Reklama

Niedziela Lubelska

U boku św. Anny

Od głoszenia Ewangelii nie ma emerytury.

Niedziela lubelska 32/2021, str. V

[ TEMATY ]

ewangelizacja

Paweł Wysoki

Liturgii przewodniczył biskup siedlecki Kazimierz Gurda

Liturgii przewodniczył biskup siedlecki Kazimierz Gurda

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Przesłanie orędzia papieża Franciszka na Światowy Dzień Dziadków i Osób Starszych szczególnie mocno wybrzmiało w sanktuarium św. Anny w Lubartowie. 26 lipca na modlitwie u stóp babci Pana Jezusa zgromadzili się mieszkańcy miasteczka oraz pielgrzymi. Wielu z nich przystąpiło do krucjaty w intencji małżeństw zagrożonych rozpadem. Odpustowej Eucharystii przewodniczył biskup siedlecki Kazimierz Gurda; sprawowali ją abp Stanisław Budzik oraz kapłani z diecezji lubelskiej i siedleckiej.

Brama na Podlasie

Parafie ziemi lubartowskiej sąsiadują z parafiami diecezji siedleckiej; są szeroko otwartą bramą na Podlasie. Gdy przed niemal 400 laty budowana była obecna bazylika św. Anny, wierni należeli do dekanatu parczewskiego. Chociaż zmieniły się granice diecezji, do dziś owocnie podejmowana jest duszpasterska współpraca. Jednym z jej przykładów jest opieka nad chorymi w ramach działalności domowego i stacjonarnego Hospicjum św. Anny. Za tę życzliwą współpracę biskupowi siedleckiemu podziękował ks. Andrzej Juźko, proboszcz parafii św. Anny.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Gospodarz sanktuarium zwrócił uwagę zgromadzonych na napis, jaki w języku łacińskim znajduje się w prezbiterium kościoła. Są to słowa: „Świętym dziedzictwem są ich potomkowie”. – Jesteśmy kolejnym pokoleniem wiary żyjącym na lubartowskiej ziemi u boku św. Anny. To nasze zobowiązanie i zadanie – podkreślił. Słowa wdzięczności skierował do osób starszych. – Starsi krótko śpią, bo długo się modlą – powiedział.

Nauczyciele życia

Reklama

W homilii bp Kazimierz Gurda zachęcał do modlitwy w intencji seniorów. – Zadania, jakie mamy wypełnić, nie kończą się wraz z ukończeniem pracy zawodowej. Są takie dziedziny życia, od których nie ma emerytury. Zadaniem, od którego nie można się zwolnić, jest głoszenie Ewangelii, przekazywanie wiary i tradycji wnukom. Tego możemy się nauczyć od dziadków Pana Jezusa – podkreślił ksiądz biskup.

Chociaż Ewangelie nic na ten temat nie wspominają, z pewnością Jezus jako dziecko miał kontakt z babcią i dziadkiem, a oni pomagali ziemskim rodzicom Zbawiciela w wychowaniu, szczególnie w przekazywaniu wiary opartej na Piśmie Świętym i tradycji religijnej. – Przekazywali to, czym sami żyli, czego doświadczyli od Boga jako konkretne osoby i jako naród. Podobnie wy, współcześni dziadkowie, jesteście potrzebni swoim rodzinom i wezwani, by strzec wiary i przekazywać ją młodym. Nie obawiajcie się włączać Boga w historię życia opowiadaną wnukom – zaapelował bp Gurda. Za Ojcem Świętym Franciszkiem przypomniał, że obowiązkiem seniorów jest troska o zakorzenienie w Chrystusie przez osobiste życie sakramentalne i zachęcanie do takiej postawy ludzi młodych. – Tylko w ten sposób możemy zachować nasze chrześcijańskie korzenie i ustrzec je przed zniszczeniem. Trzeba udzielać dzieciom i młodzieży duchowego wsparcia, by mimo trudnych czasów mogli trwać w Chrystusie, by kiedyś mogli powiedzieć o swoich babciach i dziadkach: oni słowem i przykładem nauczyli mnie żyć Dekalogiem i Ewangelią – podkreślił.

2021-08-03 11:47

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Miłość dzielona się mnoży

Ewangelizacja i praca z ubogimi to główny cel działania wspólnoty Przymierze Miłosierdzia. Od kilkunastu lat jest ona obecna i z powodzeniem rozwija się w archidiecezji poznańskiej.

Co ciekawe, pierwsza wspólnota nie powstała w Poznaniu, tylko w Buku. Stamtąd rozlała się na Poznań, Czarnków i Wolsztyn, gdzie dziś wiernie realizuje swoją misję i pokazuje, że Ewangelia jest cały czas żywa i ma moc przemienić każde życie.

CZYTAJ DALEJ

Kryzys powołań czy kryzys powołanych?

Tę wspólną troskę o powołania powinno się zacząć nie tylko od tygodniowego szturmowania nieba, ale od systematycznej modlitwy.

Często wspominam pewną rozmowę o powołaniu. W czasach gdy byłem rektorem seminarium, poprosił o nią młody student. Opowiedział mi trochę o sobie, o dobrze zdanej maturze i przypadkowo wybranym kierunku studiów. Zwierzył się jednak z największego pragnienia swojego serca: że głęboko wierzy w Boga, lubi się modlić, że jego największe pasje dotyczą wiary, a do tego wszystkiego nie umie uciec od przekonania, iż powinien zostać księdzem. „Dlaczego więc nie przyjdziesz do seminarium, żeby choć spróbować wejść na drogę powołania?” – zapytałem go trochę zdziwiony. „Bo się boję. Gdyby ksiądz rektor wiedział, jak się mówi u mnie w domu o księżach, jak wielu moich rówieśników śmieje się z kapłaństwa i opowiada mnóstwo złych rzeczy o Kościele, seminariach, zakonach!” – odpowiedział szczerze. Od tamtej rozmowy zastanawiam się czasem, co dzieje się dziś w duszy młodych ludzi odkrywających w sobie powołanie do kapłaństwa czy życia konsekrowanego; z czym muszą się zmierzyć młodzi chłopcy i młode dziewczyny, których Pan Bóg powołuje, zwłaszcza tam, gdzie ziemia dla rozwoju ich powołania jest szczególnie nieprzyjazna. Kiedy w Niedzielę Dobrego Pasterza rozpoczniemy intensywny czas modlitwy o powołania, warto zacząć nie tylko od analiz dotyczących spadku powołań w Polsce, od mniej lub bardziej prawdziwych diagnoz tłumaczących bolesne zjawisko malejącej liczby kapłanów i osób życia konsekrowanego, ale od pytania o moją własną odpowiedzialność za tworzenie przyjaznego środowiska dla wzrostu powołań. Zapomnieliśmy chyba, że ta troska jest wpisana w naturę Kościoła i nie pojawia się tylko wtedy, gdy tych powołań zaczyna brakować. Kościół ma naturę powołaniową, bo jest wspólnotą ludzi powołanych przez Boga, a jednocześnie jego najważniejszym zadaniem jest, w imieniu Chrystusa, powoływać ludzi do pójścia za Bogiem. Ewangelizacja i troska o powołania są dla siebie czymś nieodłącznym, a odpowiedzialność za powołania dotyczy każdego człowieka wierzącego. Myśląc więc o powołaniach, zacznijmy od siebie, od osobistej odpowiedzi na to, jak ja sam buduję klimat dla rozwoju swojego i cudzego powołania. Indywidualna i wspólna troska o powołania nie może wynikać z negatywnych nastawień. Mamy się troszczyć o powołania nie tylko dlatego, że bez nich nie uda nam się dobrze zorganizować Kościoła, ale przede wszystkim z tego powodu, iż każdy człowiek jest powołany przez Boga i potrzebuje naszej pomocy, aby to powołanie rozeznać, mieć odwagę na nie odpowiedzieć i wiernie je zrealizować w życiu.

CZYTAJ DALEJ

Watykan: papież przyjął abp. Urbańczyka

2024-04-20 13:25

[ TEMATY ]

Franciszek

Episkopat News

Ojciec Święty Franciszek przyjął dziś rano na audiencji Jego Ekscelencję ks. abp. Janusza Urbańczyka, arcybiskupa tytularnego Voli, nuncjusza apostolskiego w Zimbabwe, wraz z członkami jego rodziny - poinformowało Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej.

Arcybiskup Janusz Urbańczyk urodził się 19 maja 1967 r. w Kraszewie (Polska). Święcenia kapłańskie przyjął 13 czerwca 1992 r. i jest inkardynowany do diecezji elbląskiej.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję