Kościół seminaryjny przy Wyższym Seminarium Duchownym w Lublinie wybudowano w latach 1714-30 według planu ks. Mikołaja Augustynowicza, superiora misjonarzy lubelskich. Wewnątrz kościół jest bogato wyposażony. W prezbiterium znajduje się obraz Przemienienia Pańskiego pędzla Szymona Czechowicza. W zakończeniu prawej nawy jest ołtarz Pana Jezusa z krzyżem rzeźbionym przez Antoniego Panasiuka. W tej samej nawie znajdują się ołtarz i obraz Matki Bożej wykonany przez Czechowicza, przedstawiający Madonnę z Dzieciątkiem.
W lewej nawie znajduje się ołtarz św. Barbary. U góry ołtarza jest obraz św. Elżbiety, królowej Węgier, wspomagającej wiernych. Wizerunek św. Barbary przedstawia ją na tle wieży, w której, według tradycji, miała być więziona, widać na nim także miecz, od którego zginęła za wiarę Chrystusową.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Na ołtarzu znajduje się obraz Matki Bożej Częstochowskiej z napisem: „Królowo Korony Polskiej módl się za nami”. W lewym rogu obrazu jest napis: ks. Augustyn 1906. Według ks. Edwarda Kaszaka, obraz został ofiarowany w 1906 r. przez ks. Antoniego Nojszewskiego, który był rektorem Seminarium Duchownego w Lublinie w latach 1889 – 1918. Przy tym obrazie klerycy doznawali licznych łask – zarówno duchowych, jak i materialnych, a jako wyraz wdzięczności umieszczali wota dziękczynne.
Na początku II wojny światowej Seminarium Duchowne w Lublinie zostało zamknięte przez okupanta. 27 grudnia 1941 r. otwarto Seminarium Duchowne w Lublinie z siedzibą w Krężnicy Jarej. Wykłady rozpoczęły się 23 stycznia 1942 r. Kronika Seminaryjna Dz. IV 3670 w tytule: „Seminarium Duchowne w obrazach” pod datą 10 maja 1942 r. przedstawia zdjęcie z obrazem Matki Bożej Królowej Korony Polskiej z widocznymi wotami.
W latach 2005-06 przeprowadzono renowację ołtarza św. Barbary, którą sponsorował ks. kan. Stefan Orzeł. Wraz z ołtarzem został oddany do konserwacji obraz Matki Bożej Królowej Korony Polskiej. Wtedy zdjęto wota i przekazano je do biblioteki seminaryjnej. Wota, niestety, zaginęły.
Reklama
Biskup pomocniczy lubelski Mieczysław Cisło twierdzi, że obraz Matki Bożej Królowej Korony Polskiej wraz z obrazem Madonny z Dzieciątkiem Jezus i obrazem Matki Bożej Nieustającej Pomocy z kaplicy sióstr w seminarium tworzą tryptyk. Wszystkie zostały odnowione podczas konserwacji ołtarza św. Barbary. W święto Ofiarowania Pańskiego przy ołtarzu św. Barbary dokonuje się poświęcenia świec. Bp Cisło wyjaśnia wtedy historię obrazu i klerycy chętnie się przy nim modlą.
W 2016 r. przeprowadziłem ankietę na temat kultu obrazu Matki Bożej Królowej Korony Polskiej wśród najstarszych kapłanów archidiecezji lubelskiej. Wszyscy podkreślili, że swoje kapłaństwo zawdzięczają opiece Matki Bożej. Potwierdzają też obecność wotów przy tym obrazie. W miejsce zaginionych wotów władze Seminarium Duchownego zawiesiły jedno, symboliczne, wotum. Warto pomyśleć na przyszłość, aby zaprowadzić księgę cudów i szerzyć wśród kleryków i osób odwiedzających kościół seminaryjny nabożeństwo do Matki Bożej w tym obrazie. Dobrze byłoby też umieścić przy wizerunku tabliczkę informującą o wymodlonych tu łaskach i potwierdzających to wotach.
Źródła, z których korzystał autor: Ks. M. Zahajkiewicz, „Diecezja lubelska: informator historyczny i administracyjny”, Lublin1985, s. 82; Ks. E. Kaszak, „Dzieje Lubelskiego Seminarium Duchownego”, Opole Lubelskie 1958, s. 16.
