski, parafia św. Józefa Robotnika w Kielcach
Tomasz Pytlarz, parafia Wniebowzięcia NMP w Staromieściu
Piotr Roch, parafia Matki Bożej Częstochowskiej w Dobrakowie
