Poddasze Centrum Wikliniarstwa w Rudniku nad Sanem zyskało nowy wygląd. Dostępna przestrzeń została podzielona na dwie części, na których zwiedzający mogą podziwiać nie tylko wyroby z wikliny, ale również warsztat pracy wikliniarza.
Wprowadzając zwiedzających w świat wikliny, pokazujemy, że wiklina to nie tylko kosze, stoliki, fotele, stojaki na kwiaty, szafki, bujaki czy lampy, czyli przedmioty codziennego użytku, ale również materiał do tworzenia sztuki, także przestrzennej: wiszącej czy też stojącej. Bliskie sąsiedztwo wikliny użytkowej i artystycznej pokazuje możliwości rozwoju tej dziedziny wytwórczości. W drugiej części zgromadzone są eksponaty związane z życiem codziennym ludzi – mieszkańców Rudnika nad Sanem. Zbiory są wyjątkowo bogate, pokazujące jak człowiek zmieniał, doskonalił i upiększał świat, w którym żył, jak zaspakajał swoje potrzeby – powiedziała Anna Straub, dyrektor Miejskiego Ośrodka Kultury w Rudniku nad Sanem.
Przestrzeń, która na nowo została zaaranżowana, zajmuje 220 m kw. Wystawa przedstawia tradycję uprawy wikliny oraz plecionkarstwa. Można na niej zobaczyć także różne odmiany wikliny, sposoby jej wykorzystania oraz warsztat pracy wikliniarza. Postarano się również o zdjęcia, które przedstawiają cykl obróbki wikliny. Na wystawie można również zobaczyć kosze i inne wyroby, które nagradzane były w licznych konkursach. Zwiedzający mają możliwość zobaczenia, że z wikliny powstają nie tylko kosze czy ozdoby, ale również meble i oryginalna wiklinowa moda.
Przemyślana aranżacja oraz praca Waldemara Łojka, pracownika placówki, zaowocowała ekspozycją usystematyzowaną w boksach tematycznych. Opisy do niej przedstawione są w przejrzystej i spójnej wizualnie formie, dzięki czemu wystawa stała się bliższa i bardziej zrozumiała dla zwiedzających. Ocalono od zapomnienia elementy wyposażenia dawnego gospodarstwa i jego otoczenia, narzędzia rolnicze, m.in. do obróbki lnu. To wszystko składa się na ciekawą i wszechstronną wystawę etnograficzną stworzoną dzięki darczyńcom, pasjonatom i kolekcjonerom z Rudnika i okolic. Pokazuje bogactwo tego wszystkiego, co otacza mieszkańców regionu oraz ułatwiało im kiedyś funkcjonowanie.
Powoli dobiega końca posługa pasterska bp. Antoniego Pacyfika Dydycza w naszej diecezji. W tym krótkim podziękowaniu redakcji „Niedzieli Podlaskiej”, które również będzie wdzięcznością wiernych diecezji drohiczyńskiej, przede wszystkim pragnę podkreślić, że to dzięki zabiegom bp. Antoniego nasza diecezja ma oddzielną wkładkę Tygodnika Katolickiego „Niedziela”, dzięki której wierni na bieżąco mogą śledzić wydarzenia z życia naszej diecezji. Pochylając się nad posługą biskupią, śmiało należy stwierdzić, że otwiera ona nam oczy na to, czego do końca nie byliśmy świadomi. Bp Antoni Pacyfik Dydycz na przestrzeni 20 lat swojej posługi jako ordynariusz diecezji drohiczyńskiej dokonał czegoś wręcz niesamowitego. Dwa wymiary posługi – głoszenie Słowa Bożego oraz sprawowanie sakramentów, a w to wszystko wplecione zarządzanie diecezją. Ksiądz Biskup dokonał reorganizacji administracyjnej kurii diecezjalnej, przeprowadził synod diecezjalny, powołał do istnienia kilka parafii, konsekrował wiele świątyń oraz wiele innych inicjatyw o charakterze administracyjno-pastoralnym. Spod jego pióra, jak się okazuje, wyszło bardzo dużo tekstów. Jedne z nich były przeznaczone od samego początku do druku, inne natomiast związane z posługą głoszenia Słowa Bożego podczas sprawowanych sakramentów. Patrząc na horyzont poruszanych zagadnień, można dostrzec wielką wrażliwość Autora, który dostrzegał złożoność życia społeczno-kulturalnego. Bowiem ich tematyka dotykała praktycznie każdego wymiaru ludzkiego życia. Próbując dokonać pewnej systematyki, należy uwypuklić wśród nich takie przestrzenie, jak: socjologiczne spojrzenie na procesy i zmiany życia społecznego; media i ich rola w budowaniu sprawiedliwości społecznej; rola i misja kultury w życiu jednostek i społeczeństw; nauka i edukacja w służbie człowieka; budowanie świadomości eklezjalnej oraz to, co bardzo zajmowało Księdza Biskupa, czyli losy rodzin i naszej Ojczyzny, a także krzewienie postaw patriotycznych. Przedstawiona powyżej próba usystematyzowania bogactwa poruszanych zagadnień do końca nie jest wystarczająca, bowiem wiele tekstów napisanych przez bp. Antoniego Dydycza jest z pogranicza przedstawionych płaszczyzn. Warto podkreślić, że każdy tekst zogniskowany jest chrystologicznie, że Jezus Chrystus, który jest Drogą, Prawdą i Życiem, jest jedyną, a zarazem ostateczną odpowiedzią i rozwiązaniem dla trudnych i narastających problemów, z jakimi boryka się współczesne społeczeństwo wchodzące w przestrzeń pluralizmu w każdej przestrzeni ludzkiego życia.
Dzisiaj - 19 września - przypada 123. rocznica urodzin bł. s. Marii Teresy Kowalskiej – męczennicy obozu koncentracyjnego w Działdowie, beatyfikowanej przez Jana Pawła II w gronie 108. Męczenników II wojny światowej. Siostry Klaryski Kapucynki z Przasnysza zapraszają zainteresowanych księży proboszczów do składania wniosków o udzielenie relikwii błogosławionej.
S. Maria Teresa urodziła się w Warszawie 19 września 1902 r. pod świeckim imieniem Mieczysława. Pochodziła z niezamożnej rodziny robotniczej, której część w początkach lat dwudziestych wyemigrowała z nieznanych do dzisiaj przyczyn do Związku Sowieckiego. Będąc gorliwą w wierze aktywnie brała udział w życiu religijnym stolicy – należała, jak świadczy o tym jej odręczna notatka sporządzona na profesji, do dziewięciu bractw i stowarzyszeń.
- Nie można właściwie formować umysłów i sumień każdego człowieka, ale zwłaszcza młodego, bez odniesienia do krzyża, który jest symbolem najwspanialszej, najpiękniejszej miłości, poświęcenia się dla innych – mówił abp Marek Jędraszewski w Kaszowie, gdzie poświęcił nowy budynek Zespołu Szkolno-Przedszkolnego.
– To dzieło, na które z nadzieją oczekiwały kolejne pokolenia, dziś staje się rzeczywistością. Będzie to miejsce codziennej nauki i pracy, ale także przestrzeń kształtowania serc i sumień młodego pokolenia, przyszłości naszej ojczyzny i Kościoła – mówiła na początku Mszy św. dyrektor Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Kaszowie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
