Reklama

Ta nuta znajdzie cię wszędzie

Ileż to już razy przypadek pisał najbardziej wymyślne scenariusze, dając mi możliwość posłuchania muzyki w mistrzowskich wykonaniach, w dodatku w miejscach często tak nieoczywistych, że odnoszę wrażenie, iż ktoś to w jakiś niewytłumaczalny sposób ustawił...

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Był 1980 r., jako młodziak pojechałem na konkurs muzyczny do Paryża, a co gorsza z kolegami byliśmy tak zuchwali, że go wygraliśmy. Oczywiście, w wolnych chwilach, wyposażeni w przydziałowe 10 dolarów, przemierzaliśmy miasto, które było dla nas – wychowywanych w siermiężnej komunie – jak plener z Gwiezdnych wojen. I tak, szwędając się z kolegą, poklejeni sokiem z ananasa (pierwszy raz widziałem „na żywo” całego), weszliśmy do katedry Notre Dame. Tłum zwiedzających nie sprzyjał kontemplacji, ale... miał tam akurat próbę przed wieczornym koncertem chór z uniwersytetu w Oxfordzie. Ta fuzja doznań estetycznych wbiła mnie w katedralną ławkę. W to samo miejsce trafiałem potem wielokrotnie przy okazji rozmaitych koncertów i spektakli. Kiedy na początku XXI wieku usłyszałem ćwiczącego organistę tytularnego tej świątyni – Olivera Latry’ego, osłupiałem. To był kompletnie inny rodzaj artykulacji, znacznie odważniejsze decyzje w rejestracji instrumentów, efektowniejsze, osadzone w naszych czasach. Muzyka nie dla muzyków, a dla słuchaczy. Jest taka płyta Midnight at Notre-Dame. Organ Transcriptions – Mozart, Bach, Wagner, Liszt, Berlioz, Prokofiew, Rachmaninow. Wystarczy posłuchać Preludium fortepianowego op. 3 No. 2 tego ostatniego (w którym kompozytorowi śni się, że został pochowany żywy i słyszy cmentarne dzwony), aby zrozumieć, jak inne od polskiej szkoły organowej jest to granie. Jeśli dodam, że jest ono osiągalne w technologii SACD (wielokanałowej) i tradycyjnym CD, to jedynie napomknę, że jakość tego jest wręcz audiofilska. W czasach, kiedy czekamy, aby ten genialny instrument ponownie zabrzmiał (szczęśliwie ocalał z pożogi), możemy posłuchać, jak o północy w Paryżu wiatr odbija się w nawach, wielkich oknach. To wręcz magia.

Ale czy to najbardziej zaskakujące, przypadkowe doświadczenie? Zdecydowanie nie. Pewnego lata jako krytyk odwiedziłem Gdynię i tamtejszy festiwal Gdynia Summer Jazz Days. Gdy odsypiałem nocne wędrówki po jazzowych klubach, nagle gdzieś z zaświatów usłyszałem The Peacocks Jimmy’ego Rowlesa. Frazowanie Branforda Marsalisa, barwę instrumentu... Muzyka płynęła z nieba, czyli... z sufitu. Jak to możliwe? Branford dostał pokój dokładnie nade mną. Gdy opowiedziałem mu tę historię w styczniu, odpowiedział: „Kurcze, dobrze, że nie przyszedłeś i mi... (tu padły słowa nieprzystające do naszego tygodnika)”. A ja byłem w siódmym niebie.

Największa niespodzianka przytrafiła mi się jednak w Bilbao. Między spektaklami mieliśmy dzień wolny. W tamtejszym teatrze tego dnia koncertowali mistrzowie spod szyldu I Musici. To był czas, w którym spływały na nich wszelkie laury, płyty brylowały w zestawieniach krytyków, kochali je melomani. Ale to doświadczenie innej kategorii niż to, co Szef wszystkich szefów przygotował mi w drodze z obchodów 60. rocznicy bitwy o Monte Cassino. Otóż gdy zakończyły się oficjalne obchody – uroczysta Msza św., zwiedzanie klasztoru i obiad z władzami Włoch i Polski – moi włoscy przyjaciele, opiekunowie z Ferrentino, nagle zjechali limuzyną z głównej drogi i gdzieś po kilku kilometrach dojechaliśmy pod wielkie opactwo Cystersów. Tysiące papieskich dokumentów, często z XVI i XVII wieku, manuskrypty muzyki liturgicznej i szemrząca gdzieś cicho z głośników muzyka – chorał gregoriański... Doświadczenie iście mistyczne. Boska nuta znalazła mnie i tam.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2021-06-29 13:49

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Całun Turyński – badania naukowe potwierdzają, że nie został wyprodukowany

2024-03-28 22:00

[ TEMATY ]

całun turyński

Adobe.Stock

Całun Turyński

Całun Turyński

W Turynie we Włoszech zachowało się prześcieradło, w które według tradycji owinięto ciało zmarłego Jezusa - Święty Całun. W ostatnich latach tkanina ta została poddana licznym, nowym badaniom naukowym. Rozmawialiśmy o tym z prof. Emanuelą Marinelli, autorką wielu książek na temat Całunu - niedawno we Włoszech ukazała się publikacja „Via Sindonis” (Wydawnictwo Ares), napisana wspólnie z teologiem ks. Domenico Repice.

- Czy może pani profesor wyjaśnić tytuł swojej nowej książki „Via Sindonis”?

CZYTAJ DALEJ

Msza św. Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek rozpoczyna obchody Triduum Paschalnego

2024-03-28 07:18

[ TEMATY ]

Wielki Czwartek

Karol Porwich/Niedziela

Mszą Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek rozpoczynają się w Kościele katolickim obchody Triduum Paschalnego - trzydniowe celebracje obejmujące misterium Chrystusa ukrzyżowanego, pogrzebanego i zmartwychwstałego. Liturgia tego dnia odwołuje się do wydarzeń w Wieczerniku, kiedy Jezus ustanowił dwa sakramenty: kapłaństwa i Eucharystii.

Liturgista, ks. prof. Piotr Kulbacki z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego powiedział PAP, że część pierwsza Triduum - misterium Chrystusa ukrzyżowanego - rozpoczyna się Mszą Wieczerzy Pańskiej (Wielki Czwartek) i trwa do Liturgii na cześć Męki Pańskiej (Wielki Piątek). Po tej liturgii rozpoczyna się dzień drugi - obchód misterium Chrystusa pogrzebanego, trwający przez całą Wielką Sobotę. Nocna Wigilia Paschalna rozpoczyna trzeci dzień - misterium Chrystusa zmartwychwstałego – obchód trwający do nieszporów Niedzieli Zmartwychwstania.

CZYTAJ DALEJ

Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować

2024-03-29 06:20

[ TEMATY ]

Wielki Piątek

rozważanie

Adobe. Stock

W czasie Wielkiego Postu warto zatroszczyć się o szczególny czas z Panem Bogiem. Rozważania, które proponujemy na ten okres pomogą Ci znaleźć chwilę na refleksję w codziennym zabieganiu. To doskonała inspiracja i pomoc w przeżywaniu szczególnego czasu przechodzenia razem z Chrystusem ze śmierci do życia.

Dzisiaj nie ma Mszy św. w kościele, ale adorując krzyż, rozważamy miłość Boga posuniętą do ofiary Bożego Syna. Izajasz opisuje Jego cierpienie i nagrodę za podjęcie go (Iz 52, 13 – 53, 12). To cierpienie, poczynając od krwi ogrodu Oliwnego do śmierci na krzyżu, miało swoich świadków, choć żaden z nich nie miał pojęcia, że w tym momencie dzieją się rzeczy większe niż to, co widzą. „Podobnie, jak wielu patrzyło na niego ze zgrozą – tak zniekształcony, niepodobny do człowieka był jego wygląd i jego postać niepodobna do ludzi – tak też wprawi w zdumienie wiele narodów. Królowie zamkną przed nim swoje usta, bo ujrzą coś, o czym im nie mówiono, i zrozumieją coś, o czym nigdy nie słyszeli” (Iz 52, 14n). Krew Jezusa płynie jeszcze po Jego śmierci – z przebitego boku wylewa się zdrój miłosierdzia na cały świat. Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję