Reklama

Głos z Torunia

Spotkanie z Oblubieńcem

Bóg się spóźnia, jakby chciał we mnie wzbudzić tęsknotę, oczekiwanie, bycie na miejscu. To miejsce to moja codzienność, to, z kim jestem, wobec kogo jestem – mówił ks. Dawid Wasilewski podczas diecezjalnego spotkania duszpasterstwa kobiet.

Niedziela toruńska 19/2022, str. IV

[ TEMATY ]

duszpasterstwo kobiet

Renata Czerwińska

Szczególnym darem kobiet jest wiara

Szczególnym darem kobiet jest wiara

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Warto zaznaczyć, że duszpasterstwo kobiet, mimo obostrzeń pandemicznych, pod czuwającym okiem asystenta kościelnego, ks. Andrzeja Jankowskiego, spotykało się regularnie nawet w bardzo okrojonym składzie. Dlatego też 23 kwietnia w toruńskim sanktuarium Miłosierdzia Bożego zgromadziło się sporo pań z toruńskich parafii oraz Papowa Toruńskiego.

Kogo szukacie?

Zaproszonym gościem był ks. Dawid Wasilewski, duszpasterz młodzieży, który muzycznie wprowadził słuchaczki w klimat kontemplacji. Jak zaznaczył, „tak naprawdę to Chrystus jest Oblubieńcem, Tym, który prosi mnie, abym ukazał Mu swoją twarz, stanął przed Nim. Twarz czasami bezczelną, arogancką, smutną. To nie zawsze musi być tak, że to ja wołam do Niego: – On chce mnie widzieć takiego, jakim jestem. Kanwą nauczania była przypowieść o pannach mądrych i głupich. Kapłan zwrócił uwagę, że czasem w naszym życiu skupiamy się na tym, czego nie mamy, kręcimy wokół niepotrzebnych spraw, a przegapiamy przyjście Tego, za którym tęskni nasza dusza. – Nagle najważniejsze okazało się szukanie oliwy. Co jest dla nas ważne? Mądrość, elokwencja, dziecko, mąż? Co jest tą oliwą, która stała się ważniejsza niż Oblubieniec? Ta głupota to czekanie na coś, a nie na Kogoś.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Gość i domownik

Piękne świadectwo o tęsknocie za Oblubieńcem dała Arkadia. Po burzliwym życiu wydawało się, że wreszcie znalazła upragnioną przystań – dobrą pracę, mężczyznę, który nie stosował wobec niej przemocy. Jednak jej serce tęskniło za przyjmowaniem Komunii św. Kiedy zdecydowała się na życie w czystości, jedynymi osobami, które rozumiały jej wybór, byli zaprzyjaźniony ksiądz i koleżanka. Jej wybranek na jakiś czas zerwał kontakt… by pół roku później oświadczyć się i ustalić termin ślubu. Dziś są małżeństwem, i, jak sama mówi, zaprosili Boga do tej relacji. – Uczymy się bycia razem, pewnie jeszcze nie raz będziemy się kłócić i godzić, ale z Bogiem to będzie trwałe. Jestem o tym przekonana – a mam za sobą kilkadziesiąt związków – że małżeństwo tylko wtedy będzie piękne, kiedy zaprosi się tam Boga.

Reklama

Trwała nadzieja

O to, czy ufamy Bogu, czy też ludzkim projektom szczęścia, pytał w homilii bp Józef Szamocki, przewodniczący Eucharystii. Nieprzypadkowo Msza św. była sprawowana właśnie w godzinie Miłosierdzia Bożego – pozwoliło to zwrócić wzroku ku Temu, który mimo naszych słabości nigdy nie zawodzi. Ksiądz Biskup zauważył, że tak jak w Ewangelii kobiety były pierwszymi świadkami zmartwychwstania, tak współcześnie często to one właśnie są świadkami wiary w swoich rodzinach. Choć nieraz martwią się o to, jaką drogę wybiorą ich bliscy, pasterz zapewnił, że nadzieja pokładana w Jezusie nie może okazać się płonna. Zachęcił do rozpoznawania Bożego działania w codzienności i dzielenia się wiarą.

Na koniec bp Szamocki odczytał akt zawierzenia kobiet diecezji toruńskiej Jezusowi Miłosiernemu. – Dzisiaj chcemy prosić Boga, by dał nam łaskę mocniejszego otwarcia na Boże Miłosierdzie objawione w Jezusie. On jest dziś obecny wśród nas, choć nie widzimy Go oczyma. Jest i możemy Mu zaufać.

Następnie wraz z przybyłymi paniami oraz asystentem duszpasterstwa udał się na agapę w gościnnym Samarytaninie.

Co dla kobiet znaczą słowa „Jezu, ufam Tobie”? Przeczytajmy świadectwa

Prawdziwy przyjaciel

Ze św. Faustyną zaprzyjaźniłam się, będąc w liceum. Moja biblioteczka wzbogacała się z czasem o kolejne lektury na temat świętej. Byłyśmy sobie coraz bardziej bliskie. Często porównywałam swoje życie duchowe do życia duchowego tej młodej zakonnicy. Od św. Faustyny uczyłam się czerpać radość i pokój z zaufania Jezusowi Miłosiernemu.

Wpatrując się w obraz Jezusa Miłosiernego i wypowiadając akt strzelisty „Jezu, ufam Tobie”, myślę o łaskach, którymi On mnie obdarza. Jezus nie uszczęśliwia przez realizację moich planów dotyczących domu, macierzyństwa, ale to oddanie się Jego woli prowadzi do prawdziwego szczęścia. Nie opuszcza mnie, kiedy w moim sercu pojawiają się złość, pycha, ale otacza prawdziwą miłością.

Reklama

Spotkałam miłość

Dziesięć lat temu spotkanie z Jezusem Miłosiernym zmieniło całe moje życie. Przez lata byłam bardzo daleko od Boga, od Kościoła. Żyłam tak, jakby Go nie było. Na zewnątrz niby wszystko dobrze, ale we mnie narastała coraz większa pustka, poczucie braku sensu życia.

To była noc, nie mogłam zasnąć. Nagle wstałam i zaczęłam szukać obrazu Jezusa Miłosiernego, który zabrałam z domu rodzinnego. Nigdy go nie zawiesiłam na ścianie, bo to takie... zaściankowe. A jednak za każdym razem, kiedy się przeprowadzałam, zabierałam ten obrazek ze sobą. Szukałam długo – leżał pod stertą książek, dokumentów. Zdjęłam ze ściany jakieś „dzieło sztuki nowoczesnej” i powiesiłam ten obraz. Padłam na kolana, wyciągnęłam rękę w stronę Jezusa i zapłakana zaczęłam wołać: Pomóż mi! Jeżeli jesteś, jeżeli istniejesz, proszę, pomóż mi, bo nie mam już siły tak żyć! Po co mi dałeś to życie, do czego Ci jestem potrzebna?! Widzisz, że wszystko przegrałam, zniszczyłam. I zaczęłam płakać tak, jakbym chciała wypłakać cały ból życia. W pewnej chwili przeniknęły mnie słowa: „Nie płacz, Ja Jestem. Ja Jestem. Jestem w każdej twojej łzie”. W jednej chwili wszystko we mnie ucichło, przestałam płakać, ogarnął mnie błogi pokój. Zasnęłam. Rano pomyślałam, że chyba wariuję, zastanawiałam się, co to było. Dziś wiem, że było to spotkanie Miłości Miłosiernej z grzesznikiem. To spotkanie było początkiem nowego życia. Ja, która latami nie chodziłam na Mszę św., dziś nie potrafię żyć bez Eucharystii, bez adoracji, bo to Ten Sam Jezus, którego spotkałam dziesięć lat temu, któremu w każdym trudnym momencie życia mówię: „Jezu, ufam Tobie”. Nigdy mnie nie zawiódł. Tego życia, które dostałam od Jezusa Miłosiernego, nie zamieniłabym na żadne inne. Jestem szczęśliwa. Chwała Panu!

2022-05-02 11:15

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Najlepsza z Matek

Niedziela sandomierska 31/2022, str. IV

[ TEMATY ]

duszpasterstwo kobiet

Alicja Trześniowska

Spotkanie rozpoczęła Eucharystia. wśród uczestników nie mogło zabraknąć ks. Grzegorza Staszczaka

Spotkanie rozpoczęła Eucharystia. wśród uczestników nie mogło zabraknąć ks. Grzegorza Staszczaka

Przy parafii św. Józefa w Sandomierzu odbyło się kolejne spotkanie Duszpasterstwa Kobiet.

Wakacyjne spotkanie poprzedzone zostało Mszą św. w intencji kobiet. Zapraszając na konferencję ks. Grzegorz Staszczak, opiekun duchowy duszpasterstwa, przypomniał, że patrząc na obrazy religijne, np. przedstawiające Matkę Bożą, należy dostrzegać na nich nie tylko osobę, ale też jej obraz duchowy, patrzeć głębiej, z wiarą, sercem, szczególnie w trudnych momentach życiowych, szukać u Matki Bożej zrozumienia aktualnych doświadczeń, pocieszenia, pomocy, prowadzenia. Jak zaznaczyła na wstępie dr Urszula Stępień, kobiety z racji swego powołania zawsze są matkami przez to, że troszczą się o życie kogoś, kto został im powierzony. Jest to troska o rodzinę czy wspólnotę zakonną i w działalności na rzecz innych. W sandomierskich zbiorach sakralnych są liczne przykłady dzieł obrazujących tę tematykę. Ludzie patrzący na dzieła sztuki pragną dociec, co dawni mistrzowie starali się przez nie przekazać, a także za pomocą jakich środków wyrażali swoje przesłanie. – Sztuka chrześcijańska posługuje się swoimi określonymi symbolami i znakami. Poznajemy dzieło sztuki, jego ukryte znaczenie. Niesie nas ono ku Niewidzialnemu – od świata do Stwórcy. Święty Paweł w II Liście do Koryntian uczy nas, że to, co niewidzialne, można zrozumieć dzięki znakom widzialnym. W sztuce chrześcijańskiej ten określony sposób obrazowania pokazuje bogactwo treści, poprzez które Bóg przemawia do człowieka. Nie jest to tylko dzieło artystyczne, ale przekaz wiary – poprzez sztukę możemy wielbić Boga. Święty Jan Damasceński wyraził to następująco: „Piękno i kolor obrazu oddają naszą modlitwę”, więc może i my w wielkim skrócie to uczynimy – powiedziała dr Urszula Stępień do zebranych. Prezentację dzieł sztuki, ukazujących główne wydarzenia z życia Matki Bożej, rozpoczęła dr Stępień od obrazu z XVIII w., niegdyś znajdującego się w ołtarzu, w sandomierskiej katedrze, przedstawiającego narodziny Najświętszej Maryi Panny, autorstwa krakowskiego artysty Łukasza Orłowskiego. – Obraz ten jest bardzo dojrzały pod względem ikonograficznym – autor połączył w nim tajemnicę narodzin Matki Bożej z tajemnicą Niepokalanego Poczęcia. Leżąca w kołysce nowo narodzona Maryja ma pod stopami biegun kołyski, który jest księżycem o ludzkim profilu. W górnej części obrazu jest monogram Maryja, który odnosi nas do symbolu Matki Bożej Immaculaty. Kompozycja zawiera symbole, które sceny narodzin Maryi wzbogacają o nowy wymiar – Niepokalanego Poczęcia, a także eksponujący przyjście na świat Maryi jako początek Nowego Przymierza – objaśniała prelegentka. Kapituła sandomierska zadecydowała o zastąpieniu zniszczonego obrazu Orłowskiego dziewiętnastowiecznym obrazem Józefa Buchbindera, ukazującym scenę kąpieli nowo narodzonej Maryi, odzianej w białą tunikę. Maryję, w geście wzniesionym do błogosławieństwa, z nimbem promienistym wokół głowy, trzyma na rękach jedna z piastunek. Putta obsypują Maryję kwiatami, wprowadzają nastrój powszechnej radości z przyjścia na świat Matki. Artysta, przestrzegając główne założenia ikonograficzne, nie zawarł w swojej kompozycji głębszych treści ikonograficznych – mówiła dr Urszula Stępień. Spotkania Duszpasterstwa Kobiet odbywają się cyklicznie każdego miesiąca w parafii św. Józefa w Sandomierzu.

CZYTAJ DALEJ

Kraków: uroczystości pogrzebowe poety Leszka Długosza

2024-03-27 19:12

[ TEMATY ]

pogrzeb

PAP/Łukasz Gągulski

- Żegnamy człowieka niezwykłego, o którego prawdziwym duchu mówi jego poezja - mówił abp Marek Jędraszewski w czasie uroczystości pogrzebowych śp. Leszka Długosza w kościele Świętego Krzyża w Krakowie. Doczesne szczątki artysty spoczęły na Cmentarzu Rakowickim.

- Żegnamy człowieka niezwykłego, o którego prawdziwym duchu mówi jego poezja, a także często poezja śpiewana - stwierdził abp Marek Jędraszewski na początku Mszy św. pogrzebowej w kościele Świętego Krzyża w Krakowie. Zwrócił uwagę na zbiór wierszy „Ta chwila, ten blask lata cały”. - Ten zbiór mówi wiele o miłości pana Leszka Długosza do życia; do tego, by tym życiem umieć się także upajać - dodawał metropolita krakowski cytując fragmenty poezji, wśród których był wiersz „Końcowa kropka”. - Odejście pana Leszka Długosza jest jakąś kropką, ale tylko kropką w jego wędrówce ziemskiej - mówił abp Marek Jędraszewski. - Głęboko wierzymy, że dopiero teraz zaczyna się pełne i prawdziwe życie; że z Chrystusem zmartwychwstałym będziemy mieć udział w uczcie cudownego życia bez końca. Tym życiem będziemy mogli się upajać i za nie Bogu dziękować i wielbić - dodawał metropolita krakowski.

CZYTAJ DALEJ

Wielkopostna droga bezdomnych z okolic Watykanu

2024-03-27 17:23

[ TEMATY ]

Droga Krzyżowa

Adobe.Stock

Z misją zaniesienia nie tylko wsparcia materialnego, ale i Słowa Bożego wyszły do bezdomnych mieszkających w okolicach Placu św. Piotra siostry klaretynki. Z przesłaniem zapowiadającym radość Wielkanocy wyruszyły w miejsca, gdzie ludzie wielu narodowości żyją często na kartonach, pozbawieni jakiejkolwiek nadziei. Na progu Wielkiego Tygodnia misjonarki zorganizowały dla ubogich, bezdomnych i samotnych nabożeństwo pokutne, z możliwością przystąpienia do spowiedzi.

Nabożeństwo pokutne odbyło się pod Kolumnadą Berniniego, która dla wielu od lat stanowi jedyny dach nad głową.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję