Przed rokiem, gdy spotkałam jubilatkę, na zakończenie rozmowy życzyłam jej, aby dożyła kolejnych urodzin. Z tym większą radością piszę, że świętowano je tym razem przez kilka dni.
Mecenas Maciej Krzyżanowski mocno się zaangażował w upowszechnienie historii najstarszej mieszkanki Małopolski. Jak informuje, już w środę, 12 lutego, życzenia złożyli przedstawiciele małopolskiego Sejmiku i krakowskiej Rady Miasta – profesor Jan Duda i Michał Drewnicki. Drogą telefoniczną życzenia przekazał prezydent Andrzej Duda.
– Pani Wanda często wspomina zeszłoroczną wizytę prezydenta, to było dla niej wielkie przeżycie – przyznaje mec. Krzyżanowski. I stwierdza: – Michał Drewnicki był pierwszym reprezentantem Krakowa, od momentu kiedy pani Wanda skończyła 100 lat. To wtedy do jubilatki przybył wiceprezydent naszego miasta z listem gratulacyjnym, po czym zapomniano o najstarszej krakowiance.
Bezpośrednio po wizycie u jubilatki wiceprzewodniczący rady miasta udał się na obrady, które w tym dniu prowadził. Na wstępie poinformował radnych o niezwykłym jubileuszu. – Brawa były od lewa do prawa – relacjonuje Krzyżanowski i zauważa: – Pani Wanda doprowadziła do przynajmniej chwilowej zgody, niespotykanej na tej sali obrad.
Najstarsza Małopolanka ma 109 lat.
Podziel się cytatem
Reklama
Były także prywatne urodziny, w których uczestniczyli przyjaciele jubilatki. Doszło również do spotkania z 94-letnią Teresą Wojciechowską. – Panie wcześniej się nie znały, ale szybko zaczęły snuć wspomnienia o ukochanym Lwowie, z którego musiały uciekać po II wojnie światowej – przyznaje mecenas.
W piątek złożył jubilatce wizytę abp Marek Jędraszewski. – Metropolita krakowski odwiedził panią Wandę w samo południe – relacjonuje Krzyżanowski. – Jubilatka powitała gościa, grając walca z Nocy i dni. Powiedziała, że jest zaszczycona wizytą arcybiskupa. Następnie odmówiliśmy Anioł Pański, a potem był czas na wspominanie ukochanego Lwowa przy faworkach i serniku. Była też mowa o przyjeździe do Krakowa i o nowym, zdecydowanie trudniejszym życiu jubilatki i jej rodziców – dodaje.
Metropolita podarował pani Wandzie i uczestniczącym w spotkaniu jej przyjaciołom oraz paniom, które się nią opiekują, różańce. Życzył jubilatce Bożego błogosławieństwa, spokojnego i godnego życia oraz wielu powodów do radości i uśmiechu, z którym powitała szczególnego gościa. Maciej Krzyżanowski podkreśla: – Najstarsza Małopolanka, diecezjanka, absolwentka UJ, nauczycielka, która wychowała wiele znanych muzycznych osobowości, była wzruszona tą wizytą. Bardzo dziękowała za wspólną modlitwę i niecodzienne spotkanie.
Matko Boga, Królowo świata, Matko ludzi – módl się za nami” – te słowa śpiewamy w jednej z pieśni. Wspomnienie Matki Bożej Królowej obchodziliśmy 22 sierpnia. Pod tym wezwaniem jest kościół i kilka parafii naszej archidiecezji. Szczególną świątynią dedykowaną Królowej Świata jest gotycka kolegiata w Stargardzie, przy której dokładnie 60 lat temu bp Teodor Bensch powołał parafię pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Świata. Z tej okazji w kolegiacie odbyły się uroczystości jubileuszowe. Świętowanie jubileuszu rozpoczęło się w niedzielę 20 sierpnia, a zakończyło się po oktawie 27 sierpnia br. Każdego dnia dziękowaliśmy za sakramenty, które przez sześćdziesiąt lat były udzielane w parafii.
Doskonale znany tekst dzisiejszej Ewangelii zachęca nas do konfrontacji z naszym podążaniem za Chrystusem. Zastanawiamy się nieraz nad naszą relacją do Boga, wiele możemy już o tym powiedzieć, ale życie nieustannie to weryfikuje i niejako wymusza na nas stanięcie w prawdzie wyrażonej nie tylko słowem, ale nade wszystko czynem. Już nieraz uświadamialiśmy sobie, że wiara i pójście za Chrystusem nie jest życiem usłanym różami, a dziś Jezus mówi nam wprost o drodze, na której trzeba dźwigać codzienny krzyż. I stoi przed nami wiele, na pozór sprzecznych, zachowań, jak choćby nienawiść do ojca, matki, żony, dzieci. Czy może nas ów tekst gorszyć? Myślę, że żadną miarą. Trzeba jednak należycie uporządkować hierarchię wartości w naszym życiu, by wiedzieć, co z czego wynika. Oczywiście, na pierwszym miejscu musi być Bóg. Potem – Jego wola względem naszego życia. To tak jakby z nieco innej strony modlitwa Ojcze nasz..., która przypomina wpierw o uświęceniu Boga, o Jego należytym miejscu w naszym życiu, o naszej otwartości na Jego wolę, a następnie dopiero wyraża prośbę o chleb powszedni, który jest symbolem doczesności. Wszystko musi być budowane na fundamencie, którym jest Bóg. Jeśli chcesz pójść za Chrystusem, musisz to uczynić bezkompromisowo. Stanąć przed nim sam na sam. Bez niczyjego wsparcia, zaplecza i zabezpieczeń. Tylko On i ja. Moje „ja” – ja sam przed Nim jestem nikim, bo wszystko, czym jestem, wynika z mojej relacji do Niego. Tym jest moja „nienawiść” do siebie samego: wyraża się w oddaniu wszystkiego Bogu – tak jak oddanie żony, dzieci, braci czy sióstr. Wszystko zaczyna się od mojej relacji do Niego. Od wzięcia tego wszystkiego jakby od nowa – w postaci krzyża obrazującego wszystko, z czym przychodzi mi żyć na co dzień. Jeśli nie przyjmę tego w duchu wiary, nie jestem uczniem Chrystusa. Cała rzeczywistość mojego ziemskiego pielgrzymowania musi być interpretowana w duchu wiary. Wszystko dzieje się po coś. Wszystko w Bożym planie ma swój sens i ma czemuś służyć. To fundament, o którym pisze dalej ewangelista Łukasz. Twoje życie musi być zaplanowane na współpracę z Bogiem. Zaczynasz budować. A jeśli już, to od początku do końca – mówiąc nieco prostym językiem: na dobre i na złe. Jestem z Nim wtedy, gdy moje życie „układa się”, ale i wtedy, gdy przychodzi moment próby. To jest nie tylko trwałe budowanie fundamentu, ale i zdolność wykończenia budowy. Jeśli w chwili próby porzucam Jezusa, to jestem człowiekiem godnym politowania albo obiektem drwin. Czym jest moja wiara tylko w chwili powodzenia, albo czym jest moja miłość tylko w dobrej, a nie złej doli? Życie nasze pozostaje ciągłym zmaganiem, walką – wygrana pozostaje tylko z Chrystusem.
Na modlitwie zebrali się członkowie różnych wspólnot Odnowy Archidiecezji Wrocławskiej.
– Jezus w czasie każdej Eucharystii uwalnia nasze serca mocą swojej miłości. We wspólnocie, która jest darem dla każdego człowieka, rozeznajemy wolę Pana, stajemy się braćmi i siostrami i czynimy swoje serce wolnym – mówił do członków Odnowy bp Jacek Kiciński.
W parafii św. Maksymiliana we Wrocławiu członkowie Katolickiej Odnowy w Duchu Świętym Archidiecezji Wrocławskiej przeżywali Dzień Jedności Wspólnot. Punktem kulminacyjnym wydarzenia była uroczysta Eucharystia pod przewodnictwem bp. Jacka Kicińskiego. Wcześniej nauczanie głosił ks. Łukasz Plata, ewangelizator, dr nauk teologicznych w zakresie teologii moralnej. – Spotkamy się co roku, aby wspólnie się modlić, formować i budować między nami jedność. Byśmy – mimo różnorodności wielu wspólnot – podążali w jednym kierunku – tłumaczy Renata Kopeć, świecki koordynator Katolickiej Odnowy w Duchu Świętym Archidiecezji Wrocławskiej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
